Evden çalışmaya çalışan anne

Apr 23, 2008 - 15 Yorum

Vermek istediğim birkaç pratik bilgi ile ilgili fotoğraf çekemeyişimden ötürü yazılarım gecikmeye devam etmekte. Bu arada biraz farklı bir konuda post yazmak istedim. Birçok tam gün çalışmaya devam eden veya tam tersi tüm gün işini bırakıp çocuk(lar)ına bakmak ve on(lar)ı büyütmek için maaşlı ofis işini bırakmış anneler var. Eğer ki aranızda “keşke ama keşme işime devam etsem ama çocucuğumun yanında evde olabilsem. Bize bu imkan verilse bak neler yaparım.” diyenleriniz var ise bu yazım size.

Kıpırcan’a hamile kaldığım sırada daha önce çalışmakta olduğum şirketin çalıştığım departmanı dağılmakta olduğundan çok yavaş ve acısız bir şekilde işimden ayrıldım. İş bizden biz işten soğumuştuk zaten (departmanca). Türkiye’ye tatile gittik ve geldik. Düşüncem, bir süre iş piyasalarından uzak evde çocuk büyütmekti.

Dönüşte internette dolanan resumemden beni bulan bir kafa avcısı sayesinde şu anda çalıştığım işi buldum. Şirketin kuruluş şekli sanal şirket. Kurucu amca, danışmanlık şirketi olduğumuzdan zaten danışmanların müşterilerine gidip gelmesi durumu olacağını düşünüp parayı ofis kirasına ve demirbaşa bağlamaktansa herkesin ev ofis siteminde çalışacağı bir şirket kurmuş ve buna göre de bir altyapı oluşturmuş. Ben ilk elemanlardadn biriydim bu arada.

Hamileyken bulduğum bu iş pek çok yönden benim hem kariyer, hem maddi, hem de annelik ihtiyaçlarıma cuk oturan bir cevap oldu. Ama evden çalışmaya çalışmak da hem kolay bir meziyet değil, hem de herşeye cevap değil.

Öncelikle işimin, bildiğimiz 8-5 arası bilgisayar başında olmamı gerektiren, belli işleri bitirmem gereken, müsterilerle ve iş arkadaşlarımla sanal da olsa irtibat halinde olmam ve gerektiğinde ulaşılabilir olmamı gerektiren bir iş olduğunu ve danışmanlığın doğası gereği bazı zamanlar evde de olsa mesai yapmam gerektiğini ve de müşterinin olduğu yere (çopunlukla eyalet dışı) seyahat etmemi gerektiren bir iş olduğunu belirteyim.

Faydaları:

  • Evde olmamın emzirme açısından yadsınamayacak faydası oldu. Kıpırcan’ı 18 aylığa kadar emzirdiysem evde çalışmam sayesindeydi.
  • Kıpırcan’ın özellikle ufak olduğu dönemlerde bir adım ötesinde hazır bulunmam hem ona hem bana çok iyi oldu.
  • Kıpırcan’ın düzenine oturmasında benim devamlı takip etmem ikimizi de rahat ettirdi.
  • Bu da ilginizi çekebilir:  Bir eğitim ütopyası

  • Evde bakıcımızı yönlendirme ve ortak çözümler bulma konusunda evde olmam rahat oldu. İlk başlarda göz önünde tutma durumları oldu ama sonra güven yerleşince her dakika peşlerinde durmadım zaten.
  • Allah korusun hasta olduklarınnda yanıbaşlarında olabiliyorum.
  • Aslında çocuklarınız bebek iken dengeyi ayarlamak daha kolay. Çocuklar büyüdükçe neler olacağı aşağıda yazıyor.
  • Hassas Dengeler:

  • Ne olursa olsun önceliğiniz çocuğunuz oluyor. Ki bu iyi birşey. Kötü değil.
  • İşi devam ettirmek için bir düzen kurmak gerekiyor. Kapınızı kapataleceğiniz bir oda da bunun temeli. Yapılacak listeleri ve bitirme tarihleri ise ikincisi. Çünkü işi bitirene kadar herkes sizin sorumlu olduğunuzu varsaydığı için, oldu mu, hani nerde, nasıl gidiyor diye arayıp sormayabiliyor. İşin daha zoru, iş arkadaşlarınıza değil müşteriye karşı sorumlu olduğunuz için sallama imkanınız da yok.
  • Seyahat dönemleri sanki bambaşka bir dünyaya giriyorum. Anne kimliği silikleşiyor. Başka bir kimlik çıkıveriyor. Arada bir değişiklil iyi geliyor. Her zaman geri dönmek koşulu ile.
  • Yan etkileri:

