Bebek beslenmesi – Yeme alışkanlıkları

Jan 14, 2009 - 7 Yorum

Bebek beslenmesi serisinin Katı gıdalara geçiş başlıklı ilk yazısında genel olarak benim benimsediğim ve ailemizde uygulanan bazı yeme alışkanlıklarından bahsetmiştim.

Öncelikle aynı anne ve babanın genlerinden gelen iki kardeşin yeme huyları ve becerilerinin bu kadar farklı olduğunu gördükten sonra kesinlikle dünya üzerindeki her çocuğun kendine has bir yeme kapasitesi olduğuna inanıyorum. Aile düzeni ve alışkanlıkları ile çocuğunuza bazı şeyleri siz verseniz bile bazı durumlarda tamamen çocuğunuzun özellikleri ile sınırlı kalıyorsunuz.

Bizden örneklerle belli başlı noktalar:

Çiğneme, püre ve pütür
İlk katılara geçtiğinizde muhtemelen çok ince püre veya meyve suyu ile başlayacaksınız. Zamanla püreyi koyulaştırıp, pütürü artırma ve de tel süzgeçten geçirme yerine sadece çatalla ezmeye başlayacaksınız. Sizin 8. aydan itibaren denemeye başlamanızda fayda var. Ancak boğaz yapısından mı kaynaklanıyor bilmiyorum, bazı çocuklar daha uzun süre püre yemek istiyorlar. Kıpırcan’a ne kadar uğraştıysak uğraşalım 13-14 aylığa kadar ince püre yapmıştık. Ne zaman pütür bıraksam ya boğazına takılıyor veya kusacakmış gibi oluyordu.

Kıpırcan ve Kımılnaz çok geç diş çıkardılar. Kıpırcan 10. ayın sonunda, Kımılnaz 10. ayın başında ilk dişlerini çıkardı. İlk yaşlarını geçmeden 4 dişi tamamlamadılar. Buna ragmen Kımılnaz çok erken bisküvi kemirmeye, pütürlü yemeye başladı ve dişetleri ile çok güzel geveliyordu. Kıpırcan’a aylarca çiğne oğlum hım hımm diyerek karşısında geviş getirirdik öğrensin diye. O da uğraşırdı. Ama illa takılırdı boğazına. Bazen de çiğnemekten yorulurdu. Bırakırdı yemeği. 14-15 aylıkken bisküvi kraker verirdim. Ufak ufak vermek gerekirdi çünkü büyük parça verip, kesicileri ile kendisi ısırıp arkada gevelesin diye beklerken o bir parça koparırdı ve boğulmak üzereyken zor kurtarırdık.

Kıpırcan 2 yaş civarındayken, alt komuşumuzun ondan 3 ay küçük oğlu mandalina dilimlerini pelikan gibi lüp lüp çiğnemeden yutardı. Ben de dilimini önce kabuğunu çıkarır, sonra onu ufak parçalara ayırır verirdim. Aklım almazdı o çocuk nasıl lokmaları çiğnemeden yutardı.

Kımılnaz biraz da abisinden gördüğü için hemen meyve ve bisküvi kemirmeye (yumuşak, koparınca parça olarak kopmayacak cinslerden) , bizim yediğimiz yemeklerin çatalla ezilmişlerini yemeye başladı. Lokma kontrolu çok iyi maaşallah. Abisi ile alakası yok.

Çocuğunuzu ara ara deneyin. Ama uzun süre püre yerse de panik olmak için sebep olmayabilir. Kıpırcan şu an herşeyi normal yiyor.

Bardakla su içme
Kıpırcan biberondan süt içiyordu. Çok uzun süre sonra alıştırma bardağına geçti. Sonra 2 yaşını geçmişken bir seyahat sonrası tekrar biberona geri döndük. (bkz. Mehteran Takımı) Bardak kullanmaya 2 yaş civarı falan başlamıştır sanırım.

Kımılnaz benim tembelliğimden biberon almadı. Ben nasıl olsa evdeyim diye her gün sağıp biberonla vermeye üşendim. O da sütü kaynağından içmeyi tercih etti. Biberon almayınca alternatif olarak ben yokken alıştırma bardağından içer mi diye 4-5 aylıkken minik alıştırma bardaklarından süt içmeye başladı. Bizimle sofraya oturup yemek yemeye başlamasıyla beraber de abisinden gördüğü için bardakla su içmeye.

Bu da ilginizi çekebilir:  Restoranlardaki sağlıksız çocuk menüleri

İlk başta seyahatlerde hediyelik diye aldığım tekila shot bardaklarından birini ona tahsis ettim. Sonra bizim kullandığımız ufak bardaklardan da vermeye başladım. Şimdi eline IKEA Guktig marka bardaklarından veriyorum, arada dökse de içiyor. Sadece dışarı çıkarken alıştırma bardağı ile su alıyoruz. Bardak mevcut olan yerde bardakla su içiyor.

