Nesilden nesile miras oyuncaklar

Jan 10, 2012 - 5 Yorum

Şimdilerde hep kıyafetlerin ve oyuncakların çokluğundan şikayet eder olduk. Bu yüzden artık kullanmadıklarımızı hemen elden çıkarmaya bakıyoruz. Halbuki kendi oyuncaklarımı çocuklarımın elinde görmek beni çok mutlu ediyor. Türkiye’ye her gittiğimizde, annemin kutu kutu sakladığı oyuncaklar ortaya saçılıyor. Çocuklar bitpazarinda hazine bulmuş gibi oynuyorlar. Benim eski bebeklerim, kardeşimin arabaları, transformerlar robotları. Mesela bu resimdeki pembe, benim emektar oyuncak dikiş makinam. Oyuncak dediğime bakmayın. Neler diktik biz onunla. Üzümcan, bak kalemkutuları diktiğimiz dikiş makinası ile şimdi veletler oynuyor.

Sadece oyuncak mı? Annem üşenmemiş bir sürü kıyafet saklamış. Ninemin kardeşime ördüğü yün uyku gocuğu, annemlerin bana aldığı sonbaharlık bir palto bize geldi. Çocukların giymesini bekliyor. Geçen hafta kardeşimin eşi, kendi 1. yaşgününde giydiği elbiseyi yegenime giydirip fotoğraf çekmiş. Eskimemişler, eprimemişler. Aynen ilk alındığı gün gibi, al giydir çocuklara. Hatıra.

Bu da kardeşimden kalan org. İlk başta sadece Türkiye’ye gidince çocuklar oynuyordu. Geçtiğimiz yaz bavulda boş yer vardı, Chicago’ya getirdik. Çocuklar evde biri piyanist, biri şantör takılıyorlar.


Eskinin uzaktan kumandalı arabalarının modası hiç geçmez. Sahibi eşimin kuzeni, şimdi 20+ yaşlarda.


Yine eşimin kuzeninin küçük arabaları. Bir de biz Kıpırcan’a çok araba aldık diye hayıflanıyoruz. Hatta kullanmıyor diye bizimkilerin çoğunu da vermiştim. Denizli’ye gittiğimizde bunlar ne makbule geçti. Kıpırcan yerine, görüldüğü üzere, eşim oynamaya dalmış. Eşimin ve kayınbiraderimin küçük matchbox arabaları da bizde bu arada. Kayınvalidem saklamış. Kıpırcan oynuyor.


Bir de misafirliğe gidince çıkan beklenmedik hazineler var. Bunlar kardeşimin kayınbiraderinin k-nex leri. Kardeşimin eşinin ailesini her ziyaret ettiğimizde çıkıyorlar.

Bizdeki çocuk kitaplarının ve kız oyuncaklarının çoğu yeğenime miras kalıyor. Ama özel ve güzel kıyafetlerle, oyuncakların bir kısmını, aklım ve yerim müsade ettikçe saklamaya karar verdim. Şu anda “torunum için” diye düşünmek için çoook erken, misafir çocuklara diyelim. Sonra kime niyet, kime kısmet.


Etiketler: ,

«       |       »




"Nesilden nesile miras oyuncaklar" için 5 Yorum yapılmış.

  1. nazlı says:

    Geçen hafta ikea nın şu çok pratik saklama kutularından aldım. Eve gidip kuzumun ilklerinden bir parça koyar ve ileriye yönelik arşiv yaparım diye düşünmüştüm. Evde bir de baktım hiçbir şey kalmamış. Kutunun yarısı değil çeyreğini dolduramadım. Neden sonra hatırladım, bi dönem esmişti ve ben herşeyi ihtiyaç sahiplerine dağıtmaya başlamıştım. Onların da şansı ben olayım mantığı ile. Hiç pişman değilim ama kuzumun bir çift çorabını olsun saklayabilirmişim, bunu farkettim. Neyse olan olmuş, bundan sonrasına bakmak lazım.
    Bu arada eve gelen misafir çocuk fikrini çok beğendim.
    Benim annem de zamanında saklamış birkaç parça. Oğlum dayısının tam 30 yıl itina ile saklanan tulumunu giydi mesela. Ya da benim ipek kumaştan çiçekli mor bir gömleğim vardı. Biz 3 kardeş giydikten sonra 3 tane de teyze kızı ve sonrasında yeğenim kullandı. Onu yeğenimin üzerinde görmek de bana ayrı bir keyif verirdi.

  2. Bende saklıyorumm hiç bir şeyi atamamacasına 🙂
    ama tabi bebeğimin henüz 11 aylık olduğu için biriktirmek zor olmuyor henüz 🙂
    yıllar geçtikçe saklama konusunda bu kadar tahammülkar olamayabilirim.
    Ancak kardşeininizn eşinin kendi doğum gününde giyidği elbiseyi çocuğunun doğum gününde giydirmesine bayıldım ya:)

  3. Nesilden nesile gecen oyuncaklara LEGOlari bir de playmobil’leri eklemek isterim. Biz su anda esimin cocuklugu ve ilk gencliginin gectigi evde oturuyoruz. yillar once onun kucuklugunden kalma 1 kutu playmobili tavana yakin dolaplardan birinde bulmustuk, kizimi pek mutlu etmisti ama oglum olunca daha da cok sevindi, cunku daha cok oglanlara gore konularin kahramanlari doluydu kutunun ici.. Legolar da oyle… benim cocuklarimi buyuttu, saklasam onlarin cocuklarina da kalir, hicbirsey oluyor, kirilmiyor, ezilmiyor…
    Kiyafetler zaten o kadar az giyiliyor ki eskimeden cocuklar buyuyor. Kesinlikle tekrar giyecek en yakinlarda birileri bulunmali. Hem de bir yakininizin cocugunun ustunde gordugunuz kendi cocugunuzun kiyafetleriyle anilariniz da tazeleniyor 🙂

  4. Chidos says:

    Bende saklayanlardanım :)kızım bebekken bir çizme kutumu kaplayıp kızıma zaman tüneli yaptım.İlk hastane çıkışı ilk doğumgünü kıyafeti,ilk çıngırağı v.b. şeyler.Şuan kızım 3 yaşında geçen gün oturup baktık o an da bile hoşuma gitti ne kadar zaman geçti dedim birde düşünün kızım çocuğuna giydirse ne müthiş olur!
    Bence çok anlamlı ve çok özel.

  5. mozeck.org says:

    Merhaba,
    Sizler şamslısınız ben de saklamak istedim ki başka çocuk olursa daha az masraf olsun… ama.. bizler amerikadan turkiyeye dönerken bıraktık onları

Yanıtla Chidos

designed by GeCe for personal use of Pratik Anne