Çocukların kendi başlarına yüzmeyi öğrenmelerine yardım
Resmi olarak yazın son gününe uygun bir yazı olsun.
Kıpırcan bu sene kendi başına yüzmeyi öğrendi. Kendi kendine öğrendi diyebilirim.
Çocuklara yüzme öğretmenin başlama noktası onlara su yutmadan suda nefesini tutmayı öğretmek. Çünkü ne yaparsanız yapın kolluksuz ve simitsiz suda durmaya başladıklarında kafalarını tam suyun dışında tutamıyorlar. Su...
Yazının Devamı
Herşeyin başı sağlık
Bu yazıyı perşembe gecesi yazmış olsaydım çok daha acı bir yazı olabilirdi. 36 saatlik ara hatıralarımı biraz daha yumuşatmıştır umarım.
İşte size bir kabus tatil hikayesi.
İlk hedefimiz Ölüdeniz, Fethiye. (Hatta belki Asortik Krep‘i bile görürüm diye düşünüyordum.) Arkasından Denizli (Eşimin anneannesi ve teyzesini ziyaret) ve Pamukkale.
Otelimiz Belcekız...
Yazının Devamı
Evladiyelik Kanguru Çocuk Taşıyıcısı
Kımılnaz Hanım 32 aylık ve hala yavru kanguru gibi cebimde dolanıyor. Ben de anne kanguru oluyorum bu durumda!
Bu benim kendi diktiğim, en basit ve rahat taşıyıcı kanguru. Eski yazımda resimde gördüğünüz kışlık polar kumaştı. Bu yazımdaki baharlık pamuklu kumaş.
Çocuk taşıyıcıların ağırlık kapasiteleri nedir diye soranlar oluyor. Bununki limitsiz diyenilirim....
Yazının Devamı
Bu seneki okyanus ötesi uçuşumuz – Türkiye’ye geliş
Geleli 2 haftayı geçti. Ben geliş yolculuğumuzu ancak yazabiliyorum.
Ben, Kıpırcan (5) ve Kımılnaz (2.5) tek başımıza geldik. Artık bizim ufaklıklar profesyonel yolcular. Havaalanında görseniz, ben söylemeden çekçek çantalarını röntgen cihazının bandına yerleştiriyorlar, ayakkabılarını çıkartıp banta koyuyorlar. Sonra görevlinin işaretini bekleyip detektör...
Yazının Devamı
Uçtu uçtu…..
Siz bu satırları okurken Pratik Anne, Kıpırcan ve Kımılnaz, okyanus üzerinde bir yerlerde İstanbul’a doğru uçuyor olacağız.
Cumartesi akşamı beni ve yaklaşık 12 saat sonra eşimi vuran nalet bir virüsün gazabına uğrayıp iki gün yattıktan sonra bugün bir kuvvet etrafı topladım, bavulları hazırladım, fazlalıkları bağışladım ve evden çıkmaya...
Yazının Devamı
Zıplama Köşesi
Anne ve bebişinin blogunda yayınladığı bir şark köşesi vardı. Yerde minderler, üstüne kilim. Çok uzun sure çocukların oyun odasına bunun benzeri birşey yapmayı düşündüm. Sonunda neye niyet neye kısmet, benzer ama daha değişik fonksiyonlu bir köşe yaptım.
Yerdeki Kıpırcan’ın çok yumuşak olduğu için rahatsız olduğunu düşündüğümüz eski şiltesi....
Yazının Devamı
Atta çantasında pastel boyalar
Atta çantamızda bir ziploc, plastik poşetimiz var. Acil sanatsal durumlar için üç beş tane pastel boyası bulunur içinde. Gittiğimiz restoranlarda eğer geri verilmemek üzere karton paketi ile pastel boya verirlerse, giderken bu ziploc poşetin içindeki stoğa ekleriz. Arada bir evden farklı renkler eklesek de genelde restoran boyaları bulunur içinde. Bazen bir kısmını alır,...
Yazının Devamı
El ayak boyası
Malzemeler
Güneşli bir gün
Uzunca bir kağıt (IKEA kağıt rulosu ideal)
El ve ayak girebilecek bir kap (temizlenmiş köpük yiyecek kabı kullandım)
Parmak boyası
Aldığınca el ve ayak
İlham: Ya IKEA websitesi veya başka bir yabancı site ama not...
Yazının Devamı
Kurutulmuş Çiçek Defteri
Aşağıdaki defterleri görünce çocuklarla kurutulmuş çiçek defteri yapmak geldi aklıma. Etrafta o kadar güzel çiçekler var ki. Bir de kokanların kokusunu saklayabilsek. (parfümler??)
Gördüğümüz güzel çiçeklerden birer örnek alıp, herkesin defterine koyuyoruz. İyice kuruduklarında üzerlerine şeffaf paket bantı yapıştıracağım sabitlemek için. İnşallah...
Yazının Devamı
Araba koltuğunda uyurken kafanın düşmesini önlemek için
Daha evvel Anne Kaz’ın blogunda gordüğüm pratik kafa tutucusunun linkini “Paylaşmak İstediklerim” isimli yazımda paylaşmıştım. Gezimiz sırasında geciken öğle uykularını arabada uyuyan Kımılnaz Hanım’ın kafası devamlı düşünce, yanımızda Kaplan boyun yastığımız da olmayınca, abisinin esnek atletini araba koltuğunun tepesine geçirdim. Pek...
Yazının Devamı