İstanbul’daydık malum. Aile arkadaş gezmekten blogger annelerin bloglarındaki aktivite tavsiyelerine istememe rağmen malesef vakit ayıramadık. Ama Fenerbahçe’den geçerken Kadıköy Belediyesini çocuk tiyatrosu festivali ilanını görünce “Artık bu dibimizde. Bir tanesine en azından gideriz.” diye öyle sevindim ki. Çünkü Kıpırcan tiyatroyu çok seviyor, bir. Herkesin Türkçe konuşmasına deli oluyor, iki. Ancak detaylara bakınca sevincim feci derecede kursağimda kaldı. Oyunlar gece 9 da başlıyordu.
Bu organizatörlerin hiçbirinin çocuğu yok herhalde. Gece 9’da bizimkilerin poposunda pireler uçuşuyor. 9’da denilen şey çocukları getirdin, oturttun, susturdun derken 9:15 te başlar zaten. Gelmesi gitmesini ekle, yatma saati en erken 11. O çocuk uykulu uykulu ne anlar? Ayrıca uykusu gelen zıvanadan çıkacabilir (ufak yaşlar için tabi) vs. Bir tek biz miyiz yavruları erken yatıran (veya yatırmaya çalışan)?
Organizatör arkadaşlara bir önerim var. Biz gelemesek de yavrularının uykusu ve anne babaların selameti için oyun başlama saatlerini en azından 7 ye çekin lütfen.
Ayni ilani gorunce ayni sevinci gosterip, ayni baslama saatine ayni saskinliga dutum ben de! Siz bence erken yatirmiyorsunuz, 9 gec bile degil mi? Biz sekizde Adile teyzeyi izleyip yatardik (Uykudan Once)Damla hanim da kisin 8 bucuk yazin hadi hava aydinlik oluyor diye 9 – 9 bucukta uyur (cok sukur:) )
İlkokul cocugu icin bile 10-11 cok gec bir saat bence.
Ne yazik ki Turkiye’de cocuklar 10- 11 gibi yatiyorlar, ozellikle yazin. Benim kizim (3.5 yasinda) en gec sekiz bucukta uyumus oluyor ki bu benim acimdan iyi aksamlari bana kaliyor, cocuk acisindan iyi uykusunu aliyor ama kendi ailem de dahil olmak uzere bu yuzden aldigim elestirilerin haddi hesabi yok. Sanki cocuga kotuluk yapiyorum. Ya da zorla uyutuyorum. Valla kizim iyice buyuyup de kendi duzenini olusturana kadar (mesala ilkokul bitene kadar?) benim duzenim gecerli olacak, kim ne derse desin…