Kardeşe (ikinci bebeğe) hazırlık

Nov 15, 2007 - 7 Yorum

Biz kendi çapımızda Kımılnaz’a hazırlıklarımızı tamamladık. Bu haftasonu son bir dolaşarak listemdeki eksik malzemeleri aldım. Kıpırcan’dan sonra çok fazla bir eksiğimiz yoktu zaten. Sadece yeni süt saklama kapları, bez için çöp torbası ve boppy pillow aldım. Eskilerin ağzı burnu yamulmuştu artık. Attığım Kıpırcan’ın eskileri kadar hiç kullanılmamış biberon çıktı. Biberon almaya da gerek kalmadı.

Bunun dışında ilk yardım (CPR) kursumuza gittik tekrar, bilgilerimizi tazeledik. Yeni hastanede hamiş turumuzu yaptık. Eski ama çalışan pompaların yıpranan parçalarının yedeklerini sipariş ettim. Mutfakta yeniden yerleşim yaptık ve dolaplarda tekrar biberon ve mama kabı rafı açtık. Bebeğin çamaşırları yıkandı, ütülendi. Yatağı hazırlandı.

Bunların dışında Kıpırcan’ı da hazırlamak gerekiyor tabi. Geçen haftalarda Türkiye dönüşü süt içsin diye geri donduğumuz biberonu azimle kaldırdık. Zaten direk çöpe attım artık hepsini.

Alışveriş sırasında Kıpırcan biberonlara, bebek için yere serilen oyun setlerine (gym / playmat) dadandı mağazada. Türkçesi oturgaç mı yürütgeç mı herneyse onlara binmeye çalıştı. Kımılnaz gelince bir süre bebek moduna girecek mi diye soru işaretleri bıraktı bizde. Kendisi 2.5 yaşında, ama kendisine “ben” veya ismiyle değil “bebek” diye hitap ediyor. Bebek onu yaptı, bebek bunu yapacak….

Bu durumda eve pek yakında başka bir bebeğin geleceğini anlatmak zor oluyor. Göbeğin büyüdüğünün ve içinde bebek olduğunun farkında. Bebek olduğundan mıdır, yoksa sadece şirin geldiğinden mıdır bilinmez göbeğimi çok seviyor. Günde bir posta açıp öpüyor, sürünüyor, arada yastık muamelesi yapıyor. O arada Kımılmaz mors alfabesi ile abisine mesajlar gönderiyor.

Bir şekilde manen de hazırlamak lazım. Elimizden geldiğince anlatmaya çalışıyoruz. Özellikle aşağıda listesini verdiğim kitapların çok faydası oldu. Ben hepsini kütüphaneden aldım. Yanlarında kitaplarla ilgili yorumlarım da var.

Yaş ve mizaç itibari ile çocuklara kardeş ile anlatabileceğiniz şeyleri kişiselleştirmek gerek. Bunun tek bir metodu yok bence. 1-1.5 yaşındaki bir çocuğa farklı, bizimki gibi 2.5 yaşında ve de bebeklere öyle çok ilgi göstermeyen erkek çocuğuna ayrı, 4-5 yaşında neden neden diye soru sorarak anne ve babasını çıldırtma safhasındaki meraklı veletlere farklı anlatım gerekiyor. Sonuçta Kıpırcan daha o bebek oraya nasıl girdi vb. sorular soracak seviyede değil. Göbekte bebek var mı, var; arada pit pit yapıyor mu, yapıyor; yumuşak ve üstüne yatabiliyor muyum, evet. Gerisi beni ilgilendirmiyor.

Kipırcan’a göbeğim büyüdüğünden beri göbeğimde bebek var, kardeş geliyor sen abi olacaksın diye anlatıyoruz. Kardeş / abi tanımlamalarına çok tepki vermedi. Bebek ilk eve geldiğinde herhangi bir medet ummasın diye “kardeş gelecek. oyun oynayacaksınız beraber.” demekten kaçınıyoruz. Zaten kitaplarda da (çocuk kitaplarında) genelde, “annenin göbeği büyüyor, hastaneye gidecek, minik bebekle gelecekler, bebek ağlayacak, yemek yiyecek. anne ve baba hem onunla hem seninle ilgilenecekler. sonra beraber parka çıkacaksınız.” tarzında hikayeler anlatılıyor.

Hem bebek gelince neler olacağını ailecek kestiremiyoruz. Yani ne Kıpırcan bebek gelince şu anda kendi üstünde olan ilgiyi paylaşmak durumunda kalacağını tam idrak edebiliyor, ne de biz nasıl bir denge kuracağız kestirebiliyoruz.

Önümüzde 3 olasılık görüyorum:
1. Çoğu zaman bizi şaşırttığı gibi olgun abi olarak olayı mutlulukla karşılayıp kardeşini yumuş hayvanlarını ve çamaşır makinasını öptüğü gibi öpecek ve bize yardım edecek (yardım etme büyük bir oyun)
2. Bir süre bebekle bebek olmaya çalışacak. Biberon isteyip, ağlama mızıldanmalar artacak, sonra 1. maddeye geçeceğiz.
3. Minik bebeğin ilgisinden çalmasını kıskanıp iyice talepkar ve huysuz olacak.

