Anne ve Babalar için Zaman Planlaması

Oct 25, 2010 - 7 Yorum

Zaman planlaması benim için çok önemli. Çok planlı olup da süper şeyler yaptığım için değil. Tam aksine iki arızalı özelliğime rağmen, yapmam gerekenleri veya yapmak istediklerimi bitirip tamamlamam için.

1. Çok kolay dikkatim dağılır. Bir işi yaparken seksen başka iş düşünebilir, elimdekini bırakıp başka bir şeye kayabilirim.

2. Ancak gezme konusunda hazırlıksız olabiliyorum. Yoksa gün içi eğer yapılacak iş listem, planım veya back-up planım yoksa başı kesik tavuklar gibi dolanarak günü hem kendim hem de çocuklar için heba edebilirim.

Bir nevi kendimi kontrol mekanizması olarak değişik zaman planlaması gereçleri ve kısayolları kullanıyorum. Bunlar:

1. Ajanda ve yapılacak listesi
Bu listeyi yaptıktan sonra bir kere daha temize çekip önceliğe göre sıralıyorum ve sonra kategorize ediyorum. Evin içindekiler, dışarı çıkma gerektirenler vs. gibi. Önceliğe göre sıralamazsam (evet özürlüyüm) kafama göre takılıp, lüzumsuz ve kolay işleri yapıp, zor ama gerekli işleri ertesi güne bırakmam çok muhtemel.

Öncelik sıralaması çok önemli. Kendim için yapmak istediğim şeyleri listede öne koyuyorum ki sonra kendimi sabote edip, yapmadım diye kendi kendimi suçlamayayım.

2. Bazı maddeleri otomatiğe bağlamak
Özellikle yapmak istediğim şeyleri diş fırçalamak gibi otomatik olarak günün bir parçası haline getirmeye çalışıyorum. Böylece bunları yapmaktan kaçınmak için bahane bulmam zorlaşıyor. Ör: Spor

3. Google Calendar
Bu yazımda yazdığım gibi sadece tarih ve saatleri not etmekle kalmayıp aynı zamanda kendime alarmlı uyarı gönderiyorum.

4. Haftalık menü ve alışveriş
Haftanın Menüsü benim hayatımı en çok kolaylaştıran metodlardan biri. Çünkü en çok vakit ahrcadığım ev işi yemek. En azından düşünme kısmını bir kere de hallediyorum.

5. Belirli çamaşır günü
Çamaşırı biriktirip haftanın bir günü yapmak kolayıma geliyor. Katlayıp kaldırması uzun sürüyor ama hergün veya haftada birkaç günü bu işe ayırmıyorum. Neyi ne zaman yıkadığımı da (nevresimv e havlular) daha kolay aklımda tutabiliyorum.

6. Aylık gidilecek görülecek yerler planı
Aybaşında kütüphaneden Chicago Parents ve Family Time dergilerini alıp haftalık program çıkarıyorum. Bunları yazıp çıktısını alıyorum. O hafta bana sadece listeye bakmak kalıyor. Haftasonları ne yapsak diye debelenme sürem 1/3 oranında azalıyor.

7. Oyun ve aktivite planı
Genelde bloglarda veya kitaplarda gördüğüm şeyleri not edip sıralıyorum. En basit haliyle annelere BEO‘yü takip etmelerini ve hatta mevcut haftanın konusu ilginç gelmiyorsa geçmiş haftalardan bir konu belirleyip bunun üzerinde gitmeleri tavsiye edebilirim. Kıpırcan için öğretmenle konuşup okulla eşgüdümlü birşeyler planlayabiliyorum.

8. Evdeki oyun ve oyuncak referansı
Oldukça işe yarıyor. Özellikle çocuklarla birebir oynamıyorsam ve hafiften kendilerini kaybetmeye başlamışlarsa hemen kartlara yönlendiriyorum.

9. Hava Durumu – Weather.com
Her akşam kontrol ederim. 10 günlük tahmin dahil. Buna göre eğer hava açıksa işim kolaydır. En basitinden ya parka gideriz, ya bahçeye çıkarız, bisikletle dolaşırız, plaja uzarız. Fazla plan program olmasa da olur. Chicago için mesela, özellike bu günlerde hava güzelse muhakkak çocukları dışarıda tutuyorum ki açık hava, güneşimizi alalım.

Eğer hava kapalıysa işte o zaman daha programlı olmam lazım. Evde duracaksak ayrı program, dışarı çıkacaksak ayrı program.

10. Z Planı – Back up Plan
Her zaman bir Z planı olmalı. En basitinden bahçeye dışarı çıkmak, biraz yürümek. Dayıya, amcaya gezmeye gitmek. Evdeyseniz müzik veya televizyonu açmak da olabilir. Bir nevi kaçış planı gibi birşey.

Siz gününüzü heba etmemek ve daha verimli kullanmak için ne gibi yaratıcı araçlar veya çözümler kullanıyorsunuz?


Etiketler: ,
Kategoriler: Annelik

«       |       »




"Anne ve Babalar için Zaman Planlaması" için 7 Yorum yapılmış.

