Yurtdışında yaşayan çocukların Türkçe konuşmasını sağlamak

Jan 02, 2012 - 19 Yorum

İki sene evvel bu aralar yurtdışında çok dil konuşan çocuk yetiştirmek neler yapıyoruz ahkam kesmişim. Bu iki sene içinde birçok gelişme oldu ve dolayısıyla evde dengeler değişti.

Ben ve eşim çocuklarımızın çok dilli olmasını, ana dilleri olan Türkçe’yi unutmamalarını ve evde çocuklarımızın devamlı Türkçe konuşmalarını istiyoruz. Biz evde hem kendi aramızda, hem çocuklarla Türkçe konuşuyoruz. Yukarıda link verdiğim yazıda belirttiğim gibi oğlum okula başlarken gireceği test öncesi biraz başımız sıkıştığı için çok kısa süre kendisi ile İngilizce konuşmuş olsak da bu dönem geçinde hemen Türkçe’ye döndük. Açıkçası bana çocuğumla İngilizce konuşmak çok yapay geliyor. Bunun aksanla veya İngilizce bilgimle hiçbir ilgisi yok. Ben kendi duygu ve düşüncelerimi, diyeceklerimi kendi çocuğuma Türkçe’den farklı bir dilde ifade etmeyi sevmiyorum.

Evde çocukların bizimle Türkçe konuşmasını istiyoruz ama bu artık bizim istememizle pek olmuyor. Kımılnaz bir sene evvel bu günlerde yuvaya başladığında İngilizceyi çabuk kapacağını tahmin ediyordum. Üç ay gibi kısa bir sürede olaya hakim oldu. Okulda yakın zamana kadar çok sessiz ve konuşmayan bir çocuk olmasına rağmen, evde abisi ile İngilizce konuşmaya başladı. Dolayısı ile biz de evde kendi aralarında İngilizce konuşanları dürtmeye.

İki farklı durum var:

  1. Birincisi bizimle konuştukları dil
  2. İkincisi kendi aralarında konuştukları dil.

Bu iki farklı durum üzerindeki yaptırım etkimiz de farklı. Özellikle okul döneminde birincisinde bile zorlanıyoruz ki, ikincisinde kontrolümüz çok az oluyor. Ben kendi aralarında İngilizce konuştuklarında uyarsam bile çok üstlerine gitmiyorum. Çünkü, tam güzel oyun kurmuş götürüyorlar, ayarlarını bozmaya kıyamıyorum. Arada bir kere “Evde Türkçe konuşuyoruz” diyorum, dönerlerse ne ala. Dönmezlerse oyunları çok bozulmasın diye çok bıkbıklamıyorum.

Bizimle konuşmaları ise ayrı bir durum. Ben bizimle hep Türkçe konuşsunlar istiyorum. Özellikle “Mommy, Daddy” diye seslendiklerinde, “Kimi aradınız? Bu evde mommy yok. Anne var, acaba anneyi mi aramıştınız?” diye espirili cevap veriyoruz. Kıpırcan’ı çevirmesi daha kolay oluyor. Kımılnaz malum “Bayan Dediğim-Dedik”, inadı tutarsa aynen devam ediyor. Böyle yapmazsak ve kendi hallerine bırakırsak gitgide kelimeleri bulmaları çok zorlaşıyor. Cümleler zor tamamlanıyor. Teklemeler artıyor. Böyle olunca, Türkçe’de kendine güvenlerini de kaybedebilirler.

Bir de bol bol Türkçe kitap okuyoruz. Kımılnaz’a İngilizce kitapları bile Türkçe’ye çevirip okuyoruz ki onu daha çok seviyor. Onun Türkçesi komik bir şekilde daha iyi. Aslında dilde ifade yeteneği daha kuvvetli diyelim. Aksanı Kıpırcan’a göre daha hafif.

Ah, evet. Bir de aksanları var tabi. Onu artık Türkiye paklar ancak.

Kıpırcan kendini çok dilli tanımlıyor ki bence bu çok güzel. Kendini tanıtırken “Ben İngilizce, Türkçe ve biraz İspanyolca biliyorum.” diye tanıtıyor. Türkçe okuyup, yazabiliyor.

