Kıpırcan 2. sınıfta. Kımılnaz yuvaya gidiyor. İkisi de farklı okullara gittiğinden okul saatleri farklı. Oğlum’un servisi sabah 7:10 da geldiğinden en geç 6:30 da uyanmış olması lazım. Haftanın 5 günü ben onu acıya acıya uyandırıyorum ama o genellikle bana acımıyor. Sabahları huysuzluk üstüne huysuzluk.
Kızımın saatleri daha esnek o aşağı yukarı 7:30 veya 8:00 e kadar uyuyor.
Bu iki çocuk cumartesi pazar dedin mi 6:30 da guguklu saat gibi ayaktalar. Her cuma, cumartesi akşamı, “bakın yarın tatil, istediğiniz kadar uyuyun” diye yatırıyoruz. Nafile. Allahtan bu sene artık bizi rahat bırakmaya alıştılar, fakat ben de sabahın erken saatlerinde onların sesine uyanmaya programlı olduğum için bir uyandım mı geri çok zor uyuyorum. Pazar günü, tesadüfen neden haftasonları erken kalktıklarını (ve kalkabildiklerini) oğlumun kendi ağzından öğrendim.
Pazar öğleden sonra, Kıpırcan’ın heyheyleri üstünde “ondan nefret ediyorum. Bundan nefret ediyorum.” diye saydırıyor. Bu arada ben de saçlarını keseceğim. “Say oğlum” dedim. “Dök içini, kalmasın içinde.”
– Haftasonundan nefret ediyorum, diye çınladı.
– Hayda, haftasonundan niye nefret ediyorsun?
– Çünkü haftasonu çok kısa.
– E, güzel. Madem öyle okul günlerini mi seviyorsun?
– Hayır. Okul günleri de erken kalkmaktan nefret ediyorum.
– E güzel yavrum, madem öyle haftasonu geldi mi niye hacıyatmaz gibi sabahın köründe ayaktasın?
– Çünkü haftasonu çok kısa. Hiç uyuyarak vakit harcamak istemiyorum.
(Burada ben kahkahayı koydum.)
– Anne, bu hiç de gülünecek birşey değil.
– Ondan değil oğlum. Anlıyorum seni. Dediklerinde haklısın ama böyle düşündüğünü bilmiyordum. Şaşırdığımdan güldüm.
Kendisi gayet ciddi nefret ettiği şeyleri sıralamaya devam ederken, ben de espiri mahiyetinde düşündüğümüz şeyi (haftasonunun bir saniyesi bile uykuda heba etmemek için erken kalkmaları) gerçekten düşünüp, bilerek uygulamasına şaşırıp, biraz da üzüldüm.
Yalan yok. Ben de haftanın 5 gününün iş günü, 2 gününün tatil olmasından hiç hazzetmiyorum. 4-3 e bile razıyım. Kime çalışıyoruz, neye çalışıyoruz harıl hurul 5 gün? Sadece anneler için de konuşmuyorum. Bu gerçeğe babalar da dahil. Anne babalar 5 gün çalıştığı için çocuklar da 5 gün okulda.
Kafanız bozduysa internette haftada 5 gün, 40 saat işgününün nerede, ne zaman ve neden başladığını bulabilirsiniz. 4 iş gününe kayma çalışmaları mevcut ama Corporate America’nın geleceğinde pek olacak iş değil.
yinede halinize şukredin biz haftada 6 gun calisiyoruz
5 yaşındaki kızımda aynı durumda hafta içi of pof sabah çabuk oldu gibi laflarla huysuz aksi bir çocuk olarak uyansa da haftasonu gece geç yatmış bile olsa cin gibi erken kalkar :)) bide bizde şöyle bir durum var ne anne ne baba kimse küçük hanım kalktı mı uyuyamaz herkes kalkacak bunun sebebini sorduğumda “sizinle daha çok zaman geçirmek istiyorum” diye cevabı da yapıştırıyor gerçi şöyle bişey var artık alıştık herhalde bizde bazen hasta veya çok geç yattığında sabah o uyusa bile uyanıyoruz :)) erken kalkan yol alır diyerek haftasonlarını daha dolu dolu geçiriyoruz tabi erken kalkan bebe gecede erken yattığı için eve tıkılıp kalıyoruz akşamları :))
🙂 Sabah 7 de ben de Doğa’yı kaldırmak ta zorlansam da , ailecek vampir gibi hafta sonları 8 de ayaktayız 🙂
Yazınızı okuyunca tebessüm edemeden duramadım. Benim 4,5 yaşındaki afacan oğlum da haftasonu tatilinin kısa olmasından şikayetci. Haftasonunu hep iple çekiyor ama haftasonuda saat 7:00 gibi ayakta :)))) Bizim bir de 1 yaşında minik bir cadımız var. O da çalışmaya başladığımdan beri sabah erkenden uyanıp gündüz ayrı geçen zamanımızı telafi etmeye çalışıyor galiba 🙂
Canım benim yaa o da haklı…
Bizimki de aynen, olamaz böyle bir vakka, hafta içi zorla uyandırıyoruz, hafta sonu erkenden ayakta. O da haftasonlarını çok seviyor ve sanırım Kıpırcan gibi uykuyla vakit kaybetmek istemiyor. Kolay gelsin Kıpırcan’a. Ve ben de senin gibi düşünüyorum, 4’e 3’e razıyım…
yaz tatilinde de okul saatinden daha erken kalkan çocuklara ne demeli?
ohh okular kapansa da biraz uyusam demiştim çok mu şey istemişim…