Çocuklarınızın büyüdüğünü nereden anlıyorsunuz?

Katı gıdalara geçiş….

Emekleme….

İlk adımlar…

İlk diş…

Tuvalet eğitimi…

Okumayı sökme…

Bizimkiler artık aldı başını gitti. Dün yazmıştım “Bir bakmışsın 2011 olmuş, bir bakmışsın kasım gelmiş. Bir daha gözümü açıp kapadığımda 2012 olacak.” diye.

Oğluş’un 3 süt dişi düştü. 4. sü sallantıda. Islık çalmayı ve parmak şıklatmayı öğrendi. Evde fareli köyün kavalcısı gibi füüüü füüü ıslık çalıyor devamlı. Kız desen tam “Kımılnaz” bu aralar. “Naz” kısmı vurgul şekilde okunuyor. Tüm harfleri yazıyor çok güzel. Abisinin yaptığı herşeyi yapacak diye çatlıyor resmen.

Geçen haftalarda kütüphanedeyiz. Baktım babanın biri çocuklarına kütüphane kartı çıkarttırıyor. Şikago’ya taşındım taşınalı kütüphanenin müdavimiyim. “Bak bugün yine yeni birşey öğrendim” diye adamın omzunun üstünden uzattım kafayı. Meğer çocuklara da kendi isimlerini yazabildikleri yaştan itibaren kart veriyorlarmış. Hemen aldım bizimkilere de. Kıpırcan kendi formunu doldurdu. Kımılnaz’ınkini ben doldurdum, adını kendi yazdı. İkisine de Chicago Public Library kartı verdiler. Bayıldılar. Hele Kıpırcan bütün gün gururla kartını gösterdi ve taşıdı durdu. Boru değil, o kartlarla da kitap ödünç alabiliyorsun. 30×3’ten 90 kitap ödünç alma potansiyeli mevcut.

Cuma günü de Kıpırcan gittiğimiz araba kiralama acentesinde ortada duran kartlardan biri aldı. Bu benim olsun mu? dedi ve sonra üstüne adını yazdı. Ben de eve gidince sana özel kartvizit yapayım dedim. Bu kartvizitleri yaptım.

MS Word’de bir doküman açın.  Mailings (Postalama) > Labels (Etiketler) seçin

Açılan pencerede> Options ( Seçenekler) > Avery 5371 seçin > New Document (yeni doküman) a basın

Orada çocuğunuzun seveceği görselleri koyun. Yanına isim, soyadı, okul, sınıf, adres, telefon, e-mail ne isterseniz yazın. Yazıyı güzelce formatlayın süslü püslü. Görseli yazının arkasına atın ve kırtasıyelerden edinebileceğiniz özel perforeli kartvizit kağıdına basın. O yoksa bildiğiniz karton kağıdına basın ve kesin. İnternette bir sürü fikir ve görsel var.

Oğluş, kartını hazırlarken kuzu gibi sokuldu bana, saçlarımı okşadı. Hoşuna giden birşey yaparsam, böyle kıymetli oluyorum.

Büyüdü benim oğlum da teyzeleri. Artık kartviziti bile var. 🙂