Insan sekiz senedir – son birkaç senesi kesik kesik de olsa – blog yazıyor olunca, hayatı yaşarken kafasının arkasında devamlı “bunu da bloga yazmalıyım.” diye not alarak yaşamayı bırakamıyor. Hatta itiraf edeyim, vakti zamanında “bloga yazacak şey olsun” diye işe kalkışmışlığım da vardır. Aylardır yazamıyorum. Geçmedi hala “yazmalıyım” teranesi. Cep telefonuna not alıp alıp duruyorum […]
Archive for 2013
Bizim bloga ne oldu?
Nereden başlasam? Nasıl anlatsam? Bir varmış bir yokmuş. Paylaşmayı ve anlatmayı çok seven bir anne varmış. Evden çalışan bu annenin çocukları, eşi ve evinden sonra en sevdiği hobisi – hatta bağımlılığı – blog tutmakmış. Kendine bir de pratik dermiş. Gece dememiş gündüz dememiş senelerce, çocukları büyüttükçe yazmış da yazmış. Yazdıkça okuyanları, paylaşanları çoğalmış. Pratik Anne […]
Sekiz
Gecikmiş bir yazı bu. Oğluş üç gün önce 8 yaşını bitirdi. Vay anasını. Ne yazsam, nasıl yazsam? Her sene bu yaşgünü yazıları daha da bir zorlaşıyor. Son 2.920 gündür çocuğumun bana yaşattığı duygu selini, inişleri çıkışları bir yazıya sığıştırmak mümkün değil. Çocuğumun b.kunda bulduğum boncukları listelemek de yersiz. Özet yazayım, harika çocuklarım var benim. 😉 […]
Tramplen yerine eski şiltenizi kullanın
Kıpırcan ufakken, küçük boy bir tramplenimiz vardı. Burada kış uzun, oğlum da enerjik malum. Zıplasın enerjisini atsın diye fazla zıplamayan, kenarlarında tutacak yeri olan ufacık birşeydi. Kımılnaz doğduktan sonra sıralamaya başlar başlamaz o da kullanmaya başladı. Fakat kapasitesi ufak olunca bir süre sonra Kıpırcan’a, sonra da Kımılnaz’a küçük gelmeye başladı. Yeni ve daha büyük tramplen […]
Baharat şişelerini düzenlemek
Yemek yaparken inanılmaz çok miktarda ve çeşitte baharat (kimyon, yenibahar, dolma baharı, köfte baharı vb.), kuru ot (nane, kekik, fesleğen vb.) ve tohum (susam, çörek otu vb.) kullanıyoruz. Bunlar gerek şişelerde, gerek minik minik paketlerde alınıyor. Bir de benim yazın bahçede büyütüp kuruttuklarım var. Üstüste üstüste, bir daha arayıp bulabilene aşkolsun. Sonra gidip tekrar alınıyor. […]
Haftaiçi zorla kalkan okul çocukları haftasonu niye sabahın köründe kalkar
Kıpırcan 2. sınıfta. Kımılnaz yuvaya gidiyor. İkisi de farklı okullara gittiğinden okul saatleri farklı. Oğlum’un servisi sabah 7:10 da geldiğinden en geç 6:30 da uyanmış olması lazım. Haftanın 5 günü ben onu acıya acıya uyandırıyorum ama o genellikle bana acımıyor. Sabahları huysuzluk üstüne huysuzluk. Kızımın saatleri daha esnek o aşağı yukarı 7:30 veya 8:00 e […]
Glutensiz aşure
Geçen seneden beri glutensiz besleniyorum. Geçtiğimiz aşure ayına kadar hiç aşerme veya can çekme gibi sıkıntım olmamıştı. Aşure haftasında tüm sosyal ağlar aşure fotoğrafları ile dolunca biraz uzaklaşma ihtiyacı hissettim. Sonra çok sevdiğimiz bir yakınımız aşure getirdi sağolsun. Kaseyi elime verdi. Aşure bana, ben aşureye, uzun uzun bakıştık. Yemedim. Tam unutmuşken, geçen hafta kızım “anne, […]
Kardeşler arası iletişim
Son haftalarda Kıpırcan ve Kımılnaz arasındaki anlaşmazlık, çekişme ve huysuzluk dayanılmaz bir hal almaya başlamıştı. İşin kötüsü bu durum sadece evde değil, evin dışında toplum içinde ve misafirlikte de sık sık başgöstermeye başladı. Uyarmalar, nasihatler, ayırmalar sadece kısa süreli işe yarıyordu. Bir süre sonra yine aynı didişme başlıyordu. Benim böyle huzursuz ortamlara harşı tahammülüm malesef […]
Kitap Değerlendirme: Unutkan erkekler, ‘hadi’leyen anneler
Bu aralar elimdeki ebeveynlik, çocuk yetiştirme ve psikoloji kitaplarını okuyup bitmeye çalışıyorum. Gelecek haftalarda biraz da çocuk kitaplarına eğileceğim. Bu yazımda değerlendireceğim kitap, yine adına vurulup aldığım Fatma Torun Reid’in yazdığı, “Unutkan erkekler, ‘hadi’leyen anneler”, yaşamın içinden psikoloji kitabı. Kitabın içeriği, Uzman psikolog Fatma Torun Reid’in Mimoza kadın dergisinde yayımlanmış yazılarının derlemesinden oluşuyor. Yazılar 1997-1999 […]
Ne tip bir Pratik Anne’siniz?
7 sene evvel (YEDİ sene, dile kolay) bu blogu yazmaya başladığımda daha tazecik aneydim. İlk başta annemin kullandığını gördüğüm pratik fikileri ve metodları paylaşmaktı amacım. Zamanla kendi işimi kendim gördükçe, çocuklarla, ev işleri ve normal işlerimi kendim (ve eşim) idare etmeye alışıp tecrübe kazandıkça, okudukça, öğrendikçe, blogumun 1. tekil kişisi ben oldum. Arada kendi annemin […]