Çocuk istismarına son

Nov 20, 2008 - 1 Yorum

Tepedeki bannerı gördünüz mü?


İnanılmaz derin bir konu. Neresinden başlayıp, nasıl toparlayacağımı bilemediğim bir konu. Hem Türkiye’de hem diğer ülkelerde neresinden tusan elinde kalan bir konu. Medenileştiğimizi zannettikçe insanlıktan çıktığımızın göstergesi bir konu. Dünyanın her köşesinde din iman naraları atılırken, aslında ahlakımızı tamamen yitirdiğimizi bas bas bağıran bir konu.

Kendilerinin birer çocuk olduğunu, ileride çocukları olacağını ve yaşladıklarında birer çocuktan farkı kalmayacağını unutan veya idrak edemeyenlerin, kendilerini güçlü zanneden acizlerin yaptıkları istismarlara son verilmesi için kime başvurmalıyız? Devlete mi? Devlet kendi eliyle evlilik yaşını indirmeye çocukları ve kadınları tecavüzcüleri ile evlenmeye teşvik eden yasalar çıkarmaya çalışırken mi? Çocuk esirgeme kurumlarında süregelen çocuk istismarları yabancılar tarafından gün yüzünde çıkarılırken mi?

Çocuklarımız için sesimizin duyulması ve duyurulması lazım. Anne Çocuk Klübü, T.B.M.M. Başkanlığı, Kadın ve Aileden Sorumlu Devlet Bakanlığı’na gönderilecek bir metin hazırlamış. Altına imzamızı atmak yapabileceğimiz ilk ve en ufak adım.

Sonra….

Sonra çocuklarımızı daha duyarlı yetiştimemiz lazım. Sadece, bazı sapık yetişkin erkeklerin erkeklerin ve bunlara göz yuman kadınların çocukları istismar ettiğini düşünüyorsanız çok yanılıyorsunuz. Bunlar ufaktan yetişiyor. Geçenlerde okullarda kız öğrencilere sınıf veya okul arkadaşları tarafından yapılan tacizlerin oranı hakkında yapılan araştırma sonuçlarını görünce dudağım uçukladı. Çocuklarımıza bunun yanlış olduğunu, yapılmaması ve yapılırsa da tahammül edilmemesi gerektiğini açıklamamız lazım. Okul yetkililerinden ve de hak ve hukuktan sorumlu kişilerden, ufak büyük tüm çocuk tacizlerinin “indirimsiz” cezalandırılmasını talep etmemiz lazım.

Çocuk istismarı sadece cinsel taciz manasına gelmiyor. Kendi yan gelip çocuğunu çalıştıran, çocuk kaçırıp pazarlayan, kendi çocuklarına veya üvey çocuklarına fiziksel ve duygusal açıdan eziyet edenlerin hepsi bu gruba giriyor. Çocuklarını istismar eden veya istismar edilmesine göz yuman anne, baba tüm ebeveynlerin tekrar rüştlerini ispat edene kadar veya cezalarını çekmeyi bitirene kadar bu haklarının ellerinden alınması lazım. Çocuklara göz kulak olmaktan sorumlu devlet birimlerindeki çocuk istismarlarını önlemek lazım.

Evlerde ana babaların, okullarda öğretmenlerin, sokakta polisin ve camilerde imamların doğru yolu göstermesi lazım. Kültürümüzde, dinimizde ve ahlakımızda çocuk istismarının yerinin olmadığı ve olmayacağının herkese tek tek anlatılması lazım. En son devlete güvenmemiz lazım. O da ne için? Artık bütün bu uyarılara rağmen Allah’ından korkmayan insan müsveddelerinin kayıtsız ve şartsız cezalarının verilmesi için. Tutuksuz yargılanmaları kaydıyla salıverilmeleri için değil.

Aslında herşey en başta çocukken ve sonra evlat sahibi olmadan evvel verilmesi gereken eğitimden ve de ehliyet sahibi olmaktan geçiyor. Bu yapılanlar veya yapılmaya çalışılanlar, can-ı gönülden destek versem de, artık içindekileri tutmaya mecali kalmamış sökük bir bohçaya ufak ufak yamadan başka birşey değil.

İçim cızlıyor. Çocuklarım ve çocuklarımız için gerçekten çok endişe duyuyorum. Umarım bu kampanya ile birilerinin gözü açılır ve kulağı duyar, çocuklarımıza daha güvenli bir gelecek verebiliriz.

İlgili mercilere gönderilecek mektubu okumak ve altına imza atmak için buraya veya yukarıdaki bannera tıklayınız.


Etiketler: ,

«       |       »




"Çocuk istismarına son" için 1 Yorum yapılmış.

  1. Anonymous says:

    Teşekkürler, güzel desteğiniz için 🙂

Bir Yorum Yazın

designed by GeCe for personal use of Pratik Anne