Arada algıları nasihate açık olduğunda benim de birçok dil bildiğimi ve onların da Türkçe ve İngilizce dahil birçok dil bilmelerini çok faydalı olacağını, daha fazla insanlarla konuşabileceklerini ve beyin kaslarının gelişeceğini, anlatıyorum. Yine de okul sonrası otomatik olarak İngilizce’ye kaymak kolaylarına geliyor.

Kolay değil açıkçası. Ama sebat edip, dikkat ederek uğraşıyoruz. Burada İspanyolca konuşamayan 2. nesil Güney Amerikalı çocuklar görüyorum. Yazık.

Ben çok dil bilmenin çok faydasını gördüm. Çocuklarım da aynı şekilde olsun diye, bazen nazik nazik dürterek veya arada anne baba şefkati ile ittirerek Türkçe’yi sevmelerini ve unutmamalarına uğraşıyor olacağız.

Yurtdışında yaşayan diğer anneler / babalar, eşi yabancı olanlar, siz neler yapıyorsunuz?


Etiketler: , ,
Kategoriler: Eğitim

«       |       »




"Yurtdışında yaşayan çocukların Türkçe konuşmasını sağlamak" için 19 Yorum yapılmış.

  1. Dante bana geçen gün aynen şöyle dedi:
    -“Anne, sen 2 insansın, babam da 2 insan. Ben 4 insanım.”
    Ben de:
    -“Oha oğlum o nasıl oluyor öyle?” (atasözü malum olmuş çocuğa galiba)
    -“Siz ikiniz iki language konuşuyosunuz, ben dört language konuşuyom”
    -“Oğlum o dördüncü dil hangisiymiş bakayım?”
    -“Spanish” (bazen kendince uyduruk bir dil konuşuyor, adını Spanish koymuş)
    -“Aferin oğlum, seneye de Çinceye başlarsın, bir lisan bir insan çocuğum”
    -“Evet anne!” :o)) (klasik cevabımız)

    Bizde vaziyet aynen bu Burcu’cuğum.

    Bir buçuk sene önce preschool’a başladığında İngilizce bilgisi vardı, arkadaşlarıyla İngilizce iletişim kurabiliyordu. Okula başladıktan birkaç ay sonra İngilizce’ye daha çok hakim oldu ancak bu Türkçe ve Almanca bilgisinde eksilmekten ziyade ikisini daha da yerine oturttu. Beyninde kablolar bağlandı sanırım, ne bileyim.
    Dante’ye “okey?” diye sorduğumda bana “tamam!” diyor. Türkçe ve Almanca’ya oldukça sadık ve hakim. Türkçe ve Almanca’yı aksansız konuşuyor. İngilizce’yi Türk aksanıyla konuşan doğma büyüme tek Amerikalı çocuk Dante sanırım. Diğer Türk arkadaşlarıyla oynarken Türkçe konuşmakta ısrar ediyor, hatta oyun sonrası eve giderken “Anne X neden English konuşuyor benle?” diye soruyor. Benimle Türkçe konuşurken, babası araya girerse, Almanca’ya mutlaka çeviriyor, yada tersi. Parkta mesela Amerikalı çocukların yanında bile onunla Türkçe konuşuyorum, çocuklar anlamazlar ayıp olur, garip olur diye bir kaygım yok, diğer çocukların anlayıp anlamaması beni ilgilendirmiyor. Eğer annesini de ilgilendiren bir durum varsa, annesine İngilizce’ye çeviriyorum ayrıca. Eğer parkta babası da varsa, Dante bana dönüp Türkçe, babasına dönüp Almanca, Amerikalı vs. arkadaşına yada arkadaşının annesine/babasına dönüp İngilizce laf yetiştirebiliyor.
    Böyle deli muhabbeti gibi bir yaşamımız var bizim…

