12 gündür ne bloga yazarak ne de blog arkadaşlarımı ziyaret ederek bir rekor kırmış bulunuyorum. Bütün bu iki hafta boyunca aslında hep bilgisayar başında iş yapıyordum. İşler o kadar yoğundu ki en sonunda vücüdüm S.O.S. sinyalleri verince perşembe gününü hasta izni alıp yatakta dinlenerek geçirdim. Bu daha Kımılnaz gelmemiş hallerimiz.
Kımılnaz’ın gelmesine 6 hafta kala iki haftalık kontrollere başladık. Kendisi iyiymiş. İçeride durmadan devinip döneniyor. Geceleri bir veya iki kere uydırmaya başladı beni.. İsim konusunda hala o mu, bu mu diye beklemedeyiz.
Kıpırcan halinden memnun; henüz hala tüm ilgi onda. Onu da yavaş yavaş kardeşe hazırlamaya başladık. Kendisine büyük yatak alıp küçük yatağını (crib) kardeşine ayırdık. Büyük yatağa tahminimizden daha çabuk alıştı Allah’a şükür. Bu kardeşe hazırlık konusundaki çalışmalarımı ayrıca yazacağım. Tuvelet eğitimi konusunda hiçbir gelişme yok. Daha doğrusu ben uğraşıyorum o tuvalete yapmamakta ısrara devam ediyor.
Bu hafta da biraz meşgul olacağım, sonra rahatlarım inşallah.
Bütün hamiş, anniş ve bebişlere sevgiler ve öpücükler…
ne zaman 6 hafta kaldı…ne çabukk.. aman tanrımmmm
Bir anniş ve bir de bebiş olarak biz de size sevgiler yolluyor, kolaylıklar diliyoruz..
Gecmiş olsun Burcu’cugum. Yeni evinize de alışmışsınızdır…koltuğunda bir sürü karpuz olan kadınlardansın ne diyeyim, maşallah sana. İş, taşınma, çocuk, aile, hamilelik! helal olsun.
ah o tuvalet eğitimi yok mu.. ben de çıldıracağım. hatta pedagoga mı gitsem diye düşünüyorum.