Archive for 2010

Anne gözlüğü ile İsveç

Apr 21, 2010- 6 Yorum

isveç gözlemlerine devam Burada inanılmaz güzel tasarımlarla, göz alıcı kumaşlarla “beni aaallll” diye bağıran çocuk kıyafetleri mevcut. Bir önceki yazımda bahsettiğim kışlık tulumlar ise teknoloji harikası olsa gerekler. Çünkü çok inceler. Çok da detaylı alışverişe çıkmadığım için üstünkörü gezdiğim yerlerde iyi inceleme imkani olmadı.   Hani Türkiye’de bebek arabası gezdirmek zor diye kaldırımlardan şikayet ederiz […]

Yazının Devamı

İsveç’te ebeveyn hakları

Apr 20, 2010- 11 Yorum

Hala İsveç’teyim. Ne zaman döneceğim en iyi ihtimalle belli ama o da kesin değil şu durumda. Bu süreçte bana “sen eğlenmene bak, keyfini çıkar, dinlen bari” dediği için hırladığım herkesten peşinen özür dilerim. Ama demeyin. İş bile yapamıyorum adam gibi. Biraz bloğun ana temasına dönelim. 2.5 haftadır Göteborg, İsveç’teyim. Grup olarak gözlemimiz bu şehirde yakınlarda […]

Yazının Devamı

Beklemedeyiz merkez, tamam

Apr 19, 2010- 7 Yorum

Belirsizlik içinde olduğum şehirde bekliyorum. Hatta işbaşı yaptık, şu anda çalışıyorum. Allahtan iş arkadaşlarım burada. Allahtan gayet konforlu kalacak yerim var. Allahtan telefon var, internet var, videolu görüşme imkanı var. Yine de belirsizlik durumları beni yoruyor. Beynim uyuşuk vaziyette, zor odaklanıyorum yaptığım ve yapmam gereken işlere. Yarınki bir uçuşta eve geri dönüyor gözüküyorum. Havaalanlarındaki durum […]

Yazının Devamı

İç Sıkıntısı

Apr 16, 2010- 14 Yorum

İzlanda’da patlayan yanardağ içime içime patlıyor. İş sehayatı için geldiğim İsveç’te tıkıldım kaldım. Tam da yarın Frankfurt üzerinden geri dönecekken. Hiçbirşey belli değil. İşim bitti, kukumav kuşu gibi bilgisayarın karşısında bir o Eurocontrol sitesine, bir Lufthansa sitesine bakıp duruyorum. Dua edelim de yarına hava sahaları temizlensin. Frankfurt havaalanı açılsın. Ben de sağ salim evime döneyim, […]

Yazının Devamı

Övgü, takdir ve "Aferin"

Apr 12, 2010- 3 Yorum

Bir süredir iş gezisi için evden uzaktayım. Stoktaki yazılardan birini paylaşayım istedim. “Aferin” demek veya dememek hep tartışma konusu olmuştur. Sadece “Aferin” kelimesi değil tabi genel olarak çocuk büyütürken başarıyı takdir etme veya övme “Aferin” lafının bir parçası olduğu geniş bir alanı kaplıyor. Geçen gün gazetede “Gönlü güzel motorize bakkal Esma Sultan’a komşu oldu” haberi […]

Yazının Devamı

Pratik annelik budur

Apr 11, 2010- 1 Yorum

Pratik annelik (ve babalık): “Çocukları beraber uyumaya alıştırıp, “Annneeeee, niye siz babamla beraber yatıyorsunuz da ben tek başıma yatıyorum?” sorusundan yırtmaktır.”

Yazının Devamı

Pratik annelik budur

Apr 03, 2010- 9 Yorum

Pratik annelik (babalık) : “Çocukları anneanneye emanet edip Sertab Erener ve Demir Demirkan eşliğinde karı koca eğlenmeye gitmektir.” Hala Chicago ve civar eyaletlerde olup, 3 Nisan Cumartesi gecesi yapılacak konserden haberi olmayan, bilet almayan, yarın gelmeyen kalmasın. Duyanlar duymayanlara haber versin. Biletler: TACAOnline Facebook Sayfası

Yazının Devamı

Bağımlılık yapan maddeler

Mar 31, 2010- 4 Yorum

Bu yazıyı neye dayanarak yazdığımı öğrenmek için bir önceki yazıma tıklayınız. Canım Kıpırcan ve Kımılnaz, İleride karşınıza size sigara, alkol, hap, toz ve benzeri, sizi mutlu edeceği, rahatlatacağı veya mutsuzluğunuzu gidereceği iddia edilen veya başka herhangi bir faydası olduğu öne sürülen bir madde size sunulursa tereddüt etmeden reddedin ve bilin ki: Sigara, alkol, hap, toz […]

Yazının Devamı

Kitap Değerlendirme – Testi Kırılmadan

Mar 30, 2010- 1 Yorum

Bu yazı hem bir kitap değerlendirme yazısı, hem de ardından kitaptan bende kalanlarla çocuklarıma yazdığım mektup olacak. Zafer Ercan’ı ve kitaplarını ilk Prima Rima‘nın blogundaki şu yazıda okumuştum. Her vesveseli anne gibi çocuklarım 4 ve 2 yaşında olmasına rağmen Türkiye’den aldığım ilk kitap serisi içinde aldım. Testi Kırılmadan ve Kapımızdaki Düşman: Uyuşturucu. Şansıma ikisi de […]

Yazının Devamı

Anne ve babamın izinde

Mar 29, 2010- 4 Yorum

Çocuklar büyüdükçe hep kendimi annemle (ve babamla) karşılaştiriyorum. Sanırım ilerisi için bu daha da çok geçerli olacak. Hatırlayabildiğim zamanlardan itibaren kendi çocukluğumu, annemi, ninemi, anneannemi, dedemi.. bize bakan, bizi yetiştiren herkesi düşünüyorum. Neler yaptılar veya yapmadılar da biz (ben ve kardeşim) böyle hem ailemize hem kendimize iyi insanlar olduk (hiç tevazum yoktur, rica ederim). Bu […]

Yazının Devamı