  1. ayse says:

    Merhaba, yazılarınızı takip ediyordum fakat bugüne kadar hiç yorum yazmamıştım ama yarama tuz bastınız bu yazınızla. Ben ileri yaşta anne olmuş bir göz hastalıkları uzmanıyım. Üstelik bir üniversitesi hastanesinde kariyerimin henüz başındayım. Doğumdan sonra 4. ayda işe başladım. üzerinden 8 ay geçti bir iki ufak tefek iş haricinde elimde somut bir şey yok. Bebeğim ile ilgili yazıları okumaya bayılıyorum. Çok okuyan bir insanımdır, severim. Ama ipin ucu kaçtı sadece çocuk gelişimi ile ilgiliyazılar okumayabaşladım. Zorunlu ve zamanlı işleri halledip hadi hop diğer yazıları okumaya. Eskiden beri pek planlı değildim hep yaparım aksar. Doğumdan öncesine kadar bir şekilde yetiştirirdim sorun çıkmazdı. Şimdi ise artık kendimi yemeye başladım her bebekli annenin 24 saati var diye kendimi telkin ediyorum olmuyor. Battım çıkamıyorum. Sadece paylaşmak istedim. hayata geçiremiyorsanız çok bilmenin bir işe yaramadığının farkındayım yoksa.
    Yavrularınızla size sağlık dolu günler diliyorum

  2. Anne Café says:

    değerli bilgiler için çok teşekkürler! biz ailecek zaman yönetimi konusunda biraz kötüyüz. çok faydalı olacak ileride de.

  3. AycA says:

    ah Burcu.. bir bana elini kolunu değsen bu düzen konusunda 🙂 kaç tane ajanda var masada !! off :))

  4. AYŞE says:

    bu yazı 11 yaş ve 11 aylık 2 oğlu olan bankada yönetici olarak çalışan bana yol gösteriyor ,ama du bakalım o yolda nelerle karşılaşacağım.Hafta içi zaten birşey yok haftasonu ise dayıya gitmek / alışveriş merkezine gitmek /öğle yemeği için dışarı çıkmak dışında aktıvıte yapabilmişliğim yok.Ama yapmak istiyoruuuum.Plan yapmak gerekli.Bir kez daha anladım.Teşekkürler,

  5. mine says:

    sevgili pratik anne; bireysel olarak kendime her zaman plan yapan biriyim ki aynen bahsettiğin gibi ajandama saat sırasına göre yapılacak işleri yazarım( Bu çoğu zaman benimle dalga geçilmesine neden olan bir olaydır yalnız olmamak güzel) Oğlum da küçükken alışmıştı "planımızı açıklıyorum" diye başlayan cümlelere… Ancaaak kızım doğduktan sonra biraz daha spontane oldu herşey;maalesef…Sevgiler

  6. Pratik Anne says:

    Sevgili Ayse Hanim,

    Babam doktor, bu yuzden doktor annelere saygim gercekten sonsuz. Zorlu bir yoldasiniz. Sanirim en iyisi oncelik planlamasi yapmak ve cok elzem olmayan isleri elemek. Ben de her ise yetisemiyorum. Butun bu listelediklerimi kendimi biraz da ittirmek icin yapiyorum acikcasi. Allah yardimciniz olsun.

    Anne Cafe,
    Senden de iyi cevherler cikar bakalim, ileride konuya hakim olunca yazarsin.

    Ayca,
    Kelim merhemlerini yazdim. Sirma saclarin nasil diye sor bir de? Aslinda daha evvel yazmistim. Sekreter lazim bir de. 🙂

    Ayse,
    Allah bagislasin. 11 yasinda olan yoluna girmistir coktan. Sizin ergenlik durumlariniz baslar yakinda. 11 aylik olan da biraz toparlayinca inan daha fazla zaman cikar sagdan soldan. Plan da oradan 5 dk buradan 5 dk calmak icin iyi oluyor.

    Mine,
    Yeni duzeni kurana kadar spontan takilirsiniz. Bebekle de duzen her gun degismiyor mu zaten? Kolay gelsin.

  7. nur says:

    Ben de başı kesik tavuklardan biriyim 🙂 ne yapacağımı bilmediğimden günü hem kendime hem oğluma işkence haline getiriyorum(hamilelikten ötürü fiziksel ve duygusal ihmallerle ve de şuan ailemin yanında kalmamdan dolayı çevresel yanlış tutumlardan dolayı, oğlumda gelişen daveanış bozuklukları ne yapacağım ben düşüncesini 1000kat artırıyor) bebeğimin gelmesine 1 2 hafta var,oğlumun bu durumu beni kahrediyor, pamuk gibi evladım resmen 3 ayda bir canavara dönüştü.herkes yapma etme diyerek daha fazla tetikliyor.kimse değil yine sen annesi olarak bu işi çözüceksin diyerek araştırmaya başladım.ve buraya kadar geldim.kıştayız, evde aktivite zor oluyor ama yapmak zorundayım.planlı ve özverili olmak zorundayım.başka türlü dediğiniz gibi öyle bir stres anı oluyorki insan üretkenliği bırakın , kendini sabır sabır çekerken birden bağırırken bulabiliyor.sorumluluk sahibi olmak ne kadar zor iş gerçekten..etrafımda çocukların robot gibi gezmesi gerektigini düşünen, kötü davranışlarından onları suçlayan vede ceza ve hakaretle eğitim vermeye (!) çalışan insanları gördükçe,onlar gibi olmamam gerektiğini düşünüp azmim artıyor.yazık çocuklarımıza, istedikleri gibi büyüyemiyorlar bile, bozuyoruz adeta ruhlarını.çok ama çook doluyum inanınki. kimse ama kimseee anlamıyor sanki beni etrafımda.hamile olmasaydım oğlumla öyle güzel oynardım ederdim ki diyorum ama kısmet işte.Allah hepimizin yardımcısı olsun 🙂

Yanıtla mine