Son zamanlarda Türkiye’nin dört bir tarafından inanılmaz, akla hayale sığmaz haberler geliyor. Kadına yönelik şiddet gittikçe sıklaşıyor ve gittikçe daha vahşileşiyor. Darp, dayak, terör, yaralama, cinayet gırla. Öte yandan, bir tepki oluşacağına bu tür olaylar da gittikçe kanıksanıyor ve de kadın erkek farketmeksizin bütün seyirciler bunlara göz yumuyor.

Haberleri dikkatlice okuyun. Haberi yazanlar özellikle şiddeti uygulayan kişinin sebebini resmen mazeret gibi gösteriyorlar. Minareyi çalanın kılıfı hazır yani. “Kadın kocasını boşamış” “kadın anne babasının rızası dışında sevdiğine kaçmış”, “sporcu kadın şort giymiş”, “genç kız kendisiyle evlenmek isteyen yaşlı adamla evlenmek yerine okulu bitirmek istemiş”, “Töreye karşı çıkmış”. Dikkatle okuyun yazılanları. Söylenenlere kulak kabartın. İlk paragrafın sonuna geldiğinizde aslında kadının bunu kendine çektiğine ikna olacaksınız. Bir nevi “Sır” (secret) gibi. Aslında kadın bunu haketmiş.

Bunun kadının belli kriterlere göre açık veya kapalı olmasıyla da alakası da yok. Mahalle baskısı denilen şey erkeklerin gözünün üstünde kaşı olan tüm kadınları sindirmek için öne sürdüğü bahanelerden sadece biri. Her an her kadın şiddet görebilir. Rengi, şekli, üstü başı hiç farketmiyor. Arap ülkelerinde kadınlara uygulanan şiddet daha da canice; kezzap atmak, kırbaçlamak, toprağa gömüp taşlamak standart uygulamalar.

İnsan soruyor kendi kendine; bu caniliği tanımadıklarına yapanın hiç mi annesi, karısına, kızkardeşi yok, bir gün birinin şu veya bu sebepten aynı şeyi ona yapabileceğini düşünmez. Cevabı ararken, amca ve abi kendi kızkardeşini vuruyor, anne ve kızkardeş gıkını çıkartmıyor, adam çocuklarının annesini doğruyor, yetmiyor karnında bebeğiyle öldürüyor. Artık erkek insanlıktan çıkmış, ne mantık kalmış, ne de Allah’ın verdiği canı düşünüyor.

Devletin yasama, yürütme, yargı ve emniyet organlarından çıt yok. Zaten bu organların yönetici kademelerinde kadın da yok. Hangi kahraman erkek çıkıp şiddet gören kadını kollayacak, koruyacak, savunacak.

O erkekler bugün karısına, kızına, kızkardeşine ne diyor tahmin edin. “Hanım, kızım, aman kapalı giyin, aman sokakta yeme içme, aman sağa sola bakma, sen en iyisi evden çıkma”. Bir kadını çok! sevdiği için öldüren erkeklerin (benim olmuyorsan, kara toprağınsın mantığı) hiç de azımsanmayacak kadar çoğunlukta olduğu bir ülkede, şekilden şemale girerek şiddetten korunacağını zannetmek , bugün başkasına yapılırken gözünü kırpmadan seyrettiğin soysuzluğun yarın sana yapılmayacağını zannetmek gerçekten acınası bir durumdur.

Hal böyleyken bir Allahın kulu da oğluna “aman oğlum bu kadın, bir insan evladıdır, anadır, bacıdır, ileride çocuğunun anasıdır, Allah’ın verdiği bir candır” demiyordur . Neden? Çünkü dün otobüste sporcu kıza yapılan saldırıyı, geçen hafta sokakta sigara içtiği için saldırıya uğrayan kadını, kocası tarafindan kaldırımda vurulan kadını öküz trene bakar gibi seyredenler, cinayet haberlerini okuyanlar öğrendiler ki her erkek elini kolunu sallaya sallaya kadına saldırabilir. Hem de gün ortasında, hem de kalabalık içinde. Bırakın müdahaleyi, destek görürler ve polis de hiçbirşey yapmaz. Benim vurduğumu gören oldu mu? Hayır! Gözüm, kulağım ve ağzım kapalı.

Sonuçta bugün ne öğrendik? Kadına yönelik şiddet gerek resmi makamlarca, gerekse toplum nezdinde yasallaşmıştır. Şiddete uğruyorsanız müstehaktır. Müstehak değilse bile kaderdir. Görünüşünüz, duruşunuz, yaptığınız veya yapmadığınız herhangi birşey bir sebep olabilir. Şiddet uygulana herhangi yaptırım uygulanmaz, uygulansa bile şiddete uğrayan kadının görünüşü, duruşu, yaptığı veya yapmadığı herhangi biriey cezai indirim sebebi olabilir.

Bu patlama neden diye sorarsanız açıkcası bilimsel kanıtımın olmaması ile beraber sosyo-ekonomik uçurumun artmasının en büyük tetikleyici olduğunu iddia edebilirim. Evde ve okullarda eğitimin içi boşaltılmasıyla beraber sadece şekilden ve ezberden ibaret değerlerle yetişen insanlar artık sanal bir dünyada yaşıyorlar. Anne ve babalar çocuklarına doğru değerleri vermiyorlar. Çocuklar ve gençler içlerine küçükken evde yerleşmesi gereken değerlerin yerindeki boşluğu olmadık kaynaklardan dolduruyorlar. Eskiden ayıplanan davranışları ulu orta yapanlara da “vay be erkek adam, helal olsun” dendikçe, hanzoluk magandalık prim yaptıkça, sokakta birbirine sevgisini gösteren insanlara höt deyip, alenen uluorta karısını, çocuğunu dövenlere aile içi mesele diye müdahale etmedikçe pekişen bu olumsuz değerler,  yeni nesilde yol, su ve kadına şiddet olarak geri dönüyor.

Ben çocuğuma “sinirlenince vurma, kelimelerle anlaş” diyorum. Sanıyorum, büyük bir enayilik ediyorum. Dönüp dolaşıp lafı sonunda annelere ve adam gibi çocuk yetiştirmeye getiriyorum. Tüm anneler aklını başına toplayıp oğullarını adam gibi yetiştirmezse, kocalarının ve göz önündeki örnek erkek modellerin kadına şiddet uygulayan cinsten olmasında dur demezse, bu şiddet çok kısa sürede katlanarak artacak ve hiç kimse hiçbirşey yapmayacak.