Belirsizlik içinde olduğum şehirde bekliyorum. Hatta işbaşı yaptık, şu anda çalışıyorum. Allahtan iş arkadaşlarım burada. Allahtan gayet konforlu kalacak yerim var. Allahtan telefon var, internet var, videolu görüşme imkanı var.
Yine de belirsizlik durumları beni yoruyor. Beynim uyuşuk vaziyette, zor odaklanıyorum yaptığım ve yapmam gereken işlere.
Yarınki bir uçuşta eve geri dönüyor gözüküyorum. Havaalanlarındaki durum ortada. Bir taraftan “worst case scenario” planları yapıyoruz ekip ile. Güneye (İspanya vb) araba veya tren ile inip uçakla eve dönmek, veya gemiyle okyanusu geçmek gibi.
Evde (yine Allahtan) annem olduğundan çocuklar konusunda bir endişem yok. En azından oradan kurtarıyoruz endişe katsayısı açısından. Annelik durumları tamamen sanal. Bilim kurgu filmlerindeki uzay gemilerindeki gibi kocaman ekrandan iletişim kuruyorum çocuklarla. Geçen hafta Kımılnaz ekrana bakmayı reddedip, “Ben o anneyi değil öbür anneyi istiyorum” demişti ama artık ikisi de “ekrandaki anne”ye alıştılar.
Çocukların benim yokluğuma adapte olma durumları (hem iyi hem) fena. Lüzumsuz hissediyorum kendimi. Düşünüyorum düşünüyorum, şimdi ben evrene ne sinyal gönderdim de kaldım buralarda diye. Geçen hafta “Çocukların keyfi yerinde. Huysuzlukları da yokmuş. Ben dönünce naz niyaz yaparlarsa pilimi pırtımı toplayıp Avrupa’ya yerleşirim artık.” diye espiri yapan dilimi eşek arısı soksun, ne diyeyim. Ne sinyalmış de koca yanardağ patladı, kaldım burada.
Her dolaştığımda çocuklara birşeyler alasım geliyor. (Laf aramızda buradaki çocuk kıyafetleri çok güzel. ) Yediğimi içtiğimi şirkete yazıyorum ama kaldığım her gün, dolaştığım her saat çocuklara hediye olarak hesaba geçiyor.
Bir taraftan bunun diğer etkilerini okuyorum. Sadece düğünlerini kaçıranlar, tatileri yananlar, tatilden dönemeyenler, sevdiklerine kavuşamayanlar değil etkilenenler. Uçakla Avrupa’ya gelecek olan taze yiyecekler de oldukları yerde bozuluyorlar. Petrolün varil fiyatları düşüyor. Uçuş sektöründe çalışanların işleri tehlikede. Türkiye dahil turizm sektöründekiler eli kolu bağlı beklemedeler.
Bütün bunların üstüne bir de aklıma ve kalbime Nehir ve ailesi düştü. Onlar için de dua ediyorum.
Evren duy sesimi, “Evime dönmek istiyorum artık.”
Hadi inşallah yarın dönebilirsin. Bir an kendimi düşündümde herhalde meraktan endişeden oracıkda çatlardım
her bır durum da bırılerı bundan memnun bırılerı ıse magdur oluyr ıste 🙂
Yanı ben tatıle gıdıp donememek ve en kolay sekılde bu bahanyı kullanmak ısterdım ıs yerıne 🙂
ama dıger yandan sen ve hele o dedıgın ornekler oldukca :S
eh vardır bır hayır..
sag saglım dönesin en kısa zamanda ıns 🙂
Umarim en kisa zamanda evren sesini duyar ve evine donersin
kolay gelsin, en kısa zamanda sağlıkla evine dönersin inşallah!
sevgiler
gorki
sevgili pratik anne
yazılarını tavsiyelerini ve deneyimlerini her zaman severek okumuşumdur…bende 3 çoçuk annesiyim işime yarayanı çok oluyor sağolsın…geleyim niye yorum bıraktığıma evren evren diyorsunda bu kenan evren değil heralde yada uzayda sinyal alıp veren uydunun adıda değil…neden ALLAH tan yardım istedim veya yardım et ALLAHIM demek bu kadar zor geliyor hiç anlamıyorum…yani evren yerine ALLAH kelimesini kullanırsan ben sana ne gerici nede cahil gözüyle bakmam emin ol…zaten bize kendini ispatlamış birisisin…evren dediğimiz bütünüde ALLAH yaratmadımı herşeyi yöneten ve bilen o değilmi…niyetim kırmak değil,sadece hatırlatmaktır…:)sevgi ve saygılarımla..
Sevgili Ending,
Blogumu takip ettiginiz ve goruslerinizi paylastiginiz icin tesekkur ederim. Mesajinizi aldim, anladim.
Ben kendi adima konusayim. Dua ettigim zaman Allah'a dua ediyorum. Bu benim bilecegim is. Etmeyebilirdim de. Bana Allah lafi veya Allah'tan yardim istemek de zor gelmiyor. Ilk paragrafa bakin, kac kere kullanmisim Allah'in adini. Dolayisi ile birseyden, birilerinden korkum falan da yok.
Su aralar kullanimi daha populer olup benim bu yazimda espirili olarak kullandigim "evrene sinyal gondermek" de aslinda bir nevi ayni sey.
Sonucta yazdiklarimin etkileri ve getirdigi sorumluluklar vardir. Belki sizin okuyucu olarak benim espiri mahiyetinde yazdigim seye farkli agirlikta bir mana yukleme ihtimalini de goz onunde bulundurmam gerekir.
Sizin de sadece burada yazip kullandigim kelimelerle benim inancimi veya uygulayisimi bilebileceginizi ve tamamen anlayabileceginizi dusunmemeniz gerekir.
Ben de tum iyi niyetimle yazdim. Umarim karsilikli anlasmisizdir.
evet anladım hiçte kırılmadım..çok güzel açıklamışsınız..sadece şunu belirteyim gerçektende espri mahiyetinde yazdığınızı düşünmediğim için yorum yapmıştım…yoksa çoğunlukla yazılarınızı gülümseyerek okurum…evlatlarınızın ve yuvanızın hasretiyle yandığınızı bilerek konuyu uzatmıyayım bir an önce kavuşmanızı dilerim…:)