Bu yazı blog konusunun dışında gibi gözükse de çocuklarımıza, gelecek nesillere çifte standardı nasıl öğretiyoruz, bunun irdelemesidir.

Deniz Baykal => Özel Hayat
Nesrin Baytok => Genel Hayat

Pervari’de olup bitenler => Özel Hayat
Öldürülen veya intihar etmeye zorlanan kızlarınki => Boşa hayat

Zurnacı Hüsnü => Özel Hayat
Şarkıcı Deniz => Mahpus Hayat

Adam karısını dövsün => Özel Hayat
Kadın dayaktan bıksın kaçsın => Bitmiş Hayat

Politikacı, bürokrat kaynağı belirsiz bir zenginlik edinsin => Özel Hayat
Vatandaşa => Yok sana hayat(im)

İşyerinde erkeğin yaptığı => Özel Hayat
İşyerinde kadının giydiği, giymediği, dayandığı, tahammül edemediği => Zoraki Hayat

Televizyonda, radyoda, gazetelerde, internette, çevrede konuşularda, bütün bunlara eşzamanlı tanık olan yeni neslin, can kıymeti bilen, kanun ve kurallara uyan, (kadınların kendilerinin bile diğer) kadınlara saygılı, kadın erkek eşitliğine inanan ve uygulayan, dürüst, temiz, ahlaklı insanlar olmalarını bekliyorsak daha çok bekleriz.

Çocuklar etrafındakileri örnek alarak büyüyorlarsa ve herkes böyleyse kimi örnek alacaklar?

İşte bu yüzden özel hayat saçmalığına karşıyım. Yapılan genel ahlak çerçevesinde yalnışsa, ortaya çıkınca özel hayat perdeşinin arkasına saklanılmasına karşıyım. Çocuklarımıza, ortaya çıkınca yüzünü kızartacak veya yasal olarak yükümlülük getirecek şeyleri, kimse duymaz, bilmez diye rahatça yapabileceklerini öğreten ve ima eden herşeye ve bunları yapan herkese karşıyım. Bu ve benzeri örnekleri normalmiş gibi gösteren dizi ve reality showları hap gibi üçer beşer önümüze koyan medyaya da fena halde karşıyım.

Hele eşlerinin sadakatsizliği karşısında sesini çıkartmayan ve hatta eşinin arkasında olanlara fena halde gıciğim. Açık ve net şekilde çocuklarına, aile mefhumunun hiçbir bağlayıcılığı olmadığını, istedikleri cevizleri kırabileceklerini, eşleri de bu naneyi yerse sesleri çıkmadan alıp bacaklarını altlarına oturdukları yerde oturmalarını öğretiyorlar.

Bazılarınıza göre abartıyor olabilirim ama bence anne babalar olarak çocuklarımızın geleceği için bütün bunlara karşı birlik olup, ses çıkartmalı ve etkin olmayı öğrenmeliyiz. Biri kız biri erkek olan iki çocuğumu, bütün bu ahlaksızlıkları normal karşılayan ve yapan bir nesille, aynı parka, aynı okula, aynı kampa gönderecek olmak geceleri kabuslarıma giriyor.

Malesef, dinler arası ayrım gözetmeksizin, “görünüşte” tutucu yükselişe rağmen dünyanın istisnasız her tarafında ahlakın benzer çöküş içerisinde olması insanı hepten ümitsizliğe sürüklüyor. Halbuki bunlar basit şeyler, doğru söyleyeceksin, saygı göstereceksin, Allah’in yarattığı canın, verdiği nimetin kıymetini bileceksin, kul hakkı yemekeceksin vs. Minareyi çalanın kılıfı hazır: Özel Hayat. Kim kimi neyle kandırıyorsa?

Hülya’nin da benzer çizgide “Herkes kendi kapısının önünü süpürse” yazısını okumanızı tavsiye ederim.