Bu yazdıklarımı okuduklarım, tecrübelerim ve etrafımda görüp gözlemlediklerimden harmanlanarak derledim. Bir kısmı genel gerçekler ve teknik bilgiler olmakla beraber bir kısmı benim düşünce ve inançlarımı yansıtabilir.
Her bebek farklıdır. Bazısı diğerlerine nispeten daha rahat ve uyumludur. Bir kısmı da daha dediğim dediktir. Bence bu hamileliğin ne kadar rahat veya dertli geçtiği, anne ve babanın kişilikleri ve bebeğin kendi kişiliğinin karışımının sonucudur. Doğal olarak bizim minik versiyonlarımızın kendi kişiliklerini doğar doğmaz göstermeleri kaçınılmazdır. İhtiyaçları ve ihtiyaçlarını ifade etme işaretleri farklıdır. Bazı bebekler diğerlerine nazaran daha zor gibi gözükebilir ama imkansız değildirler. Onları iyi dinlemek, gözlemek, hissetmek ve ona göre cevap vermek gerekir. Bebeğinizi dinlemeden, gözlemlemeden, birbirinin aynı olmayan bebeklere basmakalıp kurallarla bir “düzen” kuramazsınız.
Biz yetişkinler de aynı şekilde birbirimizden farklıyız. Her anne ve babanın duygu, düşünce, sabır katsayısı, ağlamaya karşı toleransı, beklentisi farklıdır. Aynı şekilde her anne babaya da her kuralı veya usulü mantıken kabul ettiremezsiniz. Her anne, her baba hemfikir olmak zorunda değildir. Bu birinin öbüründen daha haklı olduğunu göstermez. (bkz. ben)
UYKU NEDEN ÖNEMLİ?:
Bebek için:
Bebeklerin vücut ve beyin gelişimi için yeterli uykuya ihtiyaçları vardır.
Bebeklerin ihtiyacı olan günlük uyku miktarı:
- Yeni doğanlar için: 16-20 saat arası
- 3-4 aylık: 15-16 saat arası
- 6 aylık: 14-15 saat arası
- 9 aylık -1 yaş: 14 saat
- 18 aylık-2 yaş: 12-13 saat
- 3-5 yaş: 11-12 saat
Anne için:
Aynı şekilde annelerin vücut ve beyin sıhhati için dinlenmeye yani uykuya ihtiyaçları vardır. O yüzden bebeklerinin kolayca ve yeterince uyuması hem annenin hem bebeğin faydasınadır.
UYKUYA DALMAYI ÖĞRENME:
Bebekler doğduklarında gece-gündüz ayrımını ve nasıl kendi başlarına uykuya dalınacağını bilmeden doğarlar. Bu öğrenilebilen bir beceridir. Bebekler ilk aylarda uykuya dalmayı bilmediklerinden, daha sonraki aylarda etrafta olan biten enteresan şeylerden kopup uykuya gitmek istemediklerinden uykuya karşı koyar gibi gözükürler. Bu onların uyumak istemediklerini göstermez. Anne baba olarak onları uykuya hazırlamak, oyun vaktinden uyku vaktine yumuşak bir geçiş yaptırmak ve uykuya dalmalarına yardımcı olmak bizim görevimizdir. Uykuya dalma kabiliyeti, uykusu arasında uyanan bebeğin tekrar kendi başına geri uykuya dönmesi için de anahtar bir beceridir.
Bebeklikte ve çocuklukta edinilen uyku alışkanlıkları ve becerileri ileri yaşlara da taşınır. Kolayca uykuya dalabilenler veya yatakta saatlerce dönüp duranlar; uyurken top çalsa uyanmayanlar veya tek çıtırtıda yataktan zıplayanlar; uyanınca tekrar geri dalıp hiçbirşey hatırlamayanlar veya uyku arasında kalkınca bir daha geri uyuyamayıp sabahlayanlar anne ve babalarına bebek ve çocukken nasıl uyuduklarını sorarlarsa eminim benzerlikler olduğunu bulacaklardır.
Oylamadan sonra cok guzel bir yazi olmus. Ben de uykuya hemen dalip, davul calsalar uyanmayanlardanim. Tammo da tam tersi, zor uykuya dalar, en ufak citirtida uyanir. Bizim oglan kime benzeyecek bakalim…
Bir de Ferber hakkinda bir yazi yazacagini umuyorum. Bu konuda ne dusunuyorsun merak ettim. Gecen bayagi bir arastirma yaptim bu konuda, hatta kitabini almayi dusunuyorum…2006’da yeniden gozden gecirilerek yayimlanmis.
merhaba benimde 3 aylık bir oğlum var kendisi anne ve babası gibi uykuyu senmeyen bir bebek gerçi ben artık uykuyu çok seviyorum, blogunuz çok hoş çok faydalı bilgiler ediniyorum teşekkürler..görüşmek üzere:)
Merhaba Pratik anne,
Sen, ben ve gen diyorsun yani 🙂
Aynen katılıyorum.