  2. Meric says:

    Merhaba Pratik Anne
    Fransa’da yasiyorum, esim fransiz. Oglumuz nerdeyse 5, kizimiz da nerdeyse 2 yasinda. Oglumla da kizimla da dogduklarindan beri her ortamda ve her sartta hep turkce konustum/konusuyorum. Oglumun ilk konustugu dil 2.5 yasindayken fransizca oldu. Bana hep fransizca cevap veriyordu ve ben de her seferinde cevabini turkce tekrar ediyordum. Objeleri gosterdigimde turkcelerini soyluyor ama cumle icinde kullanmiyordu. Sonra iki haftaligina annem bize tatile geldi ve ben gunduz ofiste oldugumdan oglumla basbasa kaldilar. Iste o zaman oglum bakti ki anneannesi fransizca bilmiyor, iste o zaman konusmaya basladi. O gun bu gundur de benimle hep turkce konusuyor. Hemen hemen her gun turkce kitap okuyoruz. Turkcesi fransizcasi ile hemen hemen ayni duzeyde. Artik bilmedigi kelimelerin anlamlarini da sormaya basladi. Kizim ise abisini her konuda taklit ettiginden ve abisinin benimle turkce konustugunu gordugunden, turkce kelimeler soylemeye daha erken basladi.
    Ikisi aralarinda oyun oynarken iki dili de kullaniyorlar. Eger benim yanimda oyun oynuyorlarsa turkce, babalari ya da fransizca konusan baska birileri varsa yanlarinda fransizca konusuyorlar. Ben de uyariyorum gerektiginde. Masada yemek yerken de herkes kendi dilinde konusuyor. Oglum ayni anda iki dili de konusuyor. Iki dil arasinda nasil hizli gecis yapabildigini gormek cok guzel. Tabii bizim avantajimiz esimin turkce anliyor olmasi. Aksan bizde de var. Ama kizim dogdugu yil bir ay Turkiye’de ailemin yaninda kaldigimda aksani da duzelmeye baslamisti.
    Bazen cok zorlaniyorum ozellikle de tek basima oldugum icin. Esim turk olsa ve turkce konussak bazi ifade sekilllerinini ve deyimleri daha kolay ogrenirdi diyorum. Ama yine de cok sansliyim ki esim bana cok destek veriyor dil konusunda.
    Benim de size bir sorum olacak. Vakit bulup yanitlayabilirseniz cok sevinirim: oglum iki yildir okula gidiyor ve harfleri ogreniyorlar. siz oglunuzun iki dilde de okuyup yazabildigini belirtmissiniz. Nasil ogrendi turkce okuyup yazmayi? Ben bazen harflerin turkce adini soylesem mi diyorum ama kararsiz kaliyorum. Ve bir de mesela matematik calisiyorsunuz. Sayilari turkce mi soyluyorsunuz yoksa ingilizce mi? Simdiden cok tesekkur ederim.

  3. Esra says:

    Bu benim çok üzülerek gözlemlediğim bir durum. Eğer anne baba sizin gibi özenli olmazsa kendi ana dillerini çatpat konuşuyor çocuklar yabancıymış gibi. Yaşıtları akraba ya da arkadaşları varsa Türkiye’de, mektuplaşmaları ya da chat yapmalrı için teşvik edebilirsiniz belki lakin burdaki yeni nesil çocukların da Türkçelerinin çok iyi olmadığı bir gerçek tabi. Yine en iyisi kitap, film gibi seçenekler sanki.

  4. Asli says:

    Merhaba pratik anne…
    Ben de avusturya´da yasiyorum.Oglum bu sene anaokuluna basladi.Malesef burda insanlar,yani türkler bu konuda cok bilincsiz.Ve burdaki genclerin ne dedigini bazen ben bile anlayamiyorum.
    Benim almancam o kadar iyi degil.Kaldi ki cocuklar baskilama yöntemiyle ögreniyorlar aksagani, dili…Anadilim gibi konusamayacagim icin hep türkce konustum.En önemlisi de bu zaten.
    Simdi okulda zorlaniyor ama bir kac ay sonra dile daha bir hakim olacagina inaniyorum.
    Cocuklarin dilde yaptigi en büyük eksiklikse türkce konusurke kelime aralarina yabanci kelimeler yerlestirmek.Neden ? Cünkü az olan kelime lugatindan dolayi buna basvuruyorlar.
    Ben Ada´ya ne yapiyorum ?
    Bol bol türkce kitap okuyorum.Onunla düzgüün bir türkce konusmaya cabaliyorum.yararli buldugum türkce cizgi filmler izletiyorum.Nihayetinde büyüdügünde nasil olacak bilemiyorum.Lakin agac yasken egilir sistemiyle erken dönemlerde önlemimi aliyorum.BenceKitap okuma aliskanligi kazandirabilirsek sanki onlara en büyük iyiligi yapmis oluruz.
    Sevgiler 🙂