Bardağı ne kadar erken sunarsanız, o kadar erken alışırlar. Alıştırma bardapını pas bile geçebilirsiniz. İkinci çocuk olmasının etkisi de vardır ama normal su bardağını sunmayı bekletmeye gerek yok bence. 6. – 7. aylarda ufak bir bardak verin eline alışsın.

Eline kaşık ve çatal verme

Katı gıdalara geçişle beraber çocuğunuza kendi kendine yemek şansı verin. Bırakın elinde kaşıkla sadece kendi yesin demiyorum. Siz yedirirken ona da bir kaşık verin. Daldırsın, çıkarsın, batırsın, ağsını bulmaya çalışsın. Kafasına da sürsün. Farketmez. Böyle böyle 9. ayda eli iyice alışmaya başlar. Sandalyesini altına nalyon serin.

Kıpırcan’a ne kadar kaşık çatal verdiysek de (burada kafam terlik yiyorum), aman “torunum aç kalmasıncı” anneanne, babaanne ve ninelerin desteği ile tembel oldu. Sofrada bir tek benimle yiyorsa kendi yiyor. Çünkü “zebellah anne” höt zöt ediyor. “Yemiyorsan yeme” diyebiliyor. Ama babası da dahil olma üzere diğer tüm aile fertlerini muhakkak “sen yedir” diye deniyor.

Çocuklar kendi yedikçe kendileri açlık tokluklarını da ayarlamayı öğreniyorlar. Kımılnaza 6-7 aylıkken verdik kaşığı. Arada çatal da veriyoruz. O arada kendi yiyor. Arada biz yardım ediyoruz. 11 aylıktan beri doyunca tabağını tepsisinden alıp bize veriyor. Almak boynumuzun borcu, yoksa sandalyenin yanından aşağı bırakıyor. O tabak geri verildikten sonra ne şaklabanlık yaparsak yapalım ağzı açılmıyor. Biz de ısrar etmiyoruz. Sonra tepsisini ıslak mendille bir güzel siliyor. Sonra da tepsiyi yandan çekip kalkalım işareti veriyor.

Önlük takma
Her iki çocuğum da önlük düşmanı. Bildiğimiz arkadan çıtçıtlı, cırtlı, ipli modeller ve de önden kolları geçirmeli hiçbir önlüğü üzerlerinde tutmuyorlar. Benim çözümüm için Bir makas ile pratik çözümler yazıma bakınız.

Sofrada beraber oturmak

Kıpırcan normal sandalyede, Kımılnaz yüksek tahtında hep beraber yemek yiyoruz. Kıpırcan ilk katılara geçtiğinde ona sofradan ayrı, mutfağa yakın, biz yemek yemeden evvel yedirirdim. Kısa bir süre sonra aynı yerde ve aynı vakitte kuralına geçtik.

Bu da ilginizi çekebilir:  Evde taze soğan yetiştirmek

Tatlı, şekerli, tuzlu
Kıpırcan’ı uzun süre yetişkin aburcuburlarından uzak tuttuk. Kendisi tatlı ve çikolataya acayip düşkün. Ortada görmezse istemez. Ama görürse vermemek olmaz. Süpriz tatlı ve çikolata olursa yüzünün ifadesine doyum olmaz.

Kıpırcan her türlü sebzeyi yiyen, akşam yatmamak için “enginar istiyorum, barbunya istiyorum.” bahanesini kullanabilen (maaşallah) bir çocuk olduğu için arada tatlı da vermekten kaçınmıyorum. Sütlü tatlıları tercih ediyorum. Atıştırmalık olarak bazen kraker, bazen bisküvi, bazen meyve ve çerez+kuru meyve karışımı veriyorum.

Kımılnaz, malesef evde bizi ve abisini yerken gördüğü herşeyi istediği için tatlılara nispeten erken başladı. Sağolsun bizi raptı zaptta tutuyor, pisboğazlığımıza hakim oluyoruz ki Kımılnaz görmesin, istemesin. Görmezse o da istemiyor. Öğleden sonra yoğurdu, her öğünden sonra meyvesini yiyor. Arada açıkmış olursa bazen ekmek, bisküvi veya kraker veriyorum. Bizi birşey yerken görürse başka şeyle kandırmak mümkün olmuyor, bir de üstüne yaygara koparıyor.

