İkinci çocuğu ne zaman yapmalı?

Oct 15, 2010 - 15 Yorum

Herkesin büyük merakla formülünü beklediği sorunun cevabını yazıyorum.

Nı-rı-na-naaaam

Kendi yaşınızla ilk çocuğunuzun yaşını carpıyorsunuz. Sonuçtan eşinizin yaşını çıkartıyorsunuz. Kalan rakamı 10 a böldünüz mü cevabınız hazır.

Nasıl? 😉

Şaka bir yana, ikinci çocuğu, en basit haliyle yaptığınız zaman yapıyorsunuz. Ama ehemmiyetle belirtmem gerek, onu da ha deyince yapamayabilirsiniz. İlkini, ilk atışta tutturmuş olabilirsiniz ama ikincisinin gelirken biraz ayağını sürümesi ihtimal dahilinde.

Kafasına esip geleceğim diyen sürpriz yumurtaları unutmayalım. En güzelleri de bunlar. Çünkü anne babayı düşünme ve karar verme derdinden kurtarıyorlar.

Sonuçta herkesin kendine göre bir annelik babalık tarzı var. Bazımıza arka arkaya olup birarada çıkarması daha makul gelir. Bazımıza ilk çocuk okula başladıktan sonra uğraşması kolay gelir. Ben kendi bildiğimi yazayım.

Kıpırcan ile Kımılnaz’ın yaş aralığı 2.5 yaş (30 ay)

İyi yönler:

  • Kıpırcan, ilk çocuk olarak nispeten kendi kendini idame ettirebilecek kapasitedeydi.
  • Eşya açısından da çok rahat oldu. Kıpırcan bebek yatağından büyük yatağa geçecek yaşa gelmişti ki kardeşi geldi bebek yatağına kuruldu. Diğer bebek arabası, koltuğu, ıvır zıvır aletleri de çok tozlanmadan, senelerce sırtımızda taşımadan ve miyatları dolmadan ikinciye kullanmış olduk.
  • 2.5 yaşında olsa bile Kımılnaz ile ilgili ufak tefek şeyler için Kıpırcan’dan yardım isteyebiliyordum. Yemek yaparken düşen oyuncağını eline ver. Biraz şarkı şöyle oyala vs gibi
  • Kımılnaz 1.5 yaşına bastıktan sonra birbirlerini oyalamaya başladılar.
  • Kımılnaz 2 yaşını geçtiğinden beri artık “beraber oynayabiliyorlar”. Yani paralel oyundan bir adım ötesine geçtiler.
  • Beraber oynamaya başladıkları zaman, ben de zamanımı daha iyi ayarlamaya başladım. Çünkü çocuklarıma aynı anda vakit ayırmaya başladığım için bu zamanlar dışında onlar birbirlerini eğlerken ben de kendime bir nebze vakit ayırabiliyorum.
  • Kımılnaz’a, Kıpırcan’a yaptığınız “aktivitelerin” üçte birini bile yapmaya gerek kalmadı. Çünkü bir bakıyorduk ufaklık abisinden sak diye öğrenmiş. Mesela biz hiç öğretmediğimiz halde 20 ye kadar sayabiliyor. Sekileri, renkleri, ingilizceyi hep abisinden öğrendi.
  • Kımılnaz, abisi evde olduğunda benim peşimde değil abisinin peşinde dolanıyor.
  • Küçük olanın gece uyanmalari bittiği dönemde beraber uyutmaya başlamak çok iyi bir fikir. Artık ikisini giydirip, yatırıp, kitap okuyup, öpüp çıkabiliyoruz. Yani gece rutinlerinde tek çocuk gibi tek işlemde yatırıyoruz.
  • Oğlum kardeşini çok koruyor. Bu bizim öğrettiğimiz birşey değil. Türkiye’de bizimkiler Kıpırcan yaşlarında başka bir çocukla oynarken, bu çocuk Kımılnaz’a laf etmiş. Kıpırcan “o benim kardeşim. Onunla böyle konuşamazsın” diye dayılanmış. Ayrıca geçenlerde ben Kımılnaz’a sinirlendiğimde, Kıpırcan hemen yanına gelip elini tuttu.
  • Muzurluk yapmak için işbirliği yapmayı öğreniyorlar.
  • Komik komik diyalogları oluyor. Acayip eğlendiriyorlar.
  • Elele tutuşup yürümelerini seyretmek ayrı bir zevk.
  • Kıpırcan kardeşi evde kaldığı için evde kalmak istiyor. Kımılnaz da abisi okula gittiği için hemen okula gitmek istiyor. Kımılnaz 3 yaşına basınca yuvaya başlayacak. Abisi ile beraber giderler. O yüzden yaş aralığı fazla olmayınca küçük okulda hemen abi/ablasını takip ederse göbekleri yerine geliyor.
  • E tabi bu da erkenden bütün günün (veya yarım günün) size kalması demek. Daha fazla yaş farkı varsa, ilki okula gittiği halde ikincisi de okula başlayana kadar yine bir o kadar vakit geçiyor.
  • İlk sene kardeşe alışma sıkıntısı olduysa bile (ki her yaşta oluyordur bence), hükümranlığı zaten kısa sürdüğü ve küçük yaşta kardeş geldiği için çok çocuklu ortamda büyümeye alışması daha kolay oldu. İkizler kadar demeyelim ama belli bir süre sonra tek çocuk bilinci yavaş yavaş kayboldu ve alemlerin hakimi olduğu dönemleri unutuverdi. Onun için artık dünya hep kardeşli.
  • Bunu teyit etmem için birkaç sene daha gözlem yapmam gerek ama bu yaş aralığında (5.5 ve 3) ilgi alanları açısından birbirleri ile kolay iletişim kurabiliyorlar.
  • Kımılnaz, Kıpırcan’ın yaşıtı arkadalari ile arkadaşlık edip oynayabiliyor. Kıpırcan’ın arkadaşları da Kımılnaz’ı aralarına severek kabul edip, oynuyorlar.
  • Hakikaten arka arkaya büyütüp aradan çıkarmak açıkçası bana rahat oldu. Kımılnaz’da sağolsun olgun ve bağımsız bir yavru olduğu ve her an abisini örnek almaya bayıldığı için bebeklik eşiğini çabuk atladık.

