Erkekler de doğurabilseydi

Jan 05, 2012 - 5 Yorum

Erkekler de doğurabilselerdi eğer;

– askerlik hikayeleri tarihe karışırdı

– doğum kontrolünde patlama yaşanırdı

– doktorun ve hastanın keyfine göre lüzumsuz sezeryanlar ciddi orada azalırdı

– yasal annelik/babalık izni 2 seneye çıkardı

– iş mülakatlarında kimsenin kimseye “çocuk düşünüyor musunuz?, hamile misiniz?” gibi sorular sormaya yüzü olmazdı

– çocuğa ve kadına şiddet azalırdı

– devlet “böyyükleri” kafalarına esince savaş çıkarmaz, gencecik çocukları piyon gibi cepheye göndermezlerdi

– erkeklerin doğum yapabilmesi, onların bir de adet görmelerini gerektiriyor ki, muayyen günler aynı evde, aynı döneme geldiğinde, o dönemde değil Mars/Venüs çarpışması, kara delik patlayıp herşeyi yutardı  🙂

– ve sonunda dünya nüfusu yavaştan inişe geçerdi.

Anneler, siz ne diyorsunuz?

Babalar, esas siz ne diyorsunuz?

 


Etiketler:
Kategoriler: Annelik, Pratik Anne'den

«       |       »




"Erkekler de doğurabilseydi" için 5 Yorum yapılmış.

  1. nohutoda says:

    bu iş onların harcı değil bir grıp nezlede bile nazları bitmiyor heleki 9 ay yandık ki andık iş ıne bıze düşer:))

  2. mine dülger says:

    aşerme olayları yeterdi zaten her saniye yerlerdi gene kabak bize patlardı. canım onu istedi, bunu yemek istiyorum yap et getir götür. doğururlardı da bir şekilde na kadar annelik içgüdüsüne sahip olurlardı … olmayacak duaya amin gibi birşey 🙂

  3. Evren says:

    🙂 Valla çok güzel olurdu. Tespitlerine aynen katılıyorum! Erkekler de doğursun 🙂

  4. yeliz says:

    aman aman onlar doğurmasın çenelerinden kurtulamayız:))

  5. Arzu says:

    Keşke olsaydı.. Belki aynı dili konuşabilir olurduk! Hem hayatı yüzeyde değil biraz daha derine ve ayrıntıya inerek yaşarlardı bizim gibi.. Birbirimizi daha anlardık ve anlamsız tartışmalar yapmazdık.Araçta çocuk olduğunu göre göre kornalarla acemi sürücü olan bir anneyi sıkıştırmazlardı heralde.. En azından anlarlardı çocuğunu bu soğukta biraz daha sıcak ve rahat evine götürebilmek için akşam trafiğine acemi haliyle girmeye çalıştığını.. Ateşli çocuğun başında horul horul uyumazlardı mesela.. birbirine biraz daha yakın pencerelerden bakardık dünyaya.. Birbirini muhtemelen daha iyi anlayan eşler, iletişim kurabileceklerinden depresyon ilaçlarına ihtiyaç kalmazdı.. Ama ne var ki herşeye güçleri yeten ancak kafasına küçük bir kalem darbesi bile geldiğinde “baksana kanıyor mu!” diyen erkekler, bence doğumdan -normal- sağ çıkamazlardı :)O sancı ile başedebileceklerini pek sanmıyorum.

Bir Yorum Yazın