Bir Dolap Kitap‘ın kitap okuma rituelleri yazısından sonra Yeliz de beni mimlemiş. Hazır kitaplığımızı bloga taşıdım, biraz da kitap okuma adetlerimizden ve  alışkanlıklarımızdan bahsedeyim.

Kendi adetlerim:

• Yanımda her zaman okunacak bir kitap olmalı. Dışarı çıkarken yanımda kitap yoksa cüzdanımı unutmuş kadar rahatsızlık duyarım. İlla ki bir boş vakit çıkma, ekleme durumu olur ve bu durumlarda benim yanımda okuyacak kitabım olmalı.
• Bir kitabı bitirene kadar başkasına başlayamamam. Bu yüzden beni çok zorlayan, bitmeyen ve okuma süratimi düşüren kitaplara kıl olurum. Ama bitirmeden de bırakamam.
• Hayatta bitiremeden bıraktığım 3 kitap vardır. J.D. Salinger’ın 9 Öykü, İrvin Yalom’un Hergün Biraz Daha Yakın ve Hobbit.
• Kütüphanemdeki ve belediye kütüphanesinden, arkadaşlardan, anne ve babamdan alıp okuduğum kitaplar excel tablosuna kayıtlıdır. Bu tabloda bir okuma listem vardır. Bir de alınacak kitap listesi.
• Koltukta uzanarak kitap okumayı seviyorum. Oturarak rahat edemiyorum, yatakta da hemen uyuyakalıyorum. Bu aralar koltukta da uyuyakalıyorum ya, neyse.
• Toplu taşıma araçlarında her türlü pozisyonda kitap okuyabilirim ama arabada giderken okuyamam. Midem bulanır.
• MP3 çalardan sesli kitap, spor yaparken kitap okuma tutacağı falan gibi alternatiflerle kitap okuma imkanlarımı artırmaya bayılırım. En son alternatifim, akıllı telefonda iBooks ve GoogleBooks’tan kitap okumak. Kendinize e-maille kendinize gönderdiğiniz PDF kitapları iBooks’ta açıp, bookshelf’e ekleyebiliyorsunuz.

Çocuklarla adetlerimiz

• Çocuklarla programlı veya programsız göre gün içinde okuma saatlerimiz var. Bazen biz onlara okuruz. Bazen onlar kendi kendilerine ayrı okurlar. Bazen de Kıpırcan kardeşine okur.
• Bazen ben, onlar oynarken yanlarında uzanıp kitap okuyorum.
• Tuvalette kitap okumaya bayılırlar. Kimden örnek aldılar diye sormayın 😛
• Kıpırcan kitap okurken kopup başka dünyalara gider. O halini çok seviyorum.
• Kıpırcan sevdiği kitapları sayısız kere okuyabilir. Saftirik Greg serisinin hepsini bitirdiği halde niye devamlı aynı kitapları okuduğunu sorduğumda, ezberlemek için dedi. Satır satır biliyor kitapları.
• Kımılnaz okumayı bilmediği halde kitapları seslendirir. Ama tek başına olması (veya tek başına olduğunu düşünmesi) lazım. Çok sayıda “gizli kamera” çekimimiz var 🙂
• Evdeki kitapların dışında onlara kütüphaneden yükle kitap alırım. Bazen beraber gideriz. Kendileri de seçerler. İkisinin de kendilerine ait kütüphane kartları var. Bir kartla her seferinde 30 kitabı 3 haftalığına ödünç alma hakkımız var ve bu hakkımızı sonuna kadar kullandığımızdan ve çocukların kartını da ayrıca kullandığımızdan emin olabilirsiniz.
• iPod Touch‘ımızda Bir Kar Masalı ve Filin Banyosu dahil yaklaşık 30 tane kadar resimli ve sesli kitap var. Dışarıda acil durumlarda onları okuyorlar.
• Eskiden akşam yatmadan beraber kitap okuma ritüelimiz vardı. Okul dönemine geçtiğimiz için Kıpırcan’ın zaten hergün kitap okuması gerekiyor. Sonra vakit gelince alelacele “kitap eşliğinde” tuvalet>diş>pijama>yatak şeklinde geceyi kapatıyoruz.

Geçen gece, bir tanecik yumuş yeğenime kitap okuyup onu yatırdım. 1 yaşında ve kitaplarını ezberlemiş. Hareketlerle bana her sayfada neler olduğunu anlattı. (Maaşallah) Çok uykusunu açmayayım diye saldıramadım ama tam yemelikti.

Ben de yeğenimin kitapkurdugillerden annesi Moonshine, Kitapkurduyumben ve Fotoğrafik Hatıralar‘ı sobeliyorum.

Özel not: Yeliz tepedeki fotoğraf sana da dejavu etkisi yaptı mı?

Anne/Baba kitaplarini da yavaş yavaş aktarıyorum bloga.