Canım nasıl acıyor….. Böyle iç organlarımı birileri tutup eliyle buruyor, öyle bir acı. Ben dik durup nefes almaya çalıştıkça böğrüme böbreklerime vuruyorlar, öyle bir acı. Düşünmemeye çalışıyorum. Kafamı devekuşları gibi kuma gömüp görmemek ve duymamak istiyorum ama ana sayfalarda minik Dila, websitelerinde, minik Dila ve annesi Aslı ve ablası Azra. Ağlasam işe yarar mı bilemiyorum ama gözümün önünden o sahnenin olası görüntüsü gitmiyor. Sanki Aslı Manav oluyorum, tekrar tekrar tutmaya çalışıyorum Dila’yı. Durdurmaya çalışıyorum gözümün önünden geçenleri.
Ben bunları Alistair Grimason maganda kurşunu dediğimiz lanet şeyle hayatını kaybettiğinde de yaşamıştım. Açık bırakılan rögar kapağını üstü mukavva ile kapatıldığı için görmeyip annesinin elinden ölüme kayarak giden Dilara Dumru‘da başka bir acı vurdu. Konya’da çöken Kuran kursu kız yurdu binasında ölen 17 kız için başka bir acı. 17 Ağustos depreminde anne babalarını öksüz bırakıp giden yavrular için başka bir acı. Sonra büyüt bak senelerce, bir gaz kaçağı ile altısı birden toplu halde yeni göremeden ölsün, başka bir acı. Ben unutamıyorum bunları, böyle içimde kalıyorlar. İsim isim, resim resim.
Sonra bir de zerre kadar sorumluluk duymayan, vicdanı olmayan, içleri acımayan patavatsız yöneticiler çıkıp bir kuş konduruyorlar densiz laflarla. O acıyı böyle bir oyuyorlar, bir de güzel tuzla ovuyorlar. Midem yanmaya başlıyor. Hırs doluyorum. Çok keskin bir ifade ama nefret doluyorum.
Bu ülkede (Türkiye’de) anne baba olmak çok zor. Amerika’da da fena şeyler oluyor. Orada genellikle manyak insanlar, sapıklar, ihmalkar anne babaların elinden çıkıyor böyle saçmalıklar. Yani bir şeyin bir sorumlusu var. Birinin veya kurumun ihmalkarlığı oldu mu (ki arada oluyor tabi), gözünün yaşına bakmazlar oyarlar adamı. Burada, gitti gider b.k yoluna niyazi.
Şimdi Alistair gibi, Dilara gibi, Dila’da öldüğüyle kalacak. Aslı Manav acısıyla, geri kalan anneler de çocukları için korkuyla yaşamaya devam edecekler.
Çocuklara üzülüyorum; annelere daha çok üzülüyorum. Bu millet kaderini ne zaman sorumsuzlara bırakmaktan vazgeçip eline alacak onu çok merak ediyorum.
benim de aklımdan gitmiyor dila.çok yazık.Allah sabır versin.
Bu haberi ağlayarak izledim. Çok üzüldüm, kendimi onun yerine koydum, uyuyamadım. Onların yerinde bizim olma ihtimalimiz o kadar yüksek ki dehşete düşmemek mümkün değil.
Allah sabır versin, bu acıyı bir şekilde unuttursun onlara:((
Cok aci seyler. Oyle veya boyle hepimizin payi yok mu Turkiye'deki sistemin cokusunde? Yonetici adi altindakiler en basta olmak uzere. Peki ya; adam sen dee bize bir sey olmazci degil miyiz, belki %1-2'sini cikarsak Turkiye'de? :((( Herkes, hepimizin, yoneticilerden sokaktaki insana kadar, hepimiz sorumluyuz bu olanlardan. Olenlere rahmet, kalanlara sabir.. 🙁
Ne denir ki… Kelimeler kifayetsiz.
Az önce geçen hafta bir jet ski kazasında babasını kaybeden, kendisi de ondan beri yoğun bakımda olan 21 yaşında bir genç kızın kurtarılamadığı haberini aldım. Kendimi önce eşini, sonra da tek çocuğunu kaybeden annesinin yerine koydukça boğazıma bir yumru oturuyor.
Bazen bencil olmak, düşünmemeye çalışmak belki de en iyisi Pratik Anne. Aslı Manav'a sarılmak, onunla hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyor insan, ama bir yerden sonra da kendi yavrularını öpüp koklayıp şükretmekten başka bir şey gelmiyor elden.
