Nereden başlasam? Nasıl anlatsam?
Bir varmış bir yokmuş. Paylaşmayı ve anlatmayı çok seven bir anne varmış. Evden çalışan bu annenin çocukları, eşi ve evinden sonra en sevdiği hobisi – hatta bağımlılığı – blog tutmakmış. Kendine bir de pratik dermiş. Gece dememiş gündüz dememiş senelerce, çocukları büyüttükçe yazmış da yazmış. Yazdıkça okuyanları, paylaşanları çoğalmış. Pratik Anne çok mutlu olmuş ve yazmaya devam etmiş. Pratik Anne yazdığı kadar okuduğu bloglardan da çok şeyler öğrenmiş. Bazılarında ise çok eğlenmiş.
Fakat Pratik Annenin bir maruzatı varmış. Okuyucuları ile farklı ülkelerde yaşıyorlarmış. Çoğu okuyucusu bunun farkında bile değilmiş aslında. Ancak o gün geçtikçe kendini okurlarının çoğunluğunun gündeminden uzak hissetmeye başlamış. Üstüne üstlük çocukları büyürken, hamilelik, doğum, emzirme, uyku gibi konular çok geride kaldıkça anlatılacak şeyler çok değişmiş. Onları ilgilendiren konular artık evrensel olmaktan çıkmış ve daha yerel olmaya başlamış. Pratik Anne, çocukların ve kendinin derdini yazsa okuyucuları ilgilendirmeyecek, okuyucularının gündemini takip etse kendi ilgilenmesi gerekenlerden kopacak hale gelmiş. Blog kaynakları tıkanmış, kurumuş. Ama yazma isteği hiç bitmemiş. Blogunu çok sevdiği için ittirmiş, gayret etmiş ama sonunda iş, güç, sağlık, tatil derken artık yeni bir sayfa açması gerektğini kabul etmiş.
Anne kendi mahallesinde yeni bir blog açmış. Eşyalarının bir kısmını taşımış ama, dile kolay, neredeyse 8 senenin emeği öyle bir gecede taşınmışyormuş. Eski evini ziyaretçilere açık bırakmış.Yeni evinde her zamanki gibi biraz çoluk çocuk işlerinden, biraz bizim mahallenin haberlerinden bahsedebileceği evine yavaş yavaş yerleşmeye, eski evindeki rahatlığı ve sıcaklığı hissetmeye calışıyormuş.
Acaba benim de eski evime gelen misafirlerimi özlediğim kadar onların arasında da beni özleyenler vardır diye merak etmiş. Yeni evinin adresini verse, onu orada ziyaret ederlerse ne mutlu olur düşünmüş. Şimdi ben, pratik anne yeni evini misafirleri için düzenlerken, size adresi veriyorum. Onu ziyaretçisiz bırakmayın oldu mu?
www.practicalmama.com
twitter.com/practicalmama
facebook.com/PracticalMama
pinterest.com/practicalmama
practicalmama.com/feed/
merhaba pratik annne sizden o kadar çok şey öğrendim kii ve de öğreniyorumm yazmamanıza inanın çok üzülüyordum yeni blogunuz hayırlı olsun ingilizcesi olmayan bizlerinde okuyabilmesi için “dili seçin” diye buton koyarsanız çok memnun oluruz şu blogtaki gibi http://etkaca.blogspot.com/ herşey için teşekkür ederim sizi hep takip edeceğim
Merhabaaa
oraya da geliyom 🙂
hayırlı olsun 🙂
merak etmez miyiz PratikAnnem, canım.. ig de fark ettim bekliyordum böyle bir şeyi.. bence çok yerinde birşey yapmışsın, benim de arzuladığım birşey bu ama henüz değil.. öpüyorum çok ve yeni yere zıplıyorum
Sen nereye tasinirsan tasin geliriz biz yine. Hem cocuklarini cook uzaklarda buyuten, ulke gundeminden kismen kopan tek sen degilsin ki 🙂
Melbourne’den sevgiler
Ozlem
Sizi bu güne kadar sevgiyle takip ettik, eski yazılarınız hala yeni anneler için yardımcı olmaya devam edecektir, ne demişler söz uçar yazı kalır, yazdıkça kalıcı olacaksınız, sevgiler.
Merak etmistik sizi, dondugunuze cok sevindim, Amerikada yasayan anneler icin de devam etmelisiniz yazilariniza , mutlaka takip edecegim. Sevgiler
sizi yeni evinizde ziyaret ettim 🙁 ama bana o ev yabancı.
yabancı dilim yok
Keşke eskisi gibi güncel olsa