Su ve meyve suları
Çocuklara gün içi devamlı su sunmak lazım. Evde ulaşabilecekleri yerde bir bardak su veya matara bulundurup ve susayınca oradan içeceklerini de söyleyebilirsiniz. Su eksikliği yorgunluk, huysuzluk, kabızlık gibi yan etkilere yol açabilir. Katı gıdalara geçişle beraber bir tatlı kaşığı ile başlayıp, bir çorba kaşığı ile devam edip yavaş yavaş miktarı çocuğunuza bırakabilirsiniz.

Meyve suları (saf sıkma olsa bile) çok şekerli olduğundan, şeker yüklemesi yapmaması için bire bir sulandırıp vermek gerek. Zaten meyve suyu yerine meyvenin kendisini vermeyi tercih edin. Ben kendim de sulandırıp içebiliyorum ancak. Hele ki Türk vişne suyunu.

Kabızlığa karşı mürdüm eriği veya beyaz üzüm suyu verebilirsiniz. Beyaz üzüm suyunu küçük bebeklerde de kullanabilirsiniz. Mürdüm eriği suyu biraz daha ileri aylarda (9 falan gibi) uygun olabilir.

Kendi yediklerimizle örnek olmak
Çocuklarınıza sizin yediklerinizden yemeye başlayabildiği zaman aynı yemekleri verin. Yine mümkün olduğunda aynı tabak, bardak setini kullanın. Çocuklar herşeyi örnek alarak öğrendikleri için sizi taklit edeceklerdir.

Eğer çocuğunuzun birşey yapmasını istemiyorsanız siz de yapmayın. Gazlı içecekleri sofaya getirip, “bunu sen içemezsin” demek; yemeğinize bolca tuz döküp “bu acı, çocuklar yemez” demek çocukta soru işaretleri yaratacaktır ve hatta onu üzecektir.

Biz evde zaten en fazla sütlü tatlı, bisküvi ve kurabiye yeriz. Kımılnaz sağolsun onu bile yiyemiyoruz artık. Çünkü gözünün içine baka baka ona vermeden yemek bana doğru gelmiyor.

Aynı şekilde çocuğunuzun sigara içmesini istemiyorsanız siz de içmeyin.


Etiketler: , , ,
Kategoriler: Beslenme

Benzer Yazılar:
  • Bebek ve çocuklarda kabızlık ve bağırsak problemlerine doğal çözüm yiyecek ve içecekler
  • Çocuklarımın iştahı azaldı
  • Bebek beslenmesi – Bebekler için yoğurt tarifi
  • Bebek beslenmesi – Sebze ve meyve püreleri
  • Bebek beslenmesi – Tahıllar, kahvaltılar, muhallebiler

  • «       |       »




    "Bebek beslenmesi – Yeme alışkanlıkları" için 7 Yorum yapılmış.

    1. Denizaki says:

      Merhaba Pratik Anne,
      Henuz 15 haftalik hamileyim ama 5-6 aydir siteni takip ediyorum. Cok guzel oneriler bunlar. Ellerine saglik! 🙂
      Sevgiler,

    2. Sermin says:

      Teşekkürleer. çok güzel bir yazı olmuş. elerine sağlık.

    3. Güneş-Begüm says:

      Bu yazı tam benim soruma cevap olmuş pratik anne,begüm şu an 6 ay 20 günlük bizden görüp eliyle birşey yemeyi çok seviyor elma,portakal,ekmek,ben ilk başlarda korkmadan verdim ama birkaç kere ağzında kocaman parçalar yakaladım en son armut yutamayınca kötü oldu bende panik oldum parmağımla aldım çok kötü oldu o da bende şimdi daha korkar oldum,gerçi, begüm için erken sanırım ama hemen atlıyor eliyle yemek istiyor ufak parçalar tatmin etmiyor,
      Sevgiler
      http://www.gunescuneyt.com

    4. Güneş-Begüm says:

      Bu arada bardaktan su içmeyide çok seviyor,hatta hoşuna gidiyor gülüyor ama komple kıyafetlerini değiştirmem gerekiyor:)

    5. Anonymous says:

      pratik annecim bnm bile annem gibisin çok şey ögrendim sayenizde . allah razı olsun rabbim yar veyardımcın olsun inş sevgi ve hurmatler selam vedua ile(havvanur)

    6. bahar says:

      merhaba pratik anne
      bu yazı bizim için çok iyi oldu.oğluşum 7aylık bizimde denemelerimiz sürüyor.bende bu ay mama sandalyesini alıpp yanımıza oturtmaya başlıyacağım…
      sevgiler
      bahar&f.emre

    7. zerrin says:

      nermininde bir sisesi var..agzi ozel,ortalikta duruyordu,susadikca alip iciyorduuuuuuu…takiii bir onceki bilgisayarimizi o siseyle yikayana kadar:)

    Bir Yorum Yazın

    designed by GeCe for personal use of Pratik Anne