Çok zor.
Blogcu Anne,
Hakikaten bazen kendimi gormemeye, duymamaya, dusunmemeye zorluyorum. Belki bencilce ama.
Annevebebisi,
Benim yapmis olabilecegim tek sey Amerika'ya gidip kendimi ve cocuklarima daha iyiyi sunmak amaciyla burada yapabilme ihtimalim olan seyleri yapamamak. Ama burada olsaydim da ne kadar etkim olurdu ondan emin degilim. Orada olmamasi gereken yapilasmayi yapan tencere ise, buna izin veren de kapak. Birbirlerini bulmuslar. Biz de o tencerede kuruyla beraber yanan yas olacaktik gibi geliyor bana.
Cuma günü okuduğumdan itibren bütün gün o çığlıklar kulaklarımdan gitmedi. Akşam evde anlatmamak için tuttum, meğer hepimiz okumuşuz ama tutarmışız…
Bazı şeylerin kontrolü bizde değil ne yazık ki. Zihin kontrol yöntemleri uyguluyorlar, medya ellerinde. Çoğunluk, saf, bilinçsiz, kısa vadeli düşünen, bir kilo bulgura, bir torba kömüre muhtaç, neden muhtaç oduğunu bilmeden geleceğini satıveren…
TVden azarladılar, nasihatler ettiler, utanmadan. Arsızlığın, yüzsüzlüğün sonu yok. Temelde hata var ve düzelecek gibi değil.
Belediyelerde bilim adamları çalışmıyor. Kapıdan girince nerde yaşıyorum diye hayretler içinde kalıyorsunuz. Bir kara perdenin altında cehalet. Gerçekten müslüman olsalar canım yanmaz. Kaba, saba, cahil ve beceriksiz. Hakettiğimiz yönetim bu mu gerçekten? Çöpten çıkan sandıklarla beraber.
O yüzsüzlük nerden geliyor? O gurursuzluk? Vicdansızlık? Nasıl bir psikoloji derhal savunmaya geçip bok atmaya başlıyor dakika bir gol bir. Buna inanan kişiler kim? Bu haddini bilmez ukalayı seçenler kim? Dolmuş, otobüs sıralarıda beklerken, üşürken, sele kapılıp ölürken, neden kendi katillerine oy verirler acaba?
Kolaycılık, bilimsel düşünceyi maskaraya çevirmek, uzmanları dinlememek… Ah vah edip bi bk yapmamak.
Bitmez bu:(
Dila'yı duyduktan sonrası uykularım yok.. Aklıma geldikçe sürekli dualar ediyorum. Çok acı ama bari cansız bedeni bulunsun diye.. 🙁 Çok ağladım. Belki anne olduğumdan bilmiyorum,ama çok ağladım.. Halada içime akıyor sızım. Tek teselli diyorum birgün hepimiz öleceğiz Dila'da eğer artık yoksa bu dünyada annesiyle buluşacak en sonunda..
Polyannacılık biliyorum. Ama benim ülkemde o kadar çok ihtiyaç var ki bu ruh haline.. Sanırım yazmak istesemde boğazımdaki düğüm daha fazlasına izin vermeyecek..
Allah sabır versin annesine,babasına…Allah yardım etsin hepimize.. 🙁
Yok böyle bir acınn tarifi herhalde.. Cuma günü duyduğumdan beri düşünmemek için direniyor-dum.. Mümkünü yok aklımdan gitmiyor o görüntü..Allah ailesine sabır versin..
Garibim yavrum denizleri asmis, denizkizi perisi olmus. Allah herkese sabir ve metanet versin. Biraz da gerekli kisilere vicdan verir insallah.
NELER UNUTULMADI BU ULKEDE,DİLA DA UNULACAK HERHALDE.YALNIZCA BIRTEK AILESI UNUTMAYACAK .ATEŞ BIRTEK DUSTUGU YERI YAKACAK.BIRDE BEN UNUTAMIYORUM İŞTE.DİLA AKLIMA HER GELDIGINDE 1.5 YASINDAKI OĞLUMA SIKICA SARILIP KOKLUYORUM.
YUCE RABBIM DILANIN AILESINE DAYANMA GUCU VERSIN.RABBIM YAVRULARIMIZI BIZLERE BAGIŞLASIN.