Eğitim sistemlerinde anaokulundan itibaren çocuklara, ilham veren liderleri ve ünlü insanları tanıtmak, müfredatın bir parçası. Amaç çocukların bu kişileri kuru kuruya şekil olarak tanımaları değil, yaşlarının verdiği bilinç elverdiğince yaptıklarını ve fikirlerini öğrenip, anlayıp bir nevi ilham veya örnek almaları. Çocuklarımızı lider yapalım, koca adam yapalım diye kasılmaktan ziyade değişik liderlik özellikleri çocuklara tanıtıp, onların ufkunu açmaları.

Her yerde önemli önemli günlerin, insanların, liderlerin anıldığı günler var. Orada, burada. Bakıyorsunuz bazen hakikaten çok sığ ve ezberden iş olsun diye yapılmış bir anma ve öğrenme yapılıyor. Bazen de hakikaten çocuğun yaşı kaç olursa olsun çocuğa “vay canına demek bunu yapmış” dedirten öğrenme.

Atatürk’ü çocuklara tanıtmak da işte bu ölçünün her iki tarafında kalabilen bir durum. Bir taraf Atatürk’ü sadece madde olarak öğreniyor: Heykele saygılı ol, resmi dairelerde duvarda resim olsun, resmi tatillerde haftasonu tatili uzar mı, bayram provası için dersten kaytarabilir miyiz gibi. Diğer taraf da böyle bir lideri nasıl bu kadar alçaltabilirler diye hayretler içinde çaresiz karşı tarafı seyrediyor.

Yurtdışında olup da çocuklarıma Atatürk’ü ve Cumhuriyet’i doğru şekliyle kendim öğretmeye kalkınca bakış açım çok ama çok değişti. Sanki bilirmiş gibi “Benim naçiz bedenim elbet birgün toprak olacaktır, ama Türkiye Cumhuriyeti ilelebet yaşayacaktır!” diyen birinin nasıl basit bir cisme indirgendiğini ve liderlik özellikleri, fikirleri ve eserleri üzerinden ne kadar üstünkörü geçildiğini daha net bir şekilde farkettim.

Kıpırcan’ın okuma yazma öğrendiği bugünlerde Türkçe’yi hemen çözüvermesini görmesem, Atatürk ve görevlendirdiği komisyonun, bir dile yepyeni bir alfabe yaratırken her ses için sadece ama sadece bir harf kullanmasının dehasını anlayamazdım. Bu yüzden Türk alfabesinde Q olsa, W olsa, X olsa ne farkeder ki diyenleri de hiç anlamıyorum.

Çeşitli sebeplerle hem Türkiye’de hem de Amerika’daki Türkleri toparlayıp toplum adına faydalı amaçlar uğruna harekete geçirmenin ne kadar zor olduğunu, herkesin rahatını bırakıp ufak parmağını kaldırmaya tenezzül bile etmediğini görünce, vaktinde o perişan, fakir ve gücü tükenmiş halkı nasıl ayaklandırıp bağımsızlığa giden uzun yolculukta rehberlik ettiğini aklım hayalim almıyor.

İşte bu yüzden bazı önyargılarımızdan arınıp Atatürk’ün yaptıklarını ve fikirlerini üçüncü bir gözle öğrenmek ve hatta tecrübe (yukarıdaki iki örnek) etmek lazım. Nasıl Gandhi, Einstein, Edison, Montessori, Dalai Lama gibi yabancı lider ve yenilikçileri, fikirleri ve kişilik özellikleri ile öğreniyorsak, aynen öyle cisimselleştirmeden, tapınmadan akıl yolu ile öğrenmeyi ve öğretmeyi öğrenmeliyiz.

Eğer Türkiye’de çoğunluk bu fikirleri gerçek manasıyla öğrenip özümseyebilseydi o zaman dilimizin saflığını korumaya çalışır, bu kadar ingilizce kelime sokuşturma meraklısı olmazdık veya demiryollarına önem verir yollarda heba olmazdık veya tarım sektörümüz hala bu kadar iptidai kalmaz belki organik tarımda dünya birincisi olurduk veya ormanlarımızı bu kadar hor kullanmazdık veya böyle sanat düşmanı olmaz, azıcık zevk sahibi olurduk veya hala kızları okutmayan bir nesil ile cebelleşmek zorunda kalmazdık veya eğitimin içinin bu kadar boşaltılmasına izin vermezdik.

Şu anda bakarsanız insanları sindiren yönetimin tüm bu noktalardan halkı vurduğunu, bu noktalarda kısırlaştırıldığını görürsünüz. Kapanan kültür merkezlerı, Türkçe’nin yozlaşmasına izin verilmesi, yerel tarımın yokedilmesi ve çiftçinin ezilmesi, ormanların devlet eliyle imara açılması mümkün olmazdı.

Atatürk asker, lider, yönetici, devlet adamı, öğretmen, hatip ve yazardı. Çocukları da çok sever, geleceği onlarda görürdü. Sadece yeni ve bağımsız bir devlet kurmakla kalmadı ve senelerce o toplumun erkeği, kadını, genci ve çocuğu için her türlü hak ve imkanların mevcudiyetini sağlamak için çabaladı, onlara (ve bizlere) birçok imkanı altın tepside hazır sundu.

İşte ben bunları öğretmek istiyorum çocuklarıma. Ve uzaklarda olmamıza rağmen bunun için çalışıyorum.

Sizin de kullanabileceğiniz birkaç güzel kaynak:
Atatürk’ün kişiliği
Atatürk kartları I*
Atatürk kartları II*
Atatürk kartları III*
Atatürk Devrimleri I*
Atatürk Devrimleri II*
Atatürk Devrimleri III*
*Kaynak: Bilim Cocuk Dergisi

En bi dip not: Yılmaz Özdil’i inanılmaz beğeniyorum. Tabiki yazar olarak. Büyüyünce onun gibi olmak istiyorum. Kısacık yazarak hedefi 12’den vurmak. İşte blogger olarak benim hedefim bu.