  • Evde olsa bile illaki bir bakıcı veya yardımcı gerekiyor.
  • Ev ve işi birbirinden ayıran sınır ortadan kalkınca yani iş evde, ev işte olunca herşey birbirine giriyor. Ne kadar ofis odanız ayrı olsa da annelik sorumluluğu ile gün içi kaybettiğiniz bazı iş saatlerini sorumluluk gereği diğer saatlerde telafi etmek zorunda kalıyorsunuz. Bazen iş saatinin bitmiş olması gereken zamana iş sarkıyor veya herşeye koşmaya çalışırken uykudan yiyorsunuz.
  • Bazı günler ne anneliği adam gibi yapabiliyormuşum, ne de işimi doğru düzgün yapıyormuşum hissi doluyor. Suçluluk ters etki yapıyor.
  • Başka bir suçluluk durumu ise eşime ve kendime karşı. Çünkü feragat sırası; kendime ayırdığım zaman, eşimle başbaşa olduğumuz zaman, ev işlerine ayrılan zaman, iş zamanı ve çocuklara ayrılan zaman şeklinde düzenleniyor. Kendinizi toparlamazsanız bir süre sonra, ben bu dünyada ne iş yapıyorum, sorgulamasına başlamanız işsten değil.
  • Özellike Kıpırcan büyüdükten sonra “Annem evde ama, neden benimle ilgilenmeyip başka odaya gidiyor” durumu oldu. Genelde bir kaybolup tam kaybolursam çok aramıyor ama ara ara gidip gelirsem kaybolduğum için kızıyor. Peşimden gelip “benimle iş yapmak” istiyor.
  • Bu da ilginizi çekebilir:  Ses bir iki test test

  • Kımılnaz ile yine kolay dönemdeyiz. O da Annenin varlığı ile yokluğunu farkeder durum gelince ne olacak göreceğiz.
  • Seyahat dönemleri nispeten zor oldu tabi. Seyahatler seyrekken idare ettik ama seyahatler sıklaşınca herkes bunalım oldu. Eşim dahil. Şu anda imkanlar dahilinde sehayat olmayacak şekilde yaşamaya çalışıyorum şirkette. Burada seyahatin en zor kısmı el çantalarındaki sıvılara getirilen yasaklardan dolayı taşımam gereken sütleri nasıl getireceğim olacak.
  • İş arkadaşlarım bazı durumlarda tepemde bulunan Kıpırcan’ın fonda konuşmasını duymaya alışıklar ama müşterileri böyle bir duruma maruz bırakamıyorum. Kıpırcan’a patronla konuştuğumu söylediğimizde genelde artık pek dokunmuyor bana.
  • Şirket ufak olduğu için işçi el kitapçığına annelik izni benimle beraber girdi.
  • Yine şirket ufak olduğundan çok katı kuralları yok. Patronlarla görüşüp anlaşıp birşeyler uydurabiliyorsunuz. Ama onlar da aynı şeyi yapabiliyorlar. Mesela Kımılnaz’dan sonra bir proje erken başlayacağı için işe 2 hafta geri dönmemi rica ettiler. Ben de erken başladım.
  • Ofisteki sosyal ortamı kaybediyorsunuz. İlk başlarda bunalım takılıp sonra benim durumumdaki gibi sanal sosyalleşmeye vurabiliyorsunuz kendinizi. Forumlar, bloglar vs. Çalışıyorsunuz ama anne etiketi daha ağır basıyor. İş arkadaşları ile öğle yemekleri ofis geyikleri yok. İş çıkışı direk eve damladığımızı varsayıyorum.
  • Zor olmasina ve ne kadar kendinizi ayarlasanızda belli bir verimlilik kaybı olmasına rağmen bazı işyerlerinin bu imkanı vermesi çok faydalı olur bence. Çünkü bazı işler her ortamda bilgisayarda halledilebilecek işler. Ha evde, ha ofiste. Bazı işler belli tarihlerde bitirildiği sürece günde 1 saat öğle molası ile arka arkaya 8 saatte yapılma zorunluluğu olmayan işler. Belli başlı uzmanlığı ve tecrübesi olup anne olmak isteyen kadınlara bu imkan tanınmalı.