Sıkıntılı yönler:

  • Genel olarak ilk 9-12 ay, rutinlerin ve saatlerin uyumsuzluğundan dolayı biraz sıkıntı oldu.
  • Anaokuluna başlayana kadar özellikle yalnızken, Kımılnaz’ı emzirirken veya uyuturken Kıpırcan’ı idare etmek zor oldu.
  • Tuvalet eğitimi bu döneme kaldı. Hadi bebek gelince daha stres olmasın diye 3 yaşına ertelemek durumunda kaldım. İki tane bezli bebekle uğraşmak hiç kolay olmadı.
  • Özellikle ilk sene Kıpırcan yeterince vakit ayıramadığımı düşünüp suçluluk duydum. Eşim de hep Kımılnaz’ın bebekliğini neredeyse göremediğini ve hatırlamadığını üzülerek söyler durur. Cünkü ben Kımılnaz’a bakarken o da Kıpırcan ile oynardı. Sonra ikisyle birden aynı anda ilgilenmeye başlayınca – yani elde olan zamanı parçalayıp bölmek durumunda kalmayınca – çocuklara ayırabildiğimiz zaman eşit olarak her ikisine birden gitmiş oldu.
  • 2 yaş / iletişim zorluğu sıkıntınız varsa yeni bebek üstüne mum dikebiliyor. Bu bizde biraz oldu ama Allah’tan iki cocugumuzda da 2 yaş sendromu görmedik. Kıpırcan’da 3. yaş bizim için daha zordu.

Siz ne diyorsunuz? Daha fazla, daha az? Kolaylıklar, sıkıntılar?


Etiketler: , ,
Kategoriler: Annelik

«       |       »




"İkinci çocuğu ne zaman yapmalı?" için 15 Yorum yapılmış.

  1. anne müdürü says:

    pratik anne, harikasın! tam zamanında yetiştin:)
    daha bu hafta yumurta rezervlerim için yine test yaptırdım. sırf eşimin merakı yüzünden. ikinciye de normal yollarla sahip olabilecek durumda olup olmadığımı anlamak için..yaş 37 ya!
    kaan henüz 15 aylık ve babamız kaan doğduğu günden beri ikinci bebeği istiyor:( üstelik ben çalışan bir anneyim.
    yazını şimdi aynen eşime gönderdim, ki okusun en azından 20 ara ay vermemiz gerektiğini anlasın diye..
    hepinize güzel bir haftasonu diliyorum:)

  2. Fatoş says:

    Biz eşimle hep tek çocuk istedik. Zor oldu ama sonunda bir oğlumuz oldu. Bize kalsa o yeter. 2. çocuk ona haksızlıkmış gibi geliyor. Daha çok bebek ve ilgiye ihtiyacı var diye düşünüyorum. Biraz daha büyüdüğünde ise bizden geçmiş olacak. Zaten şuan 36 yaşındayım ve tüp bebek yöntemiyle hamile kaldım. 2 yıl sonra aynı şeyleri yaşamak çok zor benim için. Ama bencillik mi yapıyorum, oğlumu hayatta bir başına mı bırakmış olacağım düşünceleri de hiç çıkmıyor aklımdan. Ne yapmalı bilemiyorum.

