Blogcu Anne dünkü yazısında dünyanın dört bir köşesinde hergün günlerce kadının sorduğu “Bugün ne pişirsem?” sorusunu takip eden, annelerin “Bugün çocuğumla ne yapsam?, Onu nasıl oyalasam?” sorunsalını irdelemiş. Benim için de durum pek farklı değil. Özellikle çocukları alıp dışarı çıkaramadığım zamanlarda kesinlikle spontan aktivite yaratabilen bir anne değilim. Oğlum da aynen Deniz gibi devamlı yönlendirme bekleyen bir çocuk. Çocukların ikisi birbirini oyalarlar desem de bu süre sınırlı, belli bir süre sonra birbirlerine dalaşmaya başlayabiliyorlar. İnsan sabır sınırlarının zorlandığı saniyelerde çok da yaratıcı olamıyor açıkçası.
Hiçbirimiz eğitimci değiliz. Bunun yanında akıl sağlığımızı korumak için bence biraz organizatör Ahmet San olmamız gerekiyor. Buna çare olarak standart bir günlük programım var. Yukarıda resimdeki, her yarım saatte bir ortam/aktivite değiştirdiğim, resimlerle çocukların anlayabileceği şekilde çıktısını alıp duvara yapıştırdığım bir liste. Bu liste gayet esnek. Önemli olan acil durumlarda “şimdi ne varmış? bak burada resim diyor, hadi suluboya mı istersin, pastel mi?” diye bu tabloyu kullanabilmek. “Anneeeeee, şimdi bilmemne aburcubur yemek istiyorum” dediğinde “hayır biraz sonra öğle yemeği var” savına delil olarak sunabilmek. En azından ben “yahu şimdi ne yaptırsam?” bu çocuklara diye düşünmek zorunda kalmıyorum. Hele ki günün sonunda enerji kaynaklarını tüketip otomatiğe bağlamışsam, resmen “git programa bak, ne varsa onu yap” diyesim geliyor.
Bu listeyi ben geçtiğimiz kış kar fırtınasında okullar kapanıp, çocuklar 3 gün evde kaldığında ve benim çalışmam gerektiğinde yarattım. Acayip işe yaradı. En azından yarım saat aralıklarında onlar beni, ben onları rahat bıraktım. Şu anda bu listeyi bakıcımız kullanıyor. Ona da rahatlık oluyor. Oyun parkı kısmınında, kışın başka ev aktivitesi vardı. Çocuklar da buna alıştığı için, şimdi dinlenme vakti deyince (uyku vakti demiyoruz, özellikle Kıpırcan’da çok ters tepiyor) inat etmiyorlar. “Televizyon olmaz, şimdi müzik dinleyelim” deyince daha makul davranıyorlar. Tabi sonra “ama burada resimde kırmızı elma var, ben de kırmızı elma ile yatacağım” da diye tutturabiliyorlar. Resimlerinizi ona göre seçin.
Gün içi ne yapsam da çocukları oyalasam diye kafayı yormamak için ayrıca çocuğunuzun kullanabileceği oyun ve oyuncak referans dizini kartları, iş yaptırmak için değişik listeler yazılarına ve de faydalı bulabileceğiniz değişik önerilerin bulunduğu zaman planlaması yazıma da göz atabilirsiniz.
Pratik Anne’den okurlarına bir kolaylık daha. Burada hazırlanmışı var. Değiştirmek isterseniz word hali , aynen çıktısını alıp kullanmak isterseniz pdf hali burada.
Bizim yazın tüm düzenimiz allak bullak oldu. Kışın herşey daha yerli yerinde ve zamanındaydı.
Liste süper çok beğendim. hemen bir çıktısını alacağım. Tşk
Ha ha, harika! 🙂
ya ben bundan hiçbir şey anlamadım niye türkçesini yayınlamamış anlayamadım bi yardıncı olsanız
work time yerini anlamamıştım pardon o ne
Etkinlik, aktivite, is vakti anlaminda. Montessori sisteminden geliyor. Kendi kendilerini mesgul ettikleri zaman dilimi. Dikkatime getirdiginiz icin tesekkur ederim. Vaktim olunca ilk firsatta duzeltecegim.
çok güzel bunlar çok lazım oluyordu:) teşekkürler! sen üç günde bunu bulmuşsun, iki ay tatili olan annelere ne önerirsin pratik anne:))?
Çok güzel olmuş… Bizimde böyle bir programa ihtiyacımız var 🙂
okul kapandığında günlük uyku ve yemek düzeni bozulacak diye endişe ettiğimden, bana deli denmesini göze alarak bir tablo oluşturmuş ve büyüklere vermiştim:)çıkartmalı aktivite tablosunu ilk ay düzgün bir şekilde kullandılar, sonra herkese zor geldi ama tablo bir alışkanlık oluşturdu işe yaradı uyku ve yemek düzeni bozulmadı şükür:) nereye nasıl ekleyeceğimi bilemedim, isteyene mail atabilirim.
buyuksun pratik anne ! 🙂
Ne güzel bilignçli anne olmak. 🙂
Harikasın pratik anne, sevgiler,
çoook çook teşekkürler.sitenizi yeni keşfettim.üç yaş iki aylık bir oğlum var…ve şu aralar neden bilmiyorum çok hırçınlaşıp ,kızıyor.aslında boyle değildi……evde denediğim aktıvıtelerden farklı şeyleri görmek beni sevindirdi…emek ve ellerinize sağlık …
Bayılıyorum sana pratikanne. İlk okuduğum blog seninkiydi ve senden heveslenip ben de başladım yazmaya ama senin gibi olmaz tabii. O kadar çok şey öğreniyorum senden ki. Ve ayrıca sen, benden beceriklisin. Şu tabloyu yapmaya çalışıyordum neeee zamandır ve becermiyordum 🙁 Şimdi yanımda olsan kocaman sarılmak isterdim sana. Çok seviyorum seni 🙂
bende çalışan bir anneyim ve iki oğlum var biri 7 diğeri 4 yaşında birbilerini idare eden ve tartışmalarının sonunda konuşarak karşılıklı anlaşarak çözüme kavuşturan beni hiç ama hiç yormayan iki tane dünya tatlısı evladım var onların bu kadaR OLGUN VE SORUMLULUK SAHİBİ OLMALARINDAKİ EN BÜYÜK ETKENSE OLMAM GEREKTİĞİ KADAR YANLARINDA OLDUM BENİMDE DAHA BAŞKA SORUMLULUKLARIMIN OLDUĞUNU HER FIRSATTA DİLE GETİRİP ONLARLA BİRER YETİŞKİN GİBİ KONUŞTUM. şuan hayatları en güzel ve en düzgün biçimde kendi istedikleri doğruda devam ediyor bense sadece onlara yanlış olabileceğini düşündüğüm zamanlarda bu yanlış olabilir doğrusu böyle olabilir diye yönlendiriyorum ve bu çocuklar daha 7 ve 4 yaşında
çok başarılı özellikle resimlere bayıldım doğrusu 🙂