    Tabi işvereni de düşünmek lazım. Bizim şirketin yaptığı gibi çalışanlara sorumluluklarını hatırlatacak, onları belli sınırlar dahilinde serbest bırakıp gerekli performansı almayı sağlayacak bir sürü yöntem de mevcut. Ayrıca başka bir şirkette duyduğum kollektif sorumluluk kuralı da var. Evden çalışma imkanını belli saatler dahilinde tüm çalışanlara sunup bunu istismar eden olduğu anda bu imkanı tamamen geri almak mümkün.


    Etiketler: , , , ,
    Kategoriler: Çalışan Anne

    Benzer Yazılar:
  • Düşünerek yorulmak
  • “Anne olmak arkadaş çevresini 8 kişi büyütüyor”muş
  • Bir eğitim ütopyası
  • Kadının kendi annesine benzemeye başlaması
  • Girişimci Anneler – Girişimci Anne.com

  • «       |       »




    "Evden çalışmaya çalışan anne" için 15 Yorum yapılmış.

    1. Eren Derin says:

      Bende Ekim’den sonda evden home-office calisacagim. Bu acidan benim icin faydali bir yazi oldu. Eve bakici yada yardimci bulmayi bu yaziya kadar düsünmemistim. Idare ederim diye düsünüyordum ama sanirim gerekecek.

    2. annelog says:

      Çok yararlı oldu yazdıklarını okumak (yine:).
      Teşekkürler.

    3. Nurdan Gencturk says:

      Merhaba,
      home office çalışmaya başlayalı dolu dolu 5 yıl oldu. Zeynep’den önce zamanı ayarlamak daha kolay oluyordu ama 7,5 aydır (doğumdan bu yana) çok zorlanıyorum. Belki de yardımcı olmadan kendi başıma halletmeye çalıştığım içindir. Ve kapısını kapatacağım bir oda olmadığından… Bilmiyorum ama şu sıralar ofiste çalışmayı çok ama çok özledim… Evde olmanın Zeynep’e ve bana tüm avantajlarına rağmen.
      sevgiler,
      Nurdan

    4. SuGibi says:

      selam, çoktan beri okuyamıyordum seni. halbuki gene ne çok işime yarayacak bilgi vermişsin:) umut 7 aralıkda sabah saat 9:53 de doğdu. sanırım aynı saatlerde doğum yapmışız. güle güle büyüsün iki bebiş de:)

    5. nazecik says:

      bugün sabahtan beri 15 soru hazırlamam gerekiyor derse girdiğim sınıflar için, hala başlayamadım, kızım uyudu az önce, öğlenden beri oyun oynuyoruz hiç durmadan, 3 sayfa çeviriyi 3 günde yaptığımı hatırlarım. bu evden çalışma işi zor, gelip kapıyı tıklatıyor, bazen ağladığında evde biri olsa da bakmak gerekiyor. kolay gelsin valla

    6. Pratik Anne says:

      Sugibi,
      Inanilmaz. Resmen ayni anlarda dogurmusuz. Yazdigina sevindim. Kimilnaz’in ikizini daha bir yakinda takip edecegim. 🙂
      Eren Derin ve Nurdan,
      Cocuklar buyudukce ihtiyaclari daha da fazlalasiyor. Yani ilk basta bebekken daha zor, sonra idare edilirmis gibi geliyor ama yenidoganken bir sutunu versen baskasi da idare ediyor. Buyudukce anneyi ayirdediyorlar, insanla iletisime ihtiyaclari artiyor. Hareketlendikce koydugun yerde sepet gibi durmuyorlar. Zor yani. Eren Derin, Her ihtimale karsi alternatiflerini hazirlamani oneririm.
      Nazecik,
      ALlah kolaylik versn sana da. Kizim kucagimda yaziyorum bu mesaji. O da elini uzatiyor. Yazicak size birseyler.

    7. doruk'un sayfası says:

      merhaba,
      ben uzun bir zamandir blogunuzu takip ediyorum ama ancak yazma firsati buldum hele bir de konu homeoffice olunca bu sefer yazma isini sonraya birakmadim ben de evden ceviri yapiyorum ama bulabilirsem tam anlamiyla bir homeoffice isi istiyorum ne yazik ki turkiyede bu tarz calisma tarzi amerikadaki kadar yogun degil ama arayan bulur:) blogunuz gercekten cok guzel ve yararli
      sevgiler,
      esra

    8. NAZLI says:

      ne olursa olsun bende home office çalışmak istiyorum bence çok şanslısınız

    9. Anonymous says:

      bende çalışan bir anneyim.1,5 yaşında bir oğlum var. endüstri mühendisiyim ve 6 yıldır kalite/iş güvenliği konularında danışmanlık yapıyorum.keşke bende homeofis bir iş bulabilsem.eğer iş tavsiyesi olan varsa rcanlar@hotmail.com.