Ne yalan söyleyeyim. Ben ilk seçeneğe odaklanıyorum. Çünkü Kıpırcan’ın 2 yaşındaki bir çocuktan klasik tepkiler beklediğimiz değişim ve geçiş durumlarında bizi olgunluğu ile çok şaşırttığı oldu. Niye hala bazen korkuyoruz ve aksi durumlarda şaşırıyoruz bilmiyorum. Her ne kadar son günlerde ara ara biraz daha bizleri sınayıp zorlasa da veya bebiş geliyor dediğimiz zaman çok belirgin neşe ve sevinç belirtileri göstermese de ben Kıpırcan’ınımın ailemizin büyümesinde bizi çok zorlayacağını düşünmüyorum.

Ama şurası bir gerçek. Benim hamile olduğumu bir şekilde biliyor ve hem bunun hem de 2 yaşın etkisi ile kendisine bir garip haller oluyor. Bazen evde 5 tane insan olsa bile herşeyi benim yapmamı istiyor. Yine mıymıylığı tuttuğunda kucağıma çıkmak istiyor ki bu geçen hafta itibari ile annemin koyduğu sıkı yönetim sonucu tamamen yasaklandı.

Sanırım yapmış olmayı istediğim ama yapamadığım bir tek tuvalet eğitimi kaldı. Bazen “çiş geldi” veya yaptıktan sonra “pisst bitti”, “büyük kaka” diye kendi haber veriyor. Veya hareketlerinden tuvaletinin geldiğini anlıyorum, tuvalete veya oturağa da oturtabiliyorum. Ama öncesinde haber verse bile, oturup kendini bırakıp tuvalete veya oturağa yapmıyor. Tuvalette kendini tutuyor ve sonra inip bez istiyor illaki.

Son olarak kızkardeşinden hediye olarak Kıpırcan’a kocaman tekerlekli yepyeni bir kamyon hediye gelecek. Sakın Kıpırcan’a çaktırmayın.

Çocuklar için kardeşe hazırlık okuma kitapları:
I’m a Big Brother Benim ve Kıpırcan’ın en sevdiği kitap bu oldu. Resimleri çok güzel. Anlatımı basit.
I’m a Big Sister
Hello Baby! Bu kitap da çok güzel. Resimli. Kıpırcan yaşındakiler için ideal.
The New Baby at Your House Bu kitap fotoğraflı. Biraz eski basım. Açıklamaları hikaye tarzında değil ama yine de oldukça basit. Ben zaten okuduklarımı Türkçe’ye çevirip, yer yer kendimize göre uyarlıyorum. Ama fotoğraflarda başka bir anne adayının göbeğini görmesi ve ona başını yaslamış bebek fotoğraflarını görmesi beni ve kendisini karşılastırması açısından iyi oldu.
The New Baby> Bu kitap da fotoğraflı. Fred Roger’s ın çocuklarla ilgili kitaplarını, oyunlarını ve anlatımlarını seviyorum.
Mommy’s in the Hospital Having a Baby Bu kitap da fotoğraflı. Fotoğraflı kitaplara illsutrasyonlu kitaplara olduğu kadar kendisi gidip ilgiyle bakmasa bile beraber okurken gerçek hayatla ve bizim durumumuzla özdeşleştirmesi açısından iyi oluyor.
What to Expect When Mommy’s Having a Baby Bu kitap daha büyük çocuklar için 4 yaş üstü diyebilirim. Daha bilimsel açıklamalr var. Bebek nasıl oluyor, annenin karnınde ne yapıyor falan detaylı açıklamalar ve illustrasyonlar var.
What to Expect When the New Baby Comes Home Bu da yukarıdaki gibi daha büyük çocuklara yönelik. Hikayelendirmesi ve açıklamalar daha detaylı.

Güzel bir makale:
Preparing your Toddler for the Arrival of a New Baby


Etiketler: , , , ,

«       |       »




"Kardeşe (ikinci bebeğe) hazırlık" için 7 Yorum yapılmış.

  1. Venture says:

    Pratikannem, ben “siblings without rivalry” isminde bir kitap okuyorum, , kardes iliskilerini anlamaya ve problemleri cozmeye yonelik bilgiler veriyor. Mutlaka hepimizin elinin altinda olmali diye dusunuyorum. Yalniz uyarayim, yeni bebege eve getirince neler olucak cinsinden bir kitap degil.

