Her kişinin ebeveynlik stili çok farklı. Bizim evde de eşim ve benim hem kişiliklerimiz hem de ilgi alanlarımız gereği çocukların bakım ve eğitiminde, bilerek olmasa bile zamanla belli bir şekilde ayrılmış görev ve pozisyonlarımız var. Mesela ben öğretmen anneyim. Ayrıca eğitimden sorumlu devlet bakanıyım. Benim sevdiğim ve rahat hissettiğim çocuklarla kitap okuyalım, elişi veya resim […]
Normal olarak her evin kuralları vardır. Özellikle çocuk varsa. Veya hadi şöyle diyelim: Evinizde ve ailenizde olmasını istediğiniz bir takım şekil, düzen ve kurallar vardır. Bunun yanında bir de sayısız istisna vardır. Çocukları belli bir düzene koymak istersiniz. Çünkü alışkanlıkları olan bir çocukla her gün pazarlık etmek, sinir harbine girmek durumunda kalmazsınız. Alışkanlık demek de […]
Bizim salonda bir koltuk var. Ama bu herhangi bir koltuk değil. Kendisi tek ve biricik koltuğumuz. Bazen çocuklar ben önce oturdum, hayır ben oturacağım kavgasına giriyorlar. Aslında iyi anlarına denk gelirse ikisi de yanyana oturabiliyorlar. Geniş bir koltuk. Ama arada inatları tutuyor. Siz mi inat, ben mi daha inat. Kim haklı kim haksız münakaşasına gireceğime […]
Tekrarlattırma! başlıklı yazımda sabahları nasıl hızlı çekimde yaşadığımızı anlatmıştım. Okurlarımdan birisi, Rüzgar’ın annesi, “bu sabahki bu telaşe esnasında çocuklardan birisi “istemiyorum bu gün okula gitmek, evde kalıp tv izlemek, oyuncaklarımla oynamak vs… istiyorum” dediğinde ne yapıyorsun? Öyle bir şey söylemiyorlar deme, yıkılırım” yazmıştı. Aşkolsun, yıkılmanıza gerek yok. Bizimkiler de annelerinin sabrını zorlayacak zamanı çok iyi […]
2 çocukla hafta içi sabahları resmen 400 metre koşucusu gibiyim. Sabah 6’da kalk. Kendine gel, elini yüzünü yıka. Oğlanın öğle yemeği ve akşamüstü atıştırmalıklarını hazırla. Çocukları kaldır. Tuvalete sok. Kahvaltıyı hazırla. Kahvaltı ettir. Giyinmelerini yönet. Evden otobüse vaktinde yetişecek şekilde fırla. Oğlanı otobüse bırak. Kızı okuluna bırak. Eve dön, 8 de işbaşı yap. Çocuklar uyandıktan, […]
Çocuklarımız bilinçlendiği andan itibaren etrafında gördükleri ve ilgilerini çeken herşeyi istemeye başlarlar. Bu gayet normaldir. Keza biz de yetişkinler olarak gördüğümüz ve hoşumuza giden herşeyi istemez miyiz? İsteriz. Ama kendi alma kapasitemizi biliriz (bilmeyenler de yok değil), ona göre gerekli, bütçemize uygun, mekana sığabilecekleri alır geri kalanını bırakırız. Çocukların kısıtlı kaynak olgusundan haberleri olmadığından ve […]
Genelde hep Kıpırcan’dan bahsediyorum blogumda. Büyüse de malesef o ailemizin deneme tahtası. Kıpırcan’da çıraklık dönemi, Kımılnaz’da ustalık dönemi yaşıyoruz. Kımılnaz’ın Kıpırcan’dan çok farklı olduğundan bahsetmiştim. Konuşma ve kendini ifade edebilme seviyesi, üstün pazarlık yeteneği ve abisiden alıp bize sattıkları sayesinde bazen karşımda 3.5 yaşında bir kız çocuğu olduğunu unutuyorum. Bazı yönleri ile bana benziyor diye […]
Çocuklarımı daha iyi anlamak, daha iyi iletişim kurabilmek, onalra daha iyi ebeveyn olmak için çok kitap okuyorum. Okumayı da seviyorum. Her kitapta yeni şeyler keşfediyorum. Sadece çocuklar ile ilgili değil, genel olarak insanların davranışları, olası sebepleri, ilişkiler konusunda değişik fikirler yürütebiliyorum. Kendim ile ilgili enteresan çıkarımlarda bulunabiliyorum. Sonuçta iş, güç, çocuklar ve kitabı sindire sindire […]
Hem fikir, hem de içerik açısından çok güzel bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Fernando Savater, daha önsözünde “oğlum sana büyük şeyler söylemek için içime öyle bir dürtü var ki” diyerek benim hislerime tercüman olmuş. Ben de çocuklarıma büyük şeyler söylemek, hayata ait dersler anlatmak ve onlara yol göstereren tavsiyeler vermek istiyorum. Sonra hem yaşları gereği çok […]
Çocuğunuz kendisine birşey teklif ettiğinizde, birşey sorduğunuzda sorunun ne olduğu farketmeksizin ne cevap veriyor diye sorsam, özellikle 1.5-3 yaş arası çocuk annelerinin 90% ı, HAYIR diye cevap verecektir. Bazı çocuklarda dönemsel olan bu durum, bazı heyecanlı çocuklarda doğuştan varsayılan cevap oluyor. – Karnın aç mı? HAYIR – Uyumak ister misin? HAYIR – Dışarı çıkalım mı? […]