  3. melisim says:

    Yazı gerçekten çok güzel 🙂 İkinci bir çocuk sahibi olmaya korkuyorum açıkçası ama bir yandanda o doğumdan sonraki ilk sarılma anımızı hatırlıyorum ve o anı bir daha yaşamak için on çocuk bile doğururum diyorum.. yani çok çılgın çelişkiler içindeyim:)) Sanırım 2,5 yasına falan gelmesini beklicez ama belkide çok yaramaz bir kızım olmasaydı bu aralar hamile kalmayı planlayabilirdim 🙂

  4. Tombul Peri - Sıla says:

    Daha dün eşimle ikinci çocuğu yapsak mı diye konuşuyorduk. Artıları eksileri paylaşıyorduk. ve bu yazı geldi 🙂 Kesinlikle çok faydalı, bilgilendirici, ve keyfili bir yazı. Bastırdım ve akşam eşimle paylaşacağım 🙂
    Teşekkürler
    Sıla

  5. nukhet yildiz says:

    benimkiler hemen hemen aynı…oğlum ve kızım arası 2 yaş 4 ay… her cümlene kelimene katılıyorum. tamamen aynı şeyleri yaşıyoruz. kıskançlık zaten yaşla alakalı değil, her yaşta yaşanıyor! bence 2 çocuk arası ne kadar az olursa ilerde iletişimleri ,birbirlerini anlamaları,ortak arkadaşları olması çok daha kolay olacak. ben şimdilik memnunum 🙂 benim de abimle aram 2 yaş 2 ay 🙂 o yüzden de kesinlikle 2 veya 3 yıl bence en kullanışlı yaşaralığı :)) sevgilerle…

  6. Anonymous says:

    benim bir ve iki nr. arasi 15 ay 25 gün 🙂 2 ve 1 aya gelecek olan 3.nr. arasida miadinda gelirse 15 ay olacak, yani benim büyük 30 aylikken 2 kardesli bir abla olacak. 2 ve 3.nr. sürpriz savascilar. nasil olacak bilmiyorum, olacak ama 🙂

    belki iki yila bizdende böyle bir liste cikar, pratik anneye rica ederiz yayinlar 🙂

    bazen hayat böyle iste, saka gibi 🙂

    sevgiyle…

    asna

  7. Anonymous says:

    Burcu benimkiler in arasi 1 yas 1 hafta.Tabi iki numara suprsiz oldu .Iyide oldu yoksa simdiye degin ben ikinciyi yapmamis olurdum ama iki numaramizda simdi iki yas sendromu almis basini gidiyo,yerlere kapanip aglamalar,sabah aksam iki posta zir zirzir bitmeyen yirtinmalar bitmiyor.Bu beni zorluyor yipratiyor bazende sabrimi tasiriyor,kendimide taniyamaz oluyorum.Bugunlerde gecer umarim,gecicek ama emek olmadan ne oluyorki bu hayatta,umarim 3.yapma cesaretinde olurum:))))

  8. * YeLiZ * says:

    ilk atista demis yaa hahaha

  9. Anonymous says:

    🙂

  10. Anonymous says:

    🙂

  11. Anonymous says:

    Bence ikinci şart değil…Olursa olur olmazsa olmaz..İnsanları bu konuda çok stresli ve hırslı görüyorum. Birini kurtarmadan ikinciyi hatta üçüncüyü planlıyorlar..Yav bir durun…Çocuk yetiştirmek hiç kolay değil. Benim kızım 8 yaşında ve ben daha ikinciyi düşünsem mi diye düşünüyorum..Layıkıyla çocuk yetiştirmek çok zor.

  12. Sevilay says:

    selamlar, biz daha evlenmeden karar vermiştik iki ya da üç çocuk konusuna, aslında eşimin istediği 4tü de 2de hemfikiriz, 3üncüyü 2den sonra konuşuruz ama 4e hayır diyerek ikna etmiştim aralarıda 3-3,5 yaş olsun diyorduk ta evdeki hesap çarşıya uymuyor işte bizim ikinci çocuk planını devreye sokacağımız anda kistti, adet düzensizliği vs. derken biraz kaydı ama bir sene farkla da olsa başardık, ilk atışta tutmama lafınıza çok güldüm yaşadığımdan şu anda 3 aylık hamileyim kardeşi doğduğunda kızım 4,5 yaşında olacak 3üncüye karar verirsek (sanırım verdik bile de benim haberim yok) fazla beklemiyeceğim bu sefer yaş da geçiyor bir taraftan, umarım layıkıyla da yetiştirebilriz çocuklarımızı

  13. begüm says:

    ay aman allahım yaa aklımdaki sorulara cevap olmuş resmen ama kararsızlık hala beynimi zorluyo :(((((
    3 yaşına girmek üzere olan bir kızım ve harika bir eşim var ..kızımın yanlız büyümesini istemediğim için bir bebiş daha düşündüm ama doğru zamanmı değilmi çözemedim ..offfffffff

  14. yadigar says:

    ayyyy benımde aklımdakı tek soru zamanımı oglum 19 aylık ve kendı oynamakdan cok sıkılıyor sureklı beraber oynuyoruz kıskanclık aksılık yok emzıgı bıraktık artıktek basına odasındada uyuyo acaba dıyorum ıkıncısının zamanımı yardım edersenız sevınırım yaaaa

  15. zöhre says:

    sevgili pratik anne.ikinci çocuk kararımı senin yazılarını okuduktan sonra verdim.oğlum 18 aylık.diğeri doğana kadar 2.5 yaş olur.ama sanırım şuan kendimi hazır hissetmiyorum acaba biraz dahamı bekleseydim.yazıların insana ilham veriyor.iyki yayınlamışsın.içim açıldı.tecrübeyi okumak bilimsel makale okumaktan daha iyi.teşekkürler

Yanıtla melisim

designed by GeCe for personal use of Pratik Anne