    10. cocukdayaparimkariyerde says:

      Ben de hamileliğimde bıraktım işimi. Çocuğumu kendi ayakları üzerinde duruncaya kadar da kendim büyütmek istedim. Tabi çalışan birisi evde çok zorlanıyor. Bazı şeylerden de mahrum kalıyor. Eğer bir yardımcı da yoksa.. Her gün yeni birşeyler öğrendiğimi hissettiğim, sosyal olduğum iş hayatımı çok özledim ve geri dönmek istiyorum.. Evden çalışma fikrine de 'olabilir' diyorum artık. Ancak yeniden başlamak için bir işaret bekliyormuşum galiba.. Hayırlar olsun

      sevgiler..

    11. Kucuk Sef says:

      Ben de Deniz üç aylık olduğundan beri evden çalışıyorum. Altı aylık olduğunda artık bakıcı olmadan idare edemeyecek durumdaydım. Çünkü gece Deniz uyuduktan sonra saatlerce çalışıyordum, şimdi bir bakıcımız var. Çok daha rahat çalışabiliyorum, yine de zaman zaman ofis ortamını özlüyorum. Sosyalleşmeyi, iş arkadaşlarımla görüşebilmeyi, mola vermeyi, çay-kahve içmeyi… Bütün bunların yanısıra Deniz'le yanyana geçirdiğim bu zamanı hiçbir şeye değişmem! Aramızdaki ilişki açısından benim evden çalışmamın çok yararlı olduğunu düşünüyorum. En basitinden bir ağlama krizine girdiğinde yan odaya geçip onu ben sakinleştirebiliyorum, ya da hastaysa nazını ben çekiyorum…
      Annelere evden çalışma imkanının kesinlikle tanınması gerektiğini, en azından bu sistemin denenmesi gerektiğini düşünüyorum.

    12. Hatice says:

      Merhabalar, ne güzel yazmışınız ve de ne kadar haklısınız. Doğanın kanununa bişey denmiyor annelik gibi hiçbişeyle değişmeyeceğim bir görev biz kadınlara verilmiş ama iş konusunda bir öneride bulunulmamış 🙂 Söyledikkeriniz çok doğru ancak benim gibi devlet kurumunda çalışan için okadar zor ki. O kadar çok isterdlm ki evde çalışmayı…

    13. BaHar says:

      merhaba. sizi okuyarak seven biriyim. 🙂 hatta takdir edip örnek almaya çalışan. kızım 15 aylık oldu. ben de yeni bir eve taşındım ve hep hayalim olan bir home-ofis için bir oda ayarladım kendime. işlerim henüz az ama umuyorum artar. kızımın büyümesiyle orantılı artarsa da sevinirim. şimdilik beraber odaya girebiliyoruz. ama genellikle uyuduğunda çalışıyorum. çünkü mutlaka bir şeyleri ellemek istiyor. egosunu da keşfetmeye başladığı için çığlık atıp istediği de oluyor. 🙂 onun yanında olmak çok güzel. bebeğinin ilk anlarına tanık olamayan annelere üzülüyorum. anne olmak harika bir şey.

      yazılarınızla ümit veriyorsunuz ve güç. teşekkürler sevgili arkadaşım.

      • Pratik Anne says:

        Bahar Hanim,
        Hayirli ugurlu olsun. Guzel sozleriniz icin ben cok tesekkur ederim. Eger calisirken kiziniz ofisinizde olacaksa ona da ilgisin icekecegi seylerle, devamli degistireceginiz esyalarla bir kose hazirlayin. Tabi ki anne babalarin esyalari daha kiymetlidir. Ama yine de onu bir sure oyalar. Evet, evde olmanin gercekten gerek emzirme, gerek bebegin/cocugun buyumesi surecinde her anında yanında olmak gibi avantajları var. Daha cok anneye boyle imkanlar taninmasini umuyorum.

    14. banu says:

      bende home Office çalışmak istiyorum çünkü 2 haftalık bir bebeğim ve 5 yaşında ikizlerim var bunu nasıl yapabilirim yardımcı olurmusunuz lütfen teşekkür ederim

    Bir Yorum Yazın

    designed by GeCe for personal use of Pratik Anne