  5. Sanırım yurt dışında yaşayan çocukların rahatça Türkçe konuşmaları ancak “diyalog” duymaları ile mümkün oluyor. Üç tane kuzenim var, çocukları ile sürekli Türkçe konuşmalarına, kitap okumalarına vs. rağmen çocukların ikisinin Türkçesi yok denecek kadar az. Diğeri de çat pat konuşabilse de sanıyoruz pek hoşlanmıyor Türkçe konuşmaktan. Üçünün de eşleri yabancı. Yazları burada biraz toparlar gibi oluyorlar ama sonra yine başa dönülüyor. Biraz daha mı kural koymalı acaba ama senin de yazdığın gibi bıktırmamak da lazım…

  6. zeynep says:

    merhaba,benimde iki oglum bir kizim var.Buyuk oglum 12 yasinda suan 5 yasindayken turkce okuma ve yazmayi ogrendi acikcasi cok caba sarfetmedik Turkce hikaye kitaplarini okuyup her aksam bir sayfa yazmasini istiyor yada biz soyluyor o yaziyordu fakat ikinci oglum suan 8 yasinda yeni yeni turkce kitap okuyoruz birlikte hicte hoslanmiyor zorla kisilikleri farkli pek sikiya gelemiyor.Ingilizce daha kolayina geliyor zannedersem.Kizim 4.5 yasinda Turkce si cok guzel yeni yilda kinder basliyacak onunda Turkce si bozulacak.Uc cocugumdan da gozlemledim kadariyla ne zaman okul hayati basliyor kendi dillerinden uzaklasiyorlar.Kesinlikle anlamaliyiz ki kolay degil butun gun okulda ingilizce konus haliyla eve gelincede aliskanlik olarak dil kayiyor.Yasaklamiyor ama genellikle Turkce konusuyoruz.Cevremdeki cogu Turk cocuklarinin Turkce leri ya cok kotu yada hic yok.Ama bunda ailelerinde buyuk payi var.Tamam anne ve babayi anliyorum ya dede ne nenelere ne demeli onlarda yarim ingilizceleriyle torunlariyla konusuyorlar cok komik ve aci.

  7. Selin says:

    Benim de uzerinde cok dusundugum bir konu. Benim esim Amerikali, oglum uc yasinda ve gecen seneden beri yarim gun okula gidiyor. Ben onunla hep Turkce konusuyorum, hem evde hem disarida. Sizin gibi bana da oglumla Ingilizce konusmak cok yapay geliyor. Tabii esimle Ingilizce konusuyorum. Gectigimiz eylul ayina kadar oglumun Turkcesi Ingilizcesinden daha iyiydi. Simdi kesinlikle Ingilizcesi daha akici, ama yine de benimle hic Ingilizce konusmayi denemiyor bile. Sadece son birkac aydir Turkce konusurken bazi kelimeleri bulamiyor, araya Ingilizcesini sikistiriyor. Ben de ya anlamamis gibi yapiyorum ya da Turkcesini soyleyip tekrar ediyorum. Ben de sizin gibi kitaplari Turkce okuyorum, Ingilizceleri bile tercume ediyorum, bir de yeni yeni Turk bir bakici ablamiz var okuldan sonra onunla vakit geciren umarim faydali olur.

    Size asil sormak istedigim, harfleri once Turkce mi Ingilizce mi ogrettiginiz. Oglum harflere ilgi duymaya basladi, ben simdiye kadar hep uzak durdum, ne yapacagimi bilemedigimden. Bir de Turkce harfleri, sesleri guzel ogreten oyuncak, DVD tavsiyeniz var mi? Cok tesekkurler.