  2. mesecina says:

    sevgili pratik anne, benimde 2,5 yaşında bir yeğenim var ve 3 hafta evvel abi oldu. Kıpırcanın daha şımartılmadan büyüdüğünü düşünerek işinin daha kolay olacağını sanıyorum. bizim abi normalde ne istediyse yapıldı, oyuncaklara boğuldu genelde kayınvalide, anne evlerinde kalındığı için çocukda kendi evinin bilinci oluşmadı. Doğumdan evvel 3 ay annemlerde kalıp doğumla birlikte kendi evlerine gittiler. zaten evinde gördüğü yatak ve oyuncaklar ona değişik geldi, bir kere buna adapte olamadan birde bebek çıktı karşısına. anne hamileyken bile annesine kızdığında direk göbeğine vuruyordu, buna hiçbir zaman kesin bir dille tavır konmadı. şimdi de daha kırkı çıkmamış bebeğe seviyorum ayaklarına tırnak batırıyor, elini ısırıyor. gelen misafir de adap bilmediğinden ” o zaten b.klu bebek biz seni seviyoruz” diyerek işi iyice çıkmaza sokuyor. Ben bunları gözünü korkutmak için yazmadım. Hatalar bu sonuçları doğuruyor. Demem o ki zaten düzenli hayatı olan kıpırcanla (yemek saati, uyku saati) kendi düzeni bozulmadığı sürece, çok da şımartılarak büyümediyse problem yaşamazsın. senin için 3. olasılığın hiç gerçekleşmemesini diliyorum:)Kolay gelsin.

  3. Açalya says:

    Cok kolay gelsin pratik anne, umarim kipircan icin de kimilnaz icin de herseyin en guzlei, en kolayi olur. Hic belli olmaz kardesini cok sever, koruyucu bir abi olur kipircan. Dogumdan onceki hazirlik her ne kadar cok yararli olsa da, is pratige dokuldugunde hic beklenmedik seyler olabiliyor.
    Mesela benim ablam ikinciye 10 sene sonra hamile kaldi ve ilk yegen 10 yasindaydi yani herseyin farkinda, esek kadar afedersin, hazirladilar, minnos minnos beklemekteydi tum aile ikinci kizi. Dogumdan sonra kesinlikle ayrimcilik, kayirmacilik yapmadiklari halde bizimki 180 derece dondu ve acayip kiskanir oldu, Su anda 20 yasinda, kucuk olan da 10. Hala anlasamazlar, birbirlerine gicik olurlar. Kucuk yegen, ablasi universiteye baska bir sehire gitmeden once cok sevinmis mesela, oh odasi bana kalacak, iki tane odam olacak, bir an once gitsin falan diye…
    O yuzden kipircanda tam tersi olabilir ve acayip guzel bir abi olur, cunku yasi kucuk, adapte olmasi cabuk olur ve arkadas gibi beller kimilnazi.
    Sevgiler, kipircana opucukler, kimilnazi da shoyle bir oksa benim icin.

  4. Banu says:

    Pratik anne, ne kadar hoş bir yazı olmuş bu. Kıpırcan ilk başta yadırgasa da sonra çok alışacaktır. Hatta büyüdüğünde (senin kardeşin var mı bilmiyorum ama) anne babalarından çok kardeşler birbirlerini severler. Sana ve Kımılnaz’a sağlıklı bir doğum, Kıpırcan’a iyi bir abilik dönemi diliyorum.

  5. archisugar says:

    Eminim hersey yolunda gidecek. O “anneci” olma huyu bebekten kaynaklanmiyor olabilir. Benim kizim da iki yasinda ve ayni dedigin gibi, herseyi benim yapmami istiyor, pacamdan ayrilmiyor, surekli kucak istiyor. Yasindan kaynaklanan bir tepki olabilir.
    Kolay bir dogum dilerim… 🙂

  6. süpürgesizcadi says:

    Büyük kizim 6 yasinda, kücük kizim da 6 aylik olmak üzre, ben hep cok kiskanacak diye bekliyordum, cünkü büyük kizim cok simartildi Büyükler tarafindan, haliyle kiskaniyor kolay degil hayati alt üst oldu bi anda, ama kardesini cok seviyor, kiskancliklarini benden cikartiyor, kardesine kesinlikle zarar vermiyor, zarar vermek söyle yanda dursun bana akil bile veriyor, mamayi öyle yedirme , altini degistir cis yapmis yara olur diye 🙂 tam bir kücük Anne oldu basima :))

    Umarim kipircan’da kardesini cok kolay kabullenir ve kiskancliklari abarti boyutta olmaz ;))

    Ve evet 3.cü sahislarin abi’nin yaninda ” Ay biz zaten bebegi sevmiyoz o pis o kaka,vs.vs “demelerine izin vermeyin tavrinizi koyun, bizde yasadik cünkü tavrimi koyuyorum hemen…

  7. Pratik Anne says:

    Tavsiyeleriniz icin cok tesekkurler. Venture, ben de baska kitaplara bakiyordum. O kitap da listemde var aslinda. Kutuphaneden alip bakayim.
    Mesecina ve Supurgesizcadi, tecrubeler icin tesekkurler. Kesinlikle dikkat edecegim seyler.

Yanıtla mesecina

designed by GeCe for personal use of Pratik Anne