Her sene Türkiye’ye gelişimizden önce, önce kendim adına sonra da çocuklarım (kronolojik olarak bir sıralama bu) adına iki şeye çok endişelenir ve sinir olurdum.

1. Trafik (canavarları): Tabi trafik arabalardan oluşuyor ama canavarlar yolun altyapısını yapmadan araba satanlar ile canavarca kural ve kaidelere uymadan araba kullanan şöförlerin ve de kural ve kaideleri uygulamayan trafik ekiplerinin oluşturduğu topluluk oluyor.
2. Sigara içenler: içirenler, tütenler vs.

Bu sene yaz ortasında geldiğimizden midir nedir, İstanbul nispeten sakindi. Okullar tatil, millet şehir dışına kaçmış. Gün ortası saat 11 de köprü yolunda Üsküdar çıkışına varmadan tıkılıp kaldığımız senelere nazaran hem her iki tarafta hem de karşıdan karşıya geçişlerde boğazı bile adamakıllı seyredemeden fırt karşıdayız. Bu durumda şöförler daha az canavar, tansiyonlar daha düşük. Belediye yine her sene olduğu gibi bizi eğlendirmeye devam edip iki sene evvel bir istikamete giden ve geçen sene aksi istikamete değiştirilmiş olan tek yönlü yolları bu sene yine ilk seneki yöne çevirmişler. Olsun dön baba dönelim, İstanbul’umuzu cadde cadde gezdik gördük. Ama şikayet yok. En azından arabada iken.

Yani demek ki, bu kadar plansız şehirleşme olmasa. Yollar geniş, kaldırımlar müsait ve park yerleri gani olsa. Biraz da saygı ve eğitim artsa (veya en azından azalmasa). Herkes canavar kostümünü çıkarıp sakin sakin gidecek yoluna.

İkincisi, sigara yasağı ve bu yasağa uyan Türk halkı. İnanın herşeye inanırdım ama bunun olacağını hayatta tahmin etmezdim. Her sene ofuldaya pofuldaya dışarı çıkardım. Gece falan değil. Bildiğiniz sokağa, cafeye, restorana. Bara diskoya gitmeyi zaten kesmiştim çünkü 30 dakikadan sonra oksijen yetersizliğinden beynime kan gitmiyor, arkadaşlarım “bizimleyken eğlenmiyorsun” diye sitem ediyorlardı. Bizden geçmiş o da ayrı mesele, orasını fazla kurcalamayalım.

Uzun lafın kısası yasak harika olmuş ve de inanılmaz bir şekilde çoğunluk yasaya çok saygılı bir şekilde riayet ediyor. Sonuç temiz hava, çocuklarla rahat rahat açık hava aktiviteleri; “şimdi ona buna laf edicem, gerginlik olur” stresi, sigara içilmeyen bölüm nerede diye sorduğumda uzaylı muamelesi yok. Üç haftadır sadece bir kere bir restoranda yasağa uymayan bir müşteri ve ona göz yuman müessese çalışanlarına rastladım. O kadar kusur kadı kızında da bulunur. Ohh be! Dünya varmış!

Bıraksa herkes toptan şu zıkkımı. Çoluk çocuğa örnek olsa. Yasakla falan da uğraşmak zorunda kalmasak. Ormanlarımız, ciğerlerimiz (hala) yolda araba camından atılan bir izmarit uğruna heba olmasa. Plajlarda emekleyen çocuklar kuma atılan izmaritleri yemesin diye dört dönmek zorunda kalmasak. Grip gibi ortalıkta kol gezen kansere ayıp işaretler yapsak. Mis gibi olur.