  8. Bezen says:

    Ahh bu benim de derdim. Evde hep Turkce konusuyoruz, yakin arkadas cevremizin cogu Turk ama cocuklar kendi aralarinda hep Ingilizce konusuyorlar. Evde bile Laranin ilk tercihi Ingilizce. Biz Turkce diye israr edince Turkce konusuyor ama ilk firsatta hoop donuveriyor Ingilizceye. Tum kitaplari Turkce okuyorum ama cok da etkisi olmayacak gibi geliyor, ne yapilabilir bilmiyorum. Hadi konusuyor da Turkce okuyabilmesini de istiyorum vakti gelince.

  9. SedaSD says:

    Biz de etrafimizda gayet guzel Turkce anlayan ama buyudukce tek kelimeyle geri cevap veremeyen Turk ailelerin cocuklarini gordukce bu isi siki tutmaya karar verdik ve belki biraz kati sekilde siki da tutuyoruz.

    Kizimin Turkcesi cok iyi, aksani yok ve okula gitmesine ragmen Turkce’yi Ingiliz’ceye tercih ediyor (yas 3.5).Yavas yavas Turk arkadaslariyla oyun esnasinda Ingilizce kullanmaya basladilar. Uyarip Turkce konusmalarini soyluyoruz. Ama kendi aralarinda Ingilizce konusmalarini engellemek gercekten zor.

    Herkese uygun olmayabilir ama biz evde ve Turk arkadaslariyla Turkce konusma kuralini siki ve tavizsiz bir sekilde uygulamaya kararliyiz.

    Annesi babasinin ana dilini ogrenmeden buyumus bircok Amerikali arkadas keske zorla da olsa ogretselermis diyorlar. Bizim cocuklar ilerde oyle dusunsun istemiyoruz.Ama zor gercekten zor..

  10. Ilknur says:

    Kukla ya da golge oyunu oynadigimizda uydurdugumuz hikayeleri Turkce anlatiyoruz. Once biz anlatiyoruz, sonra kizimiz. Boyle oyunla hem eglenceli oluyor, hem de farkinda olmadan degisik cumleler kurmus oluyor. Bir de sarki ve tekerlemelerin faydasi oluyor. Burda Turkiye`de okul oncesi ogretmenlik mezunu arkadaslar var. Onlar sarki ogretiyorlar burdaki Turk cocuklarina. Ozellikle diger Turk cocuklariyla birlikte olduklarinda Turkce oyun ve sarkilar cok ise yariyor. Bir de izledigin cizgi filmlerin Turkce olmasina ozen gosteriyoruz.

  11. Secil says:

    Bir de ev dili Turkce olmayan bizleri dusunun. Sizler en azindan kendi aranizda hep Turkce konusarak ococuklariniza devamli Turkceyle yakinlik saglayabiliyorsunuz, ki cok onemli birsey bu. Kendilerini Turkce konusulan ortamda bulduklarinda, evde duyduklari, kulak aliskanligi vs cok yardimci olucaktir. Ev disinda icinde yasadiklari cevrede majority dil Ingilizce olduguna gore onlarin da siklikla Ingilizceye donmelerini normal karsilamak gerek. Cocugu biktirmadan Turkceye devam ettirmek icin benim kendi uygulamaya calistigim sey, Turkceyi mumkun oldugunca eglenceli ve sadece anne ricasi (baskisi) yuzunden degil severek kullandigi birsey seklinde tutmak kizimin yasaminda. Okuma-yazma konusunda: Ingilizce okuma yazmayi ogrendikten sonra Turkcesini evde ogretmek zor olmadi. Harflerin okunusunu, alfabe alistirmalari hep yapiyorduk, isin teknigini cozdukten sonra kurallari Turkce seslere uygulamada zorlanmadi. Bize daha zorlu olan konusma akiciligi.

  12. tijen miriam says:

    sevgili pratik anne,takipcinim hem de cok uzun zamandir ama yorum birakmadim hic,kismet bugune imis,yillardir yurt disindayiz,ilk oglum malta`da buyudu,ve tabii ki ingiliceyi aldi dogal olarak.bizimle turkce konusmayi birakmadi,ama guney amerika`ya yerlestigimizde ki yeni dogum yapmistim ve bebegim iki aylikti,sorunlar basladi,15 aylik olana kadar ben baktim tabii ki turkce konustuk hep ama ne zaman be ise geri dondum o da yuvaya,ispanyolacyi ana dili olarak secti,gunun 10 saatini yuvada ispanyolca dinleyerek gecirince tabii ki 2 yasina geldiginde ispanyolac konusmaya basladi bizle.biz turkce konusmaya devam ettik ama o hep ispanyolca yanitladi.bir ara kekemelik yasidik ve solugu psikologta aldik.soyledigi su ki evde turkce konuusn ama asla baski yapmayin.istedigi dilde konusmasina izin verin ,zamanla ana diline donecektir dedi.simdi bebegim 3.5 yasinda ,turkceyi tam olarak anliyor ,biz hala turkce konusuyoruz onunla .ama ispanyolcayi kullanmakta devam ediyor bizde baski yapmiyoruz,sonucta o da bir birey ve sanirim kendini o sekilde ifade etmek istiyor….sevgilerimle

  13. Eren says:

    Sanırım bu işin en kolay (ve bizim de uyguladığımız) çözümü evde kesinlikle taviz vermeden türkçe konuşmak, türkçe konuşmak ve türkçe konuşmak. Çocuk ingilizce konuştuğunda duymamak ve anlamamak. Elbette öyle bir imkan varsa türkçe konuşulan aktivitelere katılmak da çözüm olabilir.

  14. Ruhan Ozkaymak says:

    Merhaba Burcucugum.Benim tecrubelerime gore:Yurt disinda yasayan ailelerin anne baba Turk veya ayni dili konusan ailelerin cocuklari,ve eger anne anadilini kullaniyorsa oncelikle anadilini kolay ogreniyor.Cunku daha anne karninda iken anne 24 saat cocugu ile ruhsal,fiziksel,ve bilissel iletisim icinde.Ve dil kullaniminin zenginligi icinde diger dilleri de sesleri taklit etmeye basladigi andan itibaren ogreniyor.Dil ogreniminde en etkin kaynak “ANNE”.
    Anne Turk,baba yabanci ise ve bilincli dil egitimi uygulaniyorsa cocuk oncelikle Turkceyi ogreniyor,sonra bulunulan ulkedeki baskin dil,ve sonra babanin dilini ogreniyor.Yani bence anadili Turkce olabiliyor,ama diger dilleri kullanma sansi yuksek oluyor.Eger baba Turk,anne yabanci ise iste o zaman maalesef Turkceyi ogrenmesi zor oluyor.Cok caba sarfedilmesi gerekiyor.Eger baba alisilagelinenin aksine cocuga anneden daha cok ve kaliteli zaman ayiriyorsa durum tabikii farkli.Ben genelgecer durumlar icin ifade ediyorum.
    Yurt disindaki kullanilan dili cevresel sartlara gorer 3’e ayirabiliriz:Ev dili,oyun dili,okul dili.Bu zaman olarak da siralaninca dogru bir siralama.
    Ev dili dogdugu andan itibaren basliyor.Bu donemde ne kadar cok kaliteli sinyal gonderirsek cocuklardan bunu geri alabiliyoruz.Yani dogdugu andan itibaren ritmli,melodili,hos ahenkli sesler beyinde yer eder.Ninniler,masallar,sarkilar bu donemde dil gelisimine katkida bulunan seslenmelerdir.Cocuklariniza bol bol sarki soyleyin,birlikte sarki soylemeye calisin,sarkilar dinletin.Ayni masallari veya tekerlemeleri defalarca tekrarlayin.Cocuklarin onunde onlarin hoslanip,gurur duyacaklari sohbetlerde bulunun.Asla onlarin onunde tartismayin,kufur etmeyin,yasaklamalari anadilinde yapmayin.
    Oyun dili:Eger anadilini kullanmalarini istiyorsak surekli onlarla oynamamiz,oyun uretmemiz gerekir.Eger yapabiliyorsak ne ala,aksi takdirde oyun ihtiyaclarini arkadaslariyla gidereceklerse tv’nin etkisiyle ve ortak dil olarak bulunulan ulkenin dili on plana gecmeye basliyor.
    Okul dili :Okuldaki egitim ogretimin dili neyse o olacak mecburen.
    BUrdan cikaracagimiz sonuc yani anadilini tanitip sevdirmek icin 2 seneniz var,ve zaman cabuk geciyor unutmayi.Her gun her ani iyi degerlendirin.

