Tuvalet alışkanlığı üzerine en son yazımı 2009 senesinin Eylül ayında yazmışım. Kımılnaz 18 aylıkken pamuklu beze geçmemiz ile yavaş yavaş bezi atma çalışmalarımız 2 yaşına basmadan gün içi evde bezi atmakla devam etti. Zaten o dönem bezi zar zor tutuyordu üstünde. Prensesli ve Hello Kitty li kilotlarının aşkına bezleri gün i.i evde tarihe gömdük. 2 yaşını 2-3 ay geçtikten sonra şu adaptör sağolsun artık dışarı çıkarken de bez giydirmemeye başladık. Sabahları kuru kalmasına rağmen zaten elimizde hali hazırda olduğu için geceleri kazalardan korumak için pamuklu bez takmaya devam ediyoruz.

Tuvalet alışkanlığının en önemli püf noktası çocuğunuzun varsa ç.iş veya k.ak.a saatlerini takip etmek ve bu saatlerde çocuğunuzu tuvalete oturmaya alıştırmak. Halen daha Kımılnaz tamamen bezi atmış olduğu ve de ç.işi ve özellikle k.ak.ası geldiğinde haber verdiği ve hatta kendi gidip oturağına oturduğu halde gün içi özellikle annem ç.iş saatlerinde alıp oturtmaya devam ediyor. Böylece kaza olasılığını mümkün olduğunca sıfıra indirgeyip herhangi bir sekteyi engellemiş oluyoruz.

Önemli saatler: hemen uyandıktan sonra, kahvaltıdan 15 dk sonra, öğle uykusundan evvel, öğle uykusundan sonra, öğle yemeğinden 15 dakika sonra, akşamüstü civarı, akşam yemeğinden sonra, banyodan önce veya yatmadan önce.

Bu vakitlerde tuvalete oturmayı tuvalet alışkanlığı vermeye başlar başlamaz rutin haline getirirseniz çocuğunuz tuvalete oturmaya karşı koymaz. Kımılnaz’ın kesinlikle ç.işi olmadığı zamanlar oturmayı reddettiği oluyor. Fazla inatlaşmadan ya kendi haline bırakıyoruz veya çok sıvı aldığını biliyorsak 10-15 dakika sonra tekrar deniyoruz. Kıpırcan’ın tuvalet eğitiminde en büyük problemi 3 yaşında tuvalete oturma alışkanlığı olmadığından herhangi tuvalete veya oturağa oturmayı inatla reddetmesi olmuştu.

Tuvalete oturduğunda “ç.iş yap” yerine “şır sesi duyayım” veya “ç.işleri bırak dökülsün” gibi şeyler söylüyoruz.

Kımılnaz bir kere bezi bıraktıktan sonra kesinlikle bezine yapmaz oldu. Bilerek yapmıyor. Yaparsa altına kaçırıyordu. Mesela geçen hafta sıkışık trafikte ikisinin de ç.işi geldi. Otoyolun öyle bir yerinde kaldık ki, çıkıp çocukları tuvalete sokabileceğimiz en yakın yere varmamız 20 dakikadan fazla sürebilirdi. Kımılnaz’a arabadaki acil durum bezini taktım. “Abime de bez tak, kaçırmasın altına” dedi. Beze yapmayı düşünmüyordu bile. Eve gelene kadar da bezine yapmamıştı. Beze yapabilirsin desen de yapmıyor.

Pamuklu bez kullanıyorsanız, tuvalet alışkanlığı vermek için çok yi bir malzemeniz var demektir. Çünkü ıslaklığı hisseden bebek veya çocuk daha çabuk bezden kurtuluyor.

Ben şahsen ilk dönemlerde gece uyurken kullan at bezlere geri dönmüştüm, çünkü geceleri ç.işini tutamıyordu ve altı ıslanınca uyanıyordu. Uykumuz kıymetlidir. Şimdi artık gece altına yapmadığı için koruma olarak pamuklu bezini takıyorum. 2.5 yaşında ve Funny Bunz hala oluyor.

Pamuklu bez kullanıyorsanız, tuvalet alışkanlığına başlamanız için çok önemli bir nedeniniz var demektir. Bebeğinizin veya çocuğunuzun k.ak.a saatini ne kadar çabuk öğrenir ve rutine tutturursanız pamuklu bezlerinizin k.ak.alanma ihtimali o kadar düşer.

Benim size halen geçerli olan tavsiyelerim:
a. Anneanne ve annelerinizin sözünü kulak ardı etmeyi ve ufaktan itibaren tuvalete tutun
b. Bezsiz Bebek veya Diaper-free baby kitaplarını okuyun
c. “3 yaşına kadar tuvalet eğitimi verirseniz çocuk travmaya girer” diyen uzman psikologlara kendilerinin (annelerine) kaç yaşında bezi attıklarını (sormalarını) ve bunun travmatik etkilerini hala hatırlayıp hatırlamadıklarını sorun. Öyle olsaydı 80 lere kadar olan istisnasız tüm nesillerin tuvalet kabusları görmesi gerekirdi.