Bol fotolu bir post olacak. Türkiye’ye geldiğimizde günler ne kadar aile arkadaş ziyareti yapmakla geçiyorsa, araya muhakkak ufak geziler sışıktırıyorum. Hem kendim için, hem çocuklar için. Bunlar da bizim turistik gezilerimizden bir parça tadımlık. Moda’da bir apartmanın bahçesindeki kaktüs ağacı İllaki her sene boğazda tekne turu (Turyol’un Kadıköy’den kalkan turları) – Hisar Kız Kulesi […]
Posts Tagged 'Çocuklarla seyahat'
Uzun tatilden geri kalanlar
Bu yaz gerçekten yapmak istediğim birşeyi yapabildim. İşten uzun izin isteyip yazı çocuklarla beraber tatil halinde geçirdik. Ve de Amerika’ya geldiğimden beri ilk kez uzun bir Türkiye tatili yaptık. 5 hafta diye başlayıp 6 haftada biten upuzun bir seyahat. İşin komiği yine herkesi birer kere gördüm. Göremediğim, görüşemediğim bir sürü arkadaşım kaldı. Araya deniz tatili […]
Hastasıyım….
Türkiye’ye gelince hep şikayet mi edeceğiz? Bu da sadece Türkiye’de bulabildiğim, sevdiğim şeylerin listesi. Restoranlardaki oyun odalarının hastasıyım. Çocuklar da öyle. Başlarında ablaları da oluyor. Yemek bile yediyorlar. Bizim oralarda yok bunlardan. Büyük ihtiyaç halbuki. Parklardaki spor aletlerinin hastasıyım. Bizim Şikago belediye başkanı Daley’e proje götürmeyi düşünüyorum. Spor aletlerinde gece gündüz demeden spor yapan pazen […]
Güneş şemsiyeleri
Bu yaz bizim için hem Chicago’da hem Türkiye’de çok sıcak ve devamlı güneşli geçti. Bazı zamanlarda güneşin altında uzun süre dolaştığımız, yol aldığımız ve hatta sıra beklediğimiz için bu yağmur şemsiyelerini yanımızda taşımaya devam ettik. Hem çocuklara oyuncak eğlence oldu, hem de güneşin cayır cayır yakıcılığından bedenlerinin büyük bir bölümünü korumuş oldular. Katlanınca ufacık oluyorlar. […]
Herşeyin başı sağlık
Bu yazıyı perşembe gecesi yazmış olsaydım çok daha acı bir yazı olabilirdi. 36 saatlik ara hatıralarımı biraz daha yumuşatmıştır umarım. İşte size bir kabus tatil hikayesi. İlk hedefimiz Ölüdeniz, Fethiye. (Hatta belki Asortik Krep‘i bile görürüm diye düşünüyordum.) Arkasından Denizli (Eşimin anneannesi ve teyzesini ziyaret) ve Pamukkale. Otelimiz Belcekız Beach Club Hotel çok güzeldi. Tam […]
Evladiyelik Kanguru Çocuk Taşıyıcısı
Kımılnaz Hanım 32 aylık ve hala yavru kanguru gibi cebimde dolanıyor. Ben de anne kanguru oluyorum bu durumda! Bu benim kendi diktiğim, en basit ve rahat taşıyıcı kanguru. Eski yazımda resimde gördüğünüz kışlık polar kumaştı. Bu yazımdaki baharlık pamuklu kumaş. Çocuk taşıyıcıların ağırlık kapasiteleri nedir diye soranlar oluyor. Bununki limitsiz diyenilirim. Anne kangurunun ağırlık kaldırma […]
Bu seneki okyanus ötesi uçuşumuz – Türkiye’ye geliş
Geleli 2 haftayı geçti. Ben geliş yolculuğumuzu ancak yazabiliyorum. Ben, Kıpırcan (5) ve Kımılnaz (2.5) tek başımıza geldik. Artık bizim ufaklıklar profesyonel yolcular. Havaalanında görseniz, ben söylemeden çekçek çantalarını röntgen cihazının bandına yerleştiriyorlar, ayakkabılarını çıkartıp banta koyuyorlar. Sonra görevlinin işaretini bekleyip detektör kapısından geçiyorlar. Hatta 2.5 yaşındaki Kımılnaz geçen gün alışveriş merkezine girince geçilen kontrol […]
Uçtu uçtu…..
Siz bu satırları okurken Pratik Anne, Kıpırcan ve Kımılnaz, okyanus üzerinde bir yerlerde İstanbul’a doğru uçuyor olacağız. Cumartesi akşamı beni ve yaklaşık 12 saat sonra eşimi vuran nalet bir virüsün gazabına uğrayıp iki gün yattıktan sonra bugün bir kuvvet etrafı topladım, bavulları hazırladım, fazlalıkları bağışladım ve evden çıkmaya hazırım. Geride iki hafta daha çalışacak ve […]
Atta çantasında pastel boyalar
Atta çantamızda bir ziploc, plastik poşetimiz var. Acil sanatsal durumlar için üç beş tane pastel boyası bulunur içinde. Gittiğimiz restoranlarda eğer geri verilmemek üzere karton paketi ile pastel boya verirlerse, giderken bu ziploc poşetin içindeki stoğa ekleriz. Arada bir evden farklı renkler eklesek de genelde restoran boyaları bulunur içinde. Bazen bir kısmını alır, sırt veya […]
Araba koltuğunda uyurken kafanın düşmesini önlemek için
Daha evvel Anne Kaz’ın blogunda gordüğüm pratik kafa tutucusunun linkini “Paylaşmak İstediklerim” isimli yazımda paylaşmıştım. Gezimiz sırasında geciken öğle uykularını arabada uyuyan Kımılnaz Hanım’ın kafası devamlı düşünce, yanımızda Kaplan boyun yastığımız da olmayınca, abisinin esnek atletini araba koltuğunun tepesine geçirdim. Pek rahat oldu.