  15. Zernisan says:

    Merhaba Burcu Hanim,
    Ruhan Hanim’a tamamen katiliyorum. Ben Amerikaya geldigimde 7 yasindaydim vede benim cocuklarim burada dogup buyudu ve esimle bir karar verdik cocuklarimizla evde Turkce konusucaz diye ve bunun cok yararini gordum. Su anda kizim ve oglum universiteye gidiyor ve Turkceleribaya iyi kizimin dili daha iyi cunku her yil Turkiyeye yaz tatiline gidiyor. Benim tavsiyem eger anne babada Turk’ise cocuklarin ana dilini konusmammalari icin hic bir sebep yok. Cok ailer gordum ve bazen hic Turkce bilmiyorlar ve cok uzuluyorum cunku eger annede babada Turkse gercekten… Turkce konusmalari gerek. Evet bazen Ingilizce daha kolay geliyor bizlere bile ama bu tuzaga dusmeyin… Kimse cocuk yetistirmenin kolay oldugunu soylemedi ve bu ana dili icinde gecerli. Oglum tv haric hep Turkce konustu ve preschool’da hic zorluk cekmedi, hic korkmayin cocuklar hemen okula baslayinca Ingilizceyi kapiyor onlarda bu kapasite var. Ama Turkce bir kere gitmeye basladimi geri donusu zor oluyor… Bence bizim dilim bize birer hediyedir ve degerini bilelim.

  16. Leyla says:

    Istanbulda yabanci dil konusan cocuklar icin Turkce egitim veren yaz okullari varmi??? Tesekkurler

  17. EZGI says:

    bizde fransadayiz biz 3 kardesiz 10,13,15 yasindayiz ve hep turkce konusuyoruz cunku fransizcayi az biliyoruz 2 sene oldu daha ogrenemedik .Cunku kursa gitmedik ve turk televizyonuna bakiyoruz hata ettigimizi biliyoruz ama yinede izliyoruz.Okula gidiyoruz ve bizle bazen dalga geciyorlar ve derslerimiz orta turkiyedeyken bizim derslerimiz çok iyiydi.LUTFEN YORUM YAZIN

  18. anonim says:

    Benim esim Arap Turkce bilmiyor.Yillardir Kanada’da yasiyoruz.Cocuklar burda dogup buyudu.turkiye’ye yalnizca bir kere onda da en buyugu 4 yasindayken gittik.Simdi buyuk 12 yasinda.Ben hep turkce konusuyorum cocuklarla yalniz hic turkce tv falan izlemiyorum,arkadas da pek yok.Anliyolar dediklerimi ama ing. yanit veriyolar.Su sira iletisimde biraz zorluk cekiyorum.Duymaya aliskin olmadiklari veya soyut bi terim kullaniyosun anlamiyolar yanina ingilizcesini de ilistirmek zorunda kaliyorum.Soz gelimi incir burda yaygin olmayan bi meyve,incir receli alalim mi desem incir ne aciklamam gerekir. veya “gorgu” “esanlamli” “alin teri” “zeka geriligi” “sozcuk” “rabbimiz” “mevlam” “takinti” “tika basa” “istiklal marsi” “fal bakmak” turu seyleri anlamazlar.Cumlen anlasilmayinca da anladiklari kelimeleri kullanip basitlestirmen ya da yanina ingilizcesini de soylemen gerekiyo.Bir de Turkiyeyle ilgili yaptigim yemekler haric hicbirsey bilmiyolar ne politika ne kultur ne insan,sehir isimleri.Bunlara tek care Turkiye’ye gidip biraz kalmalari ya da sikca gitmek.Babalari desen zaten kendi dilinde bile konusmuyo ing.konusuyo cocuklarla. Simdi bir de korkum buyuyup yabanciyla evlenirlerse torunlar turkceyi anlamaz bile.Ne olup bittigini anlamadan kulturunu kaybetmis oluyosun iste kendimden ornekle anlatmak istedim.

Trackbacks/Pingbacks

  1. Harfleri ve okumayı öğrenme | Pratik Anne

Yanıtla ruzgarligunlervegeceler

designed by GeCe